Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пурнӑҫна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав суялӑх сан пурнӑҫна та аркатса хӑварчӗ.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

«ӳссе ҫитӗнсен, вӗренсе ӑс пухсан эсӗ кам пулассине пӗлместӗп, анчах пуртӑ-пӑчкӑпа мӗн те пулин ӑсталама пӗлни сан пурнӑҫна пӑсас ҫук», — тетчӗ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

«Юрӗ. Эсӗ ҫыншӑн хӑвӑн пурнӑҫна пама хатӗр-и?»

— Хорошо, ты готова на жертву?

Алӑк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 171–172 с.

Ан хӑра, сана татӑк ҫӑкӑрсӑр хӑвармӑпӑр, ху пурнӑҫна виличченех хатӗрри ҫинче пурӑнса ирттерӗн», тейӗ.

А тебя, не бойся, куском не обнесем, до смерти на готовеньком кормиться будешь».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Мӗншӗн пӑсатӑп эпӗ сан пурнӑҫна?

— Зачем я коверкаю твою жизнь?

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сыхла пурнӑҫна: пӗрре паклаттарӑп та ак — пыршу-пакартуна пухса пӗтереймӗн.

Береги жизнь, а то как ахну — печенки-селезенки не соберешь.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуҫра ним шухӑшӗ те, ним хуйхи-суйхи те ҫук, сан пурнӑҫна нимле хӑрушлӑх та хӑратмасть, вилӗм санран инҫетре-инҫетре.

Не чувствовать за собой никаких обязанностей, знать, что жизни твоей не грозит опасность и смерть так далека.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эх, Пантелей, Пантелей, ӑҫта салатса ятӑн пурнӑҫна?

Эх, Пантелей, Пантелей, куда жизню размытарил-то?

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑвӑн пурнӑҫна укҫа та ҫителӗклӗ, пурӑнма та савӑнӑҫлӑ пулмалла тӑвас килет-и санӑн?

А хочешь, чтобы у тебя были и деньги и полное удовольствие в жизни?

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Володя ашшӗ ҫине пӑхрӗ, хумханнипе типнӗ тутине ҫулласа, шӑппӑн: — Атте, эсӗ ӑҫта пурнӑҫна хӗрхенменнине эпӗ пӗлетӗп, — терӗ.

Володя взглянул в лицо отцу, облизал свои от волнения пересохшие губы и тихо сказал: — А я знаю, папа, где ты жизни не жалел…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Мӗн пирки хӑвӑн пурнӑҫна пӑсмалла тата мӗн пуррипе усӑ курмалла мар?

Из чего портить себе жизнь и не пользоваться тем, что есть.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл сан ҫинчен нимӗн те пӗлмест, сан ҫинчен нихӑҫан та илтеймӗ, куҫӗсем унӑн, хӑвна курмасӑр, сан ҫийӗн шӑваҫҫӗ, анчах эсӗ кунта, юнашарах, ялан ҫунса-тӗлкӗшсе тӑраканскер, яланах, кирек хӑҫан та уншӑн — ҫук, мӗн тума уншӑн — унӑн юнтармӑшӗшӗн, ун упӑшкишӗн, еркӗнӗшӗн, ун юратнӑ пӗчӗк йыттишӗн — пурнӑҫна та, чысна та, мӗн май пуррине пӗтӗмпех-пӗтӗмпех пама хатӗрскер!

Она ничего не знает о тебе, никогда не услышит о тебе, глаза ее скользят по тебе, не видя, но ты тут, подле, всегда обожающий, всегда готовый отдать за нее — нет, зачем за нее — за ее каприз, за ее мужа, за любовника, за ее любимую собачонку — отдать и жизнь, и честь, и все, что только возможно отдать!

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Таса кӗрешӳшӗн пурнӑҫна пама хатӗр пул!» тесен, тӑван ҫӗршывшӑн чиркӳ хӑйӗн пупне парать, шкул — учительне, уй-хир — сухаҫне, амӑшӗ ывӑлне парать.

И когда им говорили: «Будь готов пожертвовать своей жизнью!» — церковь отдавала родине священника, школа — учителя, поле — пахаря, мать — сына.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хальхи вӑхӑтра ху ҫуртна сыхласси, чысна упрасси, куҫ тӗлне пулакан ирсӗр жандармран ху пурнӑҫна сыхласси чи малтанхи ӗҫ пулмалла.

Ведь сейчас дело идет о том, чтобы спасти свой очаг, свою честь, свою жизнь от первого попавшегося шелудивого турка-полицейского.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ху пурнӑҫна кампа ҫыхӑнтарас тетӗн, ҫавӑн ҫинчен пӗлмеллех санӑн…

Ты должна знать, с кем связываешь свою жизнь…

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Дмитрий Сергеич хӑй ҫак япалана тӳрех ӑнлантарса пама пултараймарӗ: ҫав туйӑм Вера Павловнӑшӑн та паллӑ мар чухне вӑл уншӑн пушшех те ӑнланмалла марччӗ; пӗр хӑвӑн пурнӑҫна кӑна тӗксӗмлетекен, пӗр хӑвна ҫеҫ тивекен кӑмӑлсӑрлӑх пулма пултарнине ӑнланма та йывӑр пулчӗ ӑна.

Прямо Дмитрий Сергеич сам нисколько не мог разъяснить эту загадку: пока чувство было темно для нее, для него оно было еще темнее; ему трудно было даже понять, как это возможно иметь недовольство, нисколько не омрачающее личного довольства, нисколько не относящееся ни к чему личному.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пурнӑҫна кӗске виҫсе панӑ ҫав сана!» — йӑл кулать Половцев.

Короткая тебе мера отмерена в жизни!» — улыбался Половцев.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сана итлесен, эсӗ хӑвӑн пӗтӗм пурнӑҫна ху мар, кӳршӳсем тата иртен-ҫӳрекенсем туса панӑ пек пулса тухать.

Рассказываешь ты так, что приходится понимать, будто всю твою жизнь не ты сам, а шабры делали и разные прохожие люди.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эпӗ чуптунипе эсӗ хӑвӑн маттур пурнӑҫна манса кайӑн… маттур цыгансене питӗ савӑнтаракан чӗрӗ сывлӑшлӑ юррусем те ҫеҫенхирсенче урӑх янӑрас ҫук — ун чух ӗнтӗ эсӗ мана, хӑвӑн Раддуна, ачаш юрату юррисем юрласа кӑтартӑн…

Под поцелуй мой забудешь ты свою удалую жизнь… и живые песни твои, что так радуют молодцов-цыган, не зазвучат по степям больше — петь ты будешь любовные, нежные песни мне, Радде…

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Санька Семушкин каланисене: — сулахаярах ил, «ҫамрӑк пурнӑҫна сыхла» тенисене ӗненмесӗр, сылтӑмалла утрӗ, вӗлтӗрен кашласа ларакан шӑтӑка, вӗресе тӑракан хурана кӗрсе ӳкнӗ пекех персе анчӗ.

Санька, конечно, не поверил напутствиям Семушкина; «Забирай левее, береги жизнь молодую», взял вправо и, как в котел с кипятком, ухнул в глубокую яму, заросшую крапивой.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней