Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

макӑрнине (тĕпĕ: макӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виҫӗ кун иртсен, Володя килте амӑшӗ макӑрнине курчӗ.

Через три дня Володя застал дома мать заплаканной.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пӗчӗк ача туртса илнӗ хӗрлӗ-кӑвак кӑранташне каялла пама ыйтса макӑрнине илтсен, Володя ямпашка йӗкӗте хӑваласа ҫитсе: — Намӑс мар-и… пӗчӗкҫӗ ачанне? — терӗ.

Услыхав, что малыш плачет и просит отдать отнятый у него красно-синий карандаш, Володя нагнал долговязого грабителя и сказал: — И не совестно… у маленького?!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Карчӑксем, арҫынсемпе хӗрарӑмсем, вӑл макӑрнине илтмен пек пулса, ҫав мӗскӗн ача урлӑ асӑрхамасӑрах сике-сике каҫаҫҫӗ.

Старухи, мужчины, женщины перепрыгивали через несчастного ребенка, не замечая его, не слыша его плача.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шань-сы Бао-эр ҫинчен куҫ илейми макӑрнине пула тата тупӑк хуппине ниепле те хуптарасшӑн маррипе тупӑкне кӑнтӑрла иртсен тин пӑталаса лартрӗҫ.

Накрыть гроб крышкой удалось лишь к концу дня. Плача над сыном, вдова Шань никак не могла на него насмотреться и не давала закрыть гроб.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Ҫапах халӗ те, вӑл макӑрнине аса илсенех, чӗрем ҫурӑлса тухас пек ыратать, — чӑн та, ку тӗлӗнмелле хӑрушӑ!

Но до сих пор, стоит мне вспомнить, как она плакала, у меня разрывается сердце, — право, это очень странно!

XI // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Обломов чӗнмерӗ, Ольга макӑрнине хӑраса итлерӗ, йӑпатма хӑяймарӗ.

Он молчал и в ужасе слушал ее слезы, не смея мешать им.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсир Захарпа вӑрҫнӑ пек, Катьӑпа ятлаҫатӑп; вӑл хуллен макӑрнине куратӑп, ҫапах пӗрре те шеллеместӗп.

Бранюсь с Катей, как ты с Захаром; вижу, как она потихоньку плачет, и мне вовсе не жаль ее.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫапла, халь, хӗрарӑм хӑвӑршӑн мӗнле макӑрнине курнӑ хыҫҫӑн, тен…

— Да, теперь, может быть, когда уже видели, как плачет о вас женщина…

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫавӑншӑнах, эпӗ макӑрнипе макӑрманнине тата мӗнле макӑрнине курассишӗн халӗ тӗмӗсем хыҫне пытантӑр — акӑ мӗншӗн!

— Затем же, зачем спрятались теперь в кусты, чтоб подсмотреть, буду ли я плакать и как я буду плакать — вот зачем!

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эпӗ хам асапланатӑп ҫакӑнпа; эпӗ хам валли хамах виле шӑтӑкӗ алтнине тата хуйхӑрса макӑрнине эсӗ паян та пулин хӑть курсан е илтсен, мана ҫаплах ӳпкелемен пулӑттӑн.

— Я сам мучусь этим; и если б ты посмотрел и послушал меня вот хоть бы сегодня, как я сам копаю себе могилу и оплакиваю себя, у тебя бы упрек не сошел с языка.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Петя хытӑ макӑрнине илтет.

Петя услышал горячие всхлипывания.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй макӑрнине аслашшӗне палӑртасшӑн мар пулса, куҫҫульне чарать.

Изо всех сил сдерживал слезы и желал казаться равнодушным.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ ҫапах та хам макӑрнине сисрӗм, чӑтӑм ҫитеймерӗ, мӗншӗн ҫитейменнине хам та пӗлместӗп…

а я чувствовала, что плачу и что я больше не могу, не могу, а что не могу, и сама не знаю…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антонович ҫинчен каласан ӗнтӗ, вӑл ҫапла макӑрнине эпӗ пайтах курнӑ, йӑлӑхрӑм та.

Что касается Николая Антоныча, то я уже много раз видела, как он плачет, и мне это надоело.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫаксем тахҫан пулса иртнӗ пек туйӑнаҫҫӗ, эп ӑна тӗлӗкри пек итлетӗп — унӑн виҫ-тӑват ҫӳҫ пӗрчи тӑрса юлнӑ кукша пуҫӗ те, пӗр евӗрлӗ илтӗнен сӑмахӗсем те ватӑ арҫын ҫапла макӑрнине курса хӑнӑхнӑ чухнехи сивлек туйӑм та — пурте ман кӑмӑла йывӑрлатрӗ.

Я слушала его, как во сне, когда начинает казаться, что всё это уже было когда-то: и покрасневшая лысая голова с несколькими волосками, и те же слова с тем же выражением, и неприятное чувство, с которым смотришь на старого, плачущего мужчину.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Иван Павлыч, — терӗм эпӗ, ҫак картина ҫине, Кораблев макӑрнине пӑхасшӑн мар пулса, — апла-тӑк вӑл мар, темле фон айӑплӑ пек тухать эппин.

— Иван Павлыч, — сказал я, стараясь не смотреть на эту невероятную картину — плачущего Кораблева, — Значит, выходит, что он не виноват, а какой-то там «фон».

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗрре ҫапла Вӑта Тӑван кӳршӗ-аршӑсем хӑйне ылханса калаҫнине тата леш тӑлӑхсем уласа макӑрнине илтнӗ.

Однажды Средний Брат услышал, как проклинали его соседи и как плакали исцеленные им сироты.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тухса кайнӑ чухне вӑл макӑрнине илтрӗм пулас эпӗ.

Уходя, мне кажется, я слышал, что она плакала.

Июнӗн 7-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Бекки хӑй Том ытамӗнче макӑрнине астуса илнӗ.

Бекки заметила, что плачет в объятиях Тома.

31-мӗш сыпӑк. Тупӑннӑ та каллех ҫухалнӑ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӑл Мэри макӑрнине, вӑхӑчӗ-вӑкӑчӗпе ӑна ачаш сӑмахсемпе асӑнса илнисене илтрӗ.

Он услышал плач Мэри, время от времени она вспоминала его ласковыми словами.

15-мӗш сыпӑк. Том тӑван килне вӑрттӑн пырать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней