Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗтерчӗ (тĕпĕ: пӗтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аҫа ҫапмӗш пӗвӗм-сийӗмех пӗтерчӗ!

Проклятый рост!

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫак ҫын мана чи ирсӗр майпа элеклесе пӗтерчӗ.

 — Это человек, оклеветавший меня самой страшной клеветой,

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашов, Валя нервӑллӑ пулнипе усӑ курса, ӑна тем те пӗрсемпе хӑратса пӗтерчӗ.

Ромашов воспользовался тем, что Валя нервный, и запугал его всяким вздором.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсрелӗ Гаер Кулий, ҫавах пӗтерчӗ вӗт ӑна.

Подлец Гаер Кулий, вот кто околдовал и погубил ее!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька сасартӑк калаҫса пӗтерчӗ, айӑплакан сӑмах илчӗ.

Валька вдруг кончил, и слово получил общественный обвинитель.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан ҫӑлтӑрӗсене унаса пӗтерчӗ те, хам кукӑле пӗҫерем-ха, супинккен, тесе пӗлтерчӗ.

Потом она сваляла звездочки и объявила, что будет печь свой пирог, отдельно.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗҫе вӑл питӗ хӗрсе тытӑнчӗ, хӑй те хӗрелсе кайрӗ, сӑмсине те, ҫӳҫне те пӗтӗмпех ҫӑнӑхпа варласа пӗтерчӗ, анчах ҫак ӗҫ ӑна часах йӑлӑхтарса ҫитерчӗ, вара вӑл чустине стаканпа касасшӑн пулмарӗ, кивӗ чернил кӗленчипе касса, ҫаврӑм-ҫаврӑм мар, улт кӗтеслӗ ҫӑлтӑр пек касма пуҫларӗ.

Она принялась очень энергично, раскраснелась, вся перемазалась мукой — нос и волосы, но скоро ей надоело, и она решила вырезать не стаканом, а старой чернильницей, чтобы получились не кружочки, а звездочки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя хӑйӗн «Испанцӑсемпе индейцӑсем чи пирвайхи хут тӗл пулни» картинине туса пӗтерчӗ.

Катя кончила «Первую встречу испанцев с индейцами»

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗҫ штыкӗсем те, турок пулькисем те тивеймерӗҫ сана; ырӑ ҫапӑҫура мар эсӗ хӑвӑн пуҫна хутӑн, таркӑн каторжник сана пӗтерчӗ!

Не тронули тебя ни штыки прусские, ни пули турецкие; не в честном бою положил ты свой живот, а сгинул от беглого каторжника!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл пирусне туртса пӗтерчӗ, ывӑтса ячӗ, лӑпкӑн кӑна пирӗн паталла утрӗ.

Я видел, как он докурил папиросу, бросил ее и спокойно направился к нам.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл кулса ячӗ, ҫӗрулмине ҫисе пӗтерчӗ те каллех йӗме тытӑнчӗ.

Она засмеялась, доела картошку и снова начала плакать…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Василиса Егоровна пӗр саманта та ҫӑварне хупмарӗ, манӑн атте-анне кам та, тӗрӗс пурӑнаҫҫӗ-и те, ӑҫта пурӑнаҫҫӗ, пурлӑхӗсем пысӑк-и тата тем те пӗр ыйтса тӗпчесе пӗтерчӗ.

Василиса Егоровна не умолкала ни на минуту и осыпала меня вопросами: кто мои родители, живы ли они, где живут и каково их состояние?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Акӑ вӑл ҫырса пӗтерчӗ те, ҫырӑва паспӑртпа пӗрле пӗр пакета чиксе, сӑркӑч пусса ҫыпӑҫтарчӗ.

Наконец он кончил, запечатал письмо в одном пакете с паспортом.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫапла вара, Алексей Маресьев — Чӑн-чӑн Совет Ҫынни ҫинчен ют ҫӗршывра ҫырма пуҫланӑ повеҫе пурнӑҫ хӑех Мускавра ҫырса пӗтерчӗ.

Так сама жизнь дописала в Москве эту начатую мною в чужой стране повесть об Алексее Маресьеве — Настоящем Советском Человеке.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хӑш чухне ҫапла Дуня та ҫавӑн пекех ҫухалса кайма пултарать тесе шухӑшлатӑн та, ирӗксӗрех ӑна вилӗм сунса ҫылӑха кӗретӗн…» — тесе пӗтерчӗ старик хӑйӗн сӑмахне.

Как подумаешь порою, что и Дуня, может быть, тут же пропадает, так поневоле согрешишь, да пожелаешь ей могилы…»

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ара, ӗнер эсӗ кунӗпех нимӗҫ патӗнче ӗҫнӗ-ҫке, киле ӳсӗр таврӑнтӑн, вырӑн ҫине выртрӑн та халичченех ҫывӑртӑн, халь ӗнтӗ кӑнтӑрлахи кӗлле те чан ҫапса пӗтерчӗ.

Ты целый день пировал у немца, воротился пьян, завалился в постелю, да и спал до сего часа, как уж к обедне отблаговестили.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ключница Кирилловна хӑй астунӑ юмахсене каласа пӗтерчӗ; хӗрарӑмсен юррисем мана кичеммӗн туйӑна пуҫларӗҫ.

Все сказки, которые только могла запомнить ключница Кириловна, были мне пересказаны; песни баб наводили на меня тоску.

II // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Хуралҫӑ хӑйӗн ӗҫне пӗтерчӗ, сапланӑ тумтирне саркаласа ик-виҫӗ хутчен тусанне силлерӗ, саплӑкӗ ҫине кӑмӑллӑн пӑхса илчӗ те йӗппине ҫанӑ ҫумне тирчӗ.

Караульщик кончил свою работу, встряхнул свою рухлядь, полюбовался заплатою, приколол к рукаву иголку.

XIX сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн пӗтӗм ҫемйине — ҫемйи пысӑкчӗ, вунӑ ҫынччӗ, — пӗтӗмпех нимӗҫ пӗтерчӗ.

Всю семью ихнюю – а семья была большущая, душ десять, – немец перевел.

16 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӑл чӗрнисене хуҫса, пӳрнисене юнласа пӗтерчӗ, ҫапах та кинжалӗпе пикенсех ӗҫлерӗ.

Он обломал ногти, окровавил пальцы, но орудовал ножом и ногтями все упрямее.

12 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней