Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мӑкӑртатать (тĕпĕ: мӑкӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ахаль те чӗнместӗп эпӗ… — мӑкӑртатать Денис.

— Я и так молчу… — бормочет Денис.

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

— Ҫуралнӑранпах суйман, кунта суятӑп пулать… — куҫне лӗп-лӗп хупкаласа мӑкӑртатать Денис.

— Отродясь не врал, а тут вру… — бормочет Денис, мигая глазами.

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

— Вот, ухмах! — мӑкӑртатать токарь.

— Ну и дура! — бормочет токарь.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

— Эсӗ, Матруне, асту… — мӑкӑртатать вӑл.

— Ты же, Матрена, тово… — бормочет он.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Вӗҫӗмсӗрех мӑкӑртатать токарь.

И токарь бормочет без конца.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

— Эс, Матруне, ан макӑр… — мӑкӑртатать вӑл.

— Ты, Матрена, не плачь… — бормочет он.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

— Эпӗ ӑна ухмахла сӑмахсем каларӑм, вӑл пур — пуҫне усрӗ те тем мӑкӑртатать!

— Я насказала ему глупостей, а он повесил голову и шепчет что-то под нос!

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Малтанах вӑл ачана ҫивӗч пӑхать, хӑйӗнчен аякка ямасть, вӑл шухӑланнӑшӑн хыттӑн мӑкӑртатать, унтан хӑйне парӑнтаракан чир ҫывхарнине туйса, ачана: хапхаран ан тух, качакана ан тӗкӗн, кӑвакарчӑнсен йӑвине е галерея ҫине ан хӑпар, тесе йӑлӑнать.

Сначала она бодро смотрела за ребенком, не пускала далеко от себя, строго ворчала за резвость, потом, чувствуя симптомы приближавшейся заразы, начинала упрашивать не ходить за ворота, не затрогивать козла, не лазить на голубятню или галерею.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ашкӑнчӑк! — шӑппӑн мӑкӑртатать нянька, Ильяна крыльца ҫине ҫавӑтса кӗрсе.

баловень! — тихо ворчит нянька, утаскивая его на крыльцо.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫавӑнпа та Захаршӑн кӑвак сюртук хаклӑ: ҫав сюртук тата улпутӑн сӑнӗнчи, хӑтланкаларӗшӗнчи хӑйӗн ашшӗ-амӑшне аса илтерекен хӑшпӗр паллӑсем Захара иртнӗ чаплӑ пурнӑҫ мӗлки ҫинчен калаҫҫӗ; улпут курнӑҫланнӑшӑн Захар кӑмӑлсӑр мӑкӑртатать пулин те, ҫав хушӑрах ҫав курнӑҫланӑва улпут ирӗкӗ вырӑнне хурса хисеплет, ӗлӗкхи пурнӑҫӑн мӑнаҫлӑхне систернине курать.

Поэтому для Захара дорог был серый сюртук: в нем да еще в кое-каких признаках, сохранившихся в лице и манерах барина, напоминавших его родителей, и в его капризах, на которые хотя он и ворчал, и про себя и вслух, но которые между тем уважал внутренно, как проявление барской воли, господского права, видел он слабые намеки на отжившее величие.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Карчӑк ури-мӗнӗпех вырӑн ҫине хӑпарса ларнӑ та, пӗкӗрӗлнӗскер, пуҫне аллисемпе ярса тытнӑ, хӑй, каллӗ-маллӗ сулкаланса, темӗн ӑнланмалла мар мӑкӑртатать.

Старуха сидела с ногами на постели и, сгорбившись, обхватив голову руками, качалась взад и вперед и что-то невнятно бормотала.

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Мӗн тӑватӑр эсир? — мӑкӑртатать аппӑшӗ еврейкӑна ура ҫине тӑратасшӑн тӑрӑшса.

Что вы делаете? — бормотала тетя, бросаясь и поднимая еврейку.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эх, хуҫа, урӑх мӗн тӑвас? — хӑраса мӑкӑртатать Дуня.

— Ой, барин, да как же? — испуганно бормотала она.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эй, Иисус Христос турӑ, эй, таса турӑ амӑшӗ… — нимӗн пӗлмесӗр темиҫе хутчен мӑкӑртатать арӑм, хӑй чӗтрекен аллипе пуҫӗ ҫинчен шуса аннӑ тутӑрне ҫыхса лартасшӑн.

— Ой, господи Иисусе Христе, ой, мать пресвятая богородица… — бессмысленно повторяла женщина, стараясь дрожащей рукой натянуть сбившийся с головы платок.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй ашӗнче: — Пирӗншӗн ан хӑрӑр. Эпир хамӑр валли ҫӑкӑр татӑкӗ яланах тупӑпӑр, — тесе мӑкӑртатать.

При этом он бормотал: — Ничего, за нас вы не беспокойтесь. Мы себе на кусок хлеба всегда намайстрачим…

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Писарь каҫӑрӑлса тӑрса пуҫне сулать, ахаль салтак пекех мӑкӑртатать:

И писарь, вытянувшись и мотая головой, как простой солдат бормотал:

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Креветкӑна хыпмаҫҫӗ, — хурланса мӑкӑртатать аслашшӗ.

— Не идут на креветку, — сокрушенно бормотал дедушка.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑҫта? — тесе мӑкӑртатать хӑй.

Куда? — бессмысленно бормотал он.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— О Сима, Сима-гюль! — мӑкӑртатать ватӑ Курбан.

— О Сима, Сима-гюль! — бормочет Курбан.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ пӳлӗнсе кайрӗ, аран сывлать, сиксе чӗтрет, хулпуҫҫи ҫинчен шӑвӑнса анать, хӑй темӗскер мӑкӑртатать:

Он дрожал, задыхался и все сползал с моего плеча, все бормотал мне в ухо:

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней