Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӑм сăмах пирĕн базăра пур.
куҫӑм (тĕпĕ: куҫӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ун ҫине урӑх пӑхма хӑрарӑм, куҫӑм алӑк тӑрринчи сӑн ӳкерчӗк ҫине куҫрӗ.

Я побоялся ещё раз взглянуть на него, и глаза сами собой скользнули на портрет над входной дверью.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Куҫӑм йӑмӑхса тӑрать.

Аж в глазах рябит.

Ҫара тихасем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 98–104 с.

Ирхине куҫӑм уҫӑлса ӗлкӗреймерӗ — ура ҫинче тӑратӑп.

Утром не успел разлепить глаза, а уже стою на ногах.

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Эпӗ куҫӑм хуралса килнипе ҫӗре кайса ӳкетӗп…

В глазах темнеет, и я падаю на землю…

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Хӗвел ури мар-ха, ылхан алли шӑтарса юхтармарӗ-ши куҫӑм шӑрҫине?

Нет, вдруг не солнечный луч, а перст проклятия ослепил меня?

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

— Ну, хура куҫӑм, шуралтӑн эппин! — терӗ савӑнӑҫлӑн Савва.

— Ну, черноокая, побелела! — сказал он.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Куҫӑм курнине пӗрне те тиркемӗттӗм, хитре ҫеҫ пулччӑр…

Крыл бы и летучую и катучую, лишь бы красивая была…

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Хура куҫӑм, — терӗ Ҫемен, — эсӗ ҫав еннелле маршрут тытмастӑн-ши?

— Чернобровая, — сказал Семен, — ты, случаем, не в ту сторону держишь маршрут?

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ман куҫӑм умӗнчех сотник Чернецов нимӗҫ гусарне касса пӑрахрӗ.

На моих глазах сотник Чернецов зарубил немецкого гусара.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл ман куҫӑм умӗнчех ӳссе пырса тӗлӗнмелле пысӑкланса кайрӗ.

Он вырос на моих глазах и принял чудовищные размеры.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хам куҫӑм умӗнчех типсе пыратӑп.

На своих глазыньках сохну.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Тӑшман ҫапса хуҫтӑр мана, чунӑм, эхер те сан сӑн-питӳ ман куҫӑм умне параппан пек курӑнса каймарӗ пулсан, эхер те хайхи сысна пуҫӗсем мана вӑл параппана, москаль ирсерен панлаттарнӑ пек, ҫаптармарӗҫ пулсан, хайхи кум каларӗш…»

— Враг меня возьми, если мне, голубко, не представилась твоя рожа барабаном, на котором меня заставили выбивать зорю, словно москаля, те самые свиные рожи, от которых, как говорит кум…

X // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Арбуз уйӗнчи пӗчӗк паттӑрӑн кӗлетки, мӑйне кӗмӗл кӑшӑл ҫакнӑскер, унччен куҫӑм умне уҫҫӑн курӑнатчӗ, халӗ тӗксӗмленчӗ, ку вара манӑн чӗрене хытӑ ыраттарчӗ.

А образ маленького героя арбузных полей с его серебряным обручем на шее, прежде такой отчетливый, вдруг расплылся и потускнел, и это причиняло мне боль.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Манӑн куҫӑм умне тӗлӗнмелле картина тухса тӑчӗ: кӑвак тӳпере ылтӑн кӑшӑл пек тулли уйӑх, тинӗсӗн хӑйӑрлӑ ҫыранӗ, катана-катана, чуна илентерсе, куҫ виҫсе илмелле мар сарӑлса выртакан арбуз уйӗ.

И в моей памяти вдруг мелькнула чудная картина: золотое колесо полной луны на темно-синем небе, песчаный морской берег, поле, сплошь засаженное бесчисленными изумрудно-зелеными арбузами.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

«Ан тив, эпӗ хаяр ҫапӑҫура кӗрешсе вилем, ан тив, вӗсем мана таткаласа тӑкчӑр, — терӗм эпӗ хама хам — анчах эпӗ хамӑн куҫӑм умӗнчех ҫынна ҫиме памӑп!»

«Пусть я погибну в неравном бою, пусть они растерзают меня, — говорил я себе, — но не могу же я допустить, чтобы у меня на глазах люди безнаказанно ели людей!»

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав тинӗсри япала чӑнах та кимӗ-и е кимӗ мар-и, эпӗ, тинӗселле куҫӑм ыратичченех тинкерсе пӑхрӑм пулин те, пӗлеймерӗм.

Я не мог различить, была ли это действительно лодка, хотя так долго вглядывался в морскую даль, что у меня заболели глаза.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

«Куҫӑм тӗрӗсех курманни улталать пулмалла, — тӗсе шухӑшласа илтӗм эпӗ. — Ҫав нумай ҫулсем хушшинче кунсеренех тинӗс ҫине пӑхнӑ пулин те, эпӗ кунта кимӗ ҫӳренине пӗрре те курманччӗ-ҫке».

«Должно быть, зрение обманывает меня, — подумал я. — Ведь за все эти долгие годы, когда я изо дня в день вглядывался в морские просторы, я ни разу не видел здесь лодки».

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Пӗлместӗп те, куҫӑм курӗ унта.

— Еще не знаю, посмотрю…

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тинех куҫӑм уҫӑлчӗ…

С глаз моих спала пелена…

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак каҫхине мана куҫ умӗнче ҫиҫӗм ялкӑшнӑ пек пулчӗ те, куҫӑм уҫӑлчӗ…

В эту ночь словно молния сверкнула передо мной, и глаза у меня открылись…

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней