Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

макӑрнине (тĕпĕ: макӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урамра амӑшӗ, Людмила сахал макӑрнине аса илсе, ун ҫинчен: «Макӑрма та пӗлмест…» — тесе шухӑшларӗ.

На улице она подумала о Людмиле, вспомнив ее скупые слезы: «И поплакать-то не умеет…»

X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Нумай пулмасть хӑй аллипе утюгланӑ салфеткӑпа питне хупӑрласа, вӑл епле макӑрнине курма Андрей вӑй ҫитереймерӗ.

Он не в силах был видеть, как она плакала, уткнув лицо в эту салфетку, недавно тщательно отутюженную ее руками.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья макӑрнине, анчах ӑна кӑтартасшӑн пулманнине вӑл ӑнланчӗ.

Он понял, что Авдотья плакала и не хотела, чтобы он видел это.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий арӑмӗ ҫӗрӗпех макӑрнине илтсе выртрӗ.

И всю ночь сквозь каменное забытье Василий слышал, как жена плакала.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗр кӗске самантрах Василий пурне те: Дуняшкӑпа пирвайхи хут тӗл пулса калаҫнисене те, хире-хирӗҫ тапӑнса пынӑ чухне хӑй вӗлернӗ пӗрремӗш тӑшмана та; пуринчен уҫҫӑнрах, хӑй амансан вӑрманта юр ҫисе выртнине, ун чухне хӑй ӑшӗнче Авдотьйӑпа сывпуллашнине, уншӑн тунсӑхласа, ӑна юратса, шеллесе макӑрнине аса илчӗ.

В одно неуловимое мгновенье Василию вспомнилось все: и первые встречи с Дуняшкой, и первый враг, убитый в рукопашном, и ярче всего тот час, когда он, раненный, лежал в лесу, глотая снег, и мысленно прощался с Авдотьей, плакал от тоски, любви и жалости к ней.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ун патне хӑйӗн ҫамрӑк хӗрӗ ҫӳренӗ, хӗрӗ макӑрнине Матвей темиҫе хутчен те курнӑ, кашни курмассеренех унӑн сарлака кӑкринче чӗри йывӑррӑн хускалса илнӗ.

Туда к нему ходила дочь, молодая девушка, которую Матвей видел несколько раз с заплаканными глазами, и каждый раз в его широкой груди поворачивалось сердце.

IV // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Упӑшки ҫеҫ мар, урӑх ҫын та никам пӗлмен, мӗншӗн тесен Хуркайӑк макӑрнине пӗр чун та курман.

И никто не знал, как вообще никто не видел ее плачущей.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Анчах сасартӑк арӑмӗ макӑрнине курчӗ те шӑпланчӗ, хӑйне хӑй ҫилленчӗ.

И осекся, услышав ее плач, думал, что обиделась на него.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Мӗншӗн макӑрнине никам та пӗлмерӗ.

Никто не знал, отчего она плачет.

XII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Сӗм-ҫӗрле тупӑк умӗнче вӑл епле макӑрнине илтсен, эпӗ хам та кӗҫ-вӗҫ йӗрсе яраттӑм: икӗ путсӗр этем вара кунтах, ҫак ҫуртрах, ҫывӑраҫҫӗ, тата ӑнах ҫаратса тухса каясшӑн!

Я и сам чуть не заплакал, когда вспомнил, как она плакала у гроба одна, поздней ночью; а эти мерзавцы спят тут же, у нее в доме, и ее же собираются ограбить!

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл мӗн пирки макӑрнине пӗлетӗп те-ха эпӗ.

Я знал, почему он плакал.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Телее пула та макӑрнине пӗлмест вӑл.

Он еще не знает, что и от счастья плачут.

XXVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Сасартӑк эпӗ вӑл чӑнахах та макӑрнине туйрӑм.

Вдруг я почувствовал, что она действительно плачет.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑшин пичӗ-куҫӗсем йӗпеннӗ, ҫапах та макӑрнине кӑтартмаҫҫӗ.

Кой у кого морда заплаканная, а виду не подают.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Путексене тепӗр енне каҫарса яраҫҫӗ, вӗсем макӑрнине илтсе амӑшӗсем шырасса шанаҫҫӗ.

Переправляли ягнят на противоположный берег в надежде, что матки приплывут на их блеяние.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсем, чавсанай хӳттинерех кайса, вӑйлӑ та правур шуйттансем ҫылӑхлӑ ҫынсене тамӑк вучахнелле сӗтӗрнине, лешсем турткаланнине, ӳлесе макӑрнине кӑтартакан картина патӗнче чарӑнса тӑчӗҫ.

Отойдя в тень часовни и остановившись вдвоем возле картины, где проворные мускулистые черти ловко волокли в пекло воющих и упирающихся грешников.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ырӑ кӑмӑллӑ Гейка каларӗ вӗт-ха, хӑй мӗншӗн макӑрнине каламан хӗрачана куртӑм, терӗ.

У которой добрый Гейка так и не добился, отчего она часто плачет.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Эпӗ хам нумайччен макӑрнине пытармастӑп.

Не скрою, что я долго плакал.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Кашкӑр ами кун каҫичченех, каҫ пулсан та, иртнӗ каҫ витере путек макӑрнине, сурӑх сӗчӗн шӑршине аса илсе выртнӑ.

Весь день и вечером волчиха вспоминала, как прошлою ночью в хлеву блеял ягненок и как пахло овечьим молоком.

Хушка ҫамка // Мирун Еник. Антон Чехов. Хушка ҫамка: калав. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 16 с.

Ӗмӗрлӗхех пӗр-пӗринпе ҫыхӑннӑ ҫав чӑрӑшпа хыр макӑрнине чӑтма пултарайман та ӗнтӗ йытӑ: йывӑҫсем йытта унӑн хурлӑхӗ ҫинчен аса илтернӗ.

Этот плач сплетенных навеки деревьев не могла выносить собака: деревья животному напоминали о его собственном горе.

V // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней