Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӑмса сăмах пирĕн базăра пур.
сӑмса (тĕпĕ: сӑмса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Темле ӗҫсӗр ҫапкаланчӑксем комитет туса хӑтланаҫҫӗ, хамӑр хуларах-ҫке, хамӑр сӑмса айӗнче, эпир пур — ухмахсем пек ҫӑвар карса тӑратпӑр!..

Какие-то бездельники состряпали комитет, здесь, в городе, под носом у нас, а мы разинули рты как дураки!..

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мина старик сӑмса айӗн лӗкӗртеткелесе илчӗ.

Дед Мина улыбнулся в усы.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кил-ха кунта, хӑвӑртрах ҫыхса ярам, — мелник ҫавӑнтах лӳчӗркеннӗ сӑмса тутӑрӗпе каччӑ суранне ҫыхса ячӗ.

— Дай завяжу скорее, — и мельник перевязал юноше руку своим измятым носовым платком.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вара вилен хӗп-хӗрлӗ, пушӑ куҫ лупашки ҫине, питҫӑмартине сарӑлса хытса ларнӑ юн ҫине пӑхма тӑрӑшмасӑр, виле питне хӑйӗн сӑмса тутрипе витрӗ, тӳрленсе тӑрса, ассӑн сывласа ячӗ:

И, стараясь не глядеть на багровую пустую глазницу убитого, на расползшуюся по щеке кровяно-студенистую, уже застывшую массу, накрыл лицо убитого своим носовым платком, выпрямился, вздохнул:

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Сӑмса ҫунатне сарса, вӑл арҫынӑнни пек хулӑн та чӗтревлӗ сасӑпа: — Хӑвӑн пулӑшӑвупа ҫӑва патне кай! Ӑнлантӑн-и?? — тесе кӑшкӑрса пӑрахрӗ.

Раздувая ноздри, она по-мужски грубо воскликнула низким, рвущимся голосом: — Иди ты к черту со своей помощью! Понял?!

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ӑна арӑмӗ ҫинчен каламалла марччӗ пулӗ, — терӗ Бойко-Глухов, сӑмса кӑкне кача пӳрнин чӗрнипе хыҫса.

— Пожалуй, не надо было говорить ему о жене, — сказал Бойко-Глухов, почесывая ногтем мизинца переносицу.

XX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Сӑмса тутри кӑларма тесе аллине кӗсьене чиксен, вӑл унта авалхи тусӗ парнеленӗ хуҫмалла ҫӗҫҫе хыпашласа тупрӗ.

Он хотел достать носовой платок и нащупал в кармане перочинный нож — давнишний подарок одного старого друга.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫамка ҫинчи тар тумламӗсем сӑмса кӑкӗ хӗррисемпе майӗпен юхса анса куҫне вӗчӗлтеттерме пуҫланине халь ҫеҫ туйрӗ вӑл.

Только теперь он ощутил, как медленно стекают со лба капельки пота, скользят по бокам переносицы, щекочут глазницы.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унӑн ырханкка хул пуҫҫийӗсем чӗтре-чӗтре илеҫҫӗ, сӑмса тутри чӑмӑртаса тытнӑ алли кулнипе пӑчӑртанса тухакан куҫҫульне шӑлма туртӑнать.

Худенькие плечи ее вздрагивали, а рука со скомканным платочком тянулась к глазам, чтобы вытереть выступившие от смеха слезы.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Устинӑн кулнӑ чух ҫӗкленнӗ куҫ харшисем усӑнчӗҫ те, сӑмса кӑкӗнче каллех пӗр тӳп-тӳрӗ те шӑртлӑ йӗр пулса тӑчӗ:

Смешливо вздернутые брови Устина опустились и опять сошлись у переносья в одну прямую и жесткую линию:

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпӗ сана Лушка Нагульнова мар! — Устин сӑмса ҫунаттисене сарса мӑш-мӑш сывларӗ те, темле ҫарӑлтатакан сасӑпа хыттӑн та васкаса калама пуҫларӗ:

Я тебе не Лушка Нагульнова! — Устин хватнул воздуха широко раздутыми ноздрями и каким-то надтреснутым голосом заговорил громко и часто:

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Асту, сассу ан тытӑнтӑр… — тӑрӑхласа илчӗ Устин Рыкалин, сӑмса кӑкӗ таранах ӳссе ларнӑ сарӑрах куҫ харшиллӗ, хуратут пуснӑ ҫаврашка питлӗ, вӑтам ҫулалла ҫитнӗ лутрарах казак.

Гляди, как бы голос не сорвал… — язвительно ответил Устин Рыкалин, пожилой приземистый казак со сросшимися у переносья белесыми бровями и густовеснушчатым круглым лицом.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вара ал лаппи ҫинче тӗркелесе тытнӑ, нумайранпа ҫуман, вараланнипе сӑрӑ тӗслӗ пулса кайнӑ чӗнтӗрлӗ сӑмса тутри тӑсса пачӗ.

Потом протянул на ладони скомканный, давно не стиранный и серый от грязи кружевной платочек.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

«Пуля хӑлхаран ҫӳлерех иртсе кайнӑ тата тӑнлава пӗҫертсе хӑварнӑ пулсан, ӑҫтан вӑл сӑмса нервине тӗкӗнме пултартӑр?» — ыйтать фельдшер.

Фельдшер спрашивает: «Как же пуля могла носовой нерв затронуть, ежели она прошла выше уха и обожгла висок?»

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Макар вара сунас пуля сӑмса нервине тивнипе пулса кайнӑ, тесе ӑнлантарать.

А Макар стоит на том, что насморк у него оттого, что пуля носовой нерв затронула.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Сирӗн пек вӗрентекенсем кунта ҫеҫен хир тӑрӑх нумайӑн сулланса ҫӳреҫҫӗ, хӑв чӗртсе яма хӑтланса пӑх-ха эппин, вара сан сӑмса шӑтӑкӗнчи ҫил мӗнле вӑйлине курӑп эпӗ, — кӑмӑлсӑррӑн каласа хучӗ Куприяновна, — хӑй вара кӑмӑллӑнах айккинелле пӑрӑнчӗ те палламан ҫынна тимлесе сӑнама тытӑнчӗ.

— Вас тут, наставников, много по степи шляется, попробуй-ка сам разожги, а я погляжу, сколь богато у тебя ветра в ноздрях, — ворчливо проговорила Куприяновна, а сама охотно отодвинулась, стала внимательно разглядывать незнакомого человека.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вунӑ-вунпилӗк минут та ҫывӑраймарӗ пулӗ, ҫамкипе сӑмса тӑррине тар пӗрчисем сике-сике тухрӗҫ.

Однако уже через четверть часа на лбу и на носу у него выступили бусинки пота.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

— Сывлама йывӑр ӑна, сӑмса ҫунаттисем хӑпарса тӑраҫҫӗ.

— Он не может дышать, у пего ноздри трепещут.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Юлашкинчен тул ҫути пӳртри лампа ҫутине ҫӗнтерчӗ-ҫӗнтерчех: Шань-сы Бао-эрӑн сӑмса ҫунаттисем хӑпарса тӑнине асӑрхарӗ.

Огонек светильника наконец поблек перед светом зари, и она увидела, что ноздри мальчика трепещут, словно крылья бабочки.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Мӗн пулнӑ ачана? — мӑкӑртатать Лао Гун (шӳтлесе ӑна Хӗрлӗ сӑмса теҫҫӗ), сарӑ эрех куркине ҫӗкленӗ май, кӳршӗсен стени ҫине кӑтартса.

Как там малыш? — пробормотал Лао Гун, по прозвищу Красноносый, поднимая чарку с желтым вином и указывая па стену.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней