Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мӑкӑртатать (тĕпĕ: мӑкӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир чӳрече патӗнче тӑратпӑр, вӑл темскер мӑкӑртатать, эпӗ пӗрех илтместӗп.

Мы стоим с ней у окна, и она что-то бормочет, бормочет, а я не слышу и не слышу.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Таҫта, аякра ӑсан мӑкӑртатать, чӑрлатать, шурӑ хир чӑххи тухатмӑш пек ахӑлтатса кулать.

Тетерев там где-то бормочет и чуфыкает, Белая Куропатка, как будто ведьма, хохочет.

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

— Куратӑн, — мӑкӑртатать вӑл шӑл витӗр, — илтетӗр-и? илтетӗр-и?

«Вишь, — бормотал он сквозь зубы, — слышите? слышите?»

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Пулӑшсам! — йӑлтах манса кайнӑ пек тӑстарса мӑкӑртатать Муций.

Помогай! — бормочет Муций нараспев, как бы в забытьи.

VII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

— Самантрах ҫаврӑнса килес пулать ҫав, — мӑкӑртатать ашшӗ.

— То-то, обернусь! — ворчит отец.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Мӑкӑртатма мӑкӑртатать те асатте, сасси телейлӗ хӑйӗн:

Дедушка ворчать-то ворчит, а голос у самого счастливый:

Ҫӗрле ҫутатакан ҫеҫкесем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 116–118 с.

— Эх, хальхи ачасен тертне! — мӑкӑртатать асатте.

— Эх, эта нынешняя ребятня! — ворчит дедушка.

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

— Шуйттан аҫи те карӑнтарса каяс ҫук ӑна! — хӗрӳленсе те хӑвӑрт мӑкӑртатать карчӑк.

— Черт его не взял! — горячо и быстро лопочет баба.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Тек мӑкӑртатать, тек Сережкӑна вӑрҫать, вӗрентет, пичче хӑй мӗн тумаллине пӗлмест пек.

— Все бурчит, все поучает Сережку, будто братушка и сам не знает, что ему делать.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мӑкӑртатать те мӑкӑртатать, ку капла мар, вӑл апла мар ӑна.

Бурчит и бурчит, все ему не так, все не по нем.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Грязнов хӑйпӑнса ӳкнӗ атӑ тӗпне хыпаланса сӑмалаллӑ ҫиппе ҫӗлет, ҫӗленӗ хушӑра, табак тӗтӗмӗ урмӑштарнӑ сасӑпа хӑйӑлтатса, хӑй тӗллӗн мӑкӑртатать:

Грязнов наскоро прихватывал дратвой отпоровшуюся подметку, продымленным осипшим голосом говорил, обращаясь неизвестно к кому:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн сасси йӗнер чӗриклетнипе тата ут урисем кӑптӑртаттарнипе хутшӑнса, Григорин нимӗн шухӑшсӑр тӗлӗрӳне салатса ямасӑрах мӑкӑртатать.

Голос его мешался с хрустом седла, копытным стуком, не нарушая обволакивающей бездумной дремы Григория.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Салхуллӑраххӑн та вӑрттӑн мӑкӑртатать.

Становился печален и вкрадчив.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мӗн сиксе тӑтӑн? — мӑкӑртатать вӑл ачашшӑн, хӑйӗн тӗреклӗ урисене шутаркаласа кухня тӑрӑх кӑштӑртатса ҫӳресе.

Чего вскочила? — ласково бубнила она, переставляя по кухне дородные ноги.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аван ӑна; ыйхӑ тӗлӗшпе карӑнкаласа илсе темскер мӑкӑртатать те, чӗлӗмне чӗртсе, ӑшӑ тӑлӑппа лайӑхрах витӗнсе выртать.

Ему весело, потягиваясь и бормоча сквозь сон, закуривает он люльку и закутывается крепче в теплый кожух.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тӑлӑпне пуҫӗ ҫинченех витсе хуна Дорофей лашасене темӗн мӑкӑртатать, лашисем ҫиле май ҫаврӑнса хырӑмӗ таранах юр ӑшне путнӑ урисене хуҫлата-хуҫлата илеҫҫӗ.

Дорофей, с головой укрытый тулупом, что-то бурчал, обращаясь к лошадям, которые поворачивали крупы против ветра и пригибали заснеженные по живот ноги.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Сыв пулӑр, Илья Мартыныч! — мӑкӑртатать Пимфов, сюртукне тӑхӑнма хӑтланса, анчах хӑй ниепле те ҫаннине тупаймасть.

— Прощайте, Илья Мартыныч! — лепечет Пимфов, силясь надеть сюртук и никак не попадая в рукава.

Философ // Хӗветӗр Уяр. Антон Чехов. Философ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 135-137 с.

Калама ирӗк парсамӑрччӗ? — мӑкӑртатать вӑл, командир бушлат ҫухавинчен ҫирӗппӗн ҫавӑрса тытса.

Разрешите обратиться? — бормотал он, крепко ухватившись за отвороты командирского бушлата.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Такам тӗлӗкре хӑрӑлтатса мӑкӑртатать.

Кто-то бормотал со сна, надсадно хрипя.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Халех пуля кӑларса яратӑп, — мӑкӑртатать моряк, ҫаплах наганӗпе ачана тӗллесе.

Сыму пулей в два счета, — бормотал моряк, продолжая целить наганом в мальчика.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней