Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Улпут сăмах пирĕн базăра пур.
Улпут (тĕпĕ: улпут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аллегоринчи айӑпшӑн Кореванов улпут асапне тӳснӗ хыҫҫӑн икӗ уйӑх иртнӗ.

Прошло меньше двух месяцев о того дня, как за ошибку в аллегории наказал меня барин Кореванов.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах улпут курнӑ.

Но барин все заметил.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Улпут сигнал пачӗ.

Барин делает знак.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн улпут ӑна пӑртакҫӑ канма, спектакль курса кайма тархаслать.

Наш барин уговаривает его передохнуть и посмотреть спектакль.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кореванов улпут, ҫырса аппаланма юратаканскер, хӑйӗн театрӗ валли темиҫе пьеса та ҫырнӑскер, халӗ ҫӗнӗ япала ҫырса хатӗрленӗ.

А барин Кореванов, балующийся сочинительством и не раз уже писавший пьесы для своего театра, написал теперь новое представление.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑна улпут пӗчӗклех палӑртнӑ: Устя сасси лайӑх пулнӑ, тата вӑл ӑста ташланӑ.

Совсем еще маленькой она обратила на себя внимание барина: у Усти был хороший голос, она отлично плясала.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кореванов улпут, хӑйне кура, вӗреннӗ ҫын тата калама ҫук театрал вырӑнӗнче шутланнӑ.

Кореванов слыл просвещенным человеком и заядлым театралом.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗн усси сана улпут ачине вӗлернинче?

— Что тебе в смерти барского дитяти?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Мӗне кирлӗ сана улпут тӑлӑпӗ?

Зачем тебе барский тулупчик?

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сасартӑк, эпӗ хапха куртӑм пек те, хамӑр киле, улпут килкартишне, кӗрсе кайрӑмӑр пек.

Вдруг увидел я вороты и въехал на барский двор нашей усадьбы.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӗнтӗ ӳсӗр улпут ҫинчен те, иртнӗ вӑхӑтра хама мӗнле тытни ҫинчен те, Грушницкий ҫинчен те эпӗ пӗрре те асӑнтармарӑм.

Я не намекал ни разу ни о пьяном господине, ни о прежнем моем поведении, ни о Грушницком.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Рестораци залӗ улпут таврашсен пухӑвӗ пулса тӑчӗ.

Зала ресторации превратилась в залу Благородного собрания.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Мӗскӗн шинель! — терӗм эпӗ кулкаласах, — ав ҫав улпут кам тата!

— Бедная шинель! — сказал я, усмехаясь, — а кто этот господин!

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ирӗксӗрех эпӗ Мускаври пӗр улпут майрине аса илтӗм, вӑл Байрон никам та мар, ӗҫке ярӑннӑ ҫын ҫеҫ пулнӑ, тесе ӗнентерчӗ, — анчах штабс-капитан сӑмахне йывӑра илме ҫук.

Я невольно вспомнил об одной московской барыне, которая утверждала, что Байрон был больше ничего, как пьяница. Впрочем, замечание штабс-пакитана было извинительнее:

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Каллех йӑнӑшрӑм иккен: ҫутҫанталӑк ирӗкӗнче ӳснӗ хӗрӗн юратӑвӗ паллӑ улпут хӗрӗ савнинчен кӑшт кӑна лайӑхрах-мӗн; пӗрин тӗттӗмлӗхӗпе ырӑ чӗри, теприн тата арҫынсен кӑмӑлне каяс тесе йӑпӑлтатса ейкеленни мана шалтах йӑлӑхтарса ҫитерчӗ.

Я опять ошибся: любовь дикарки немногим лучше любви знатной барыни; невежество и простосердечие одной так же надоедают, как и кокетство другой.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

«Ҫапах та, — тенӗ вӑл тарӑн сывласа илсе, — улпут хӗрӗ кулӑшла пулсан та, эпӗ ун ҫумӗнче хутла пӗлмен ухмах ҫеҫ пулса тӑратӑп», — тенӗ.

«Однако ж, — сказала она со вздохом, — хоть барышня, может, и смешна, всё же я перед нею дура безграмотная».

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Алексей Лизӑна, вӑл шурӑ сӑнлӑ хӗрсенчен темиҫе хут лайӑх тесе, тупа тусах ӗнентернӗ, ӑна пӗтӗмпех лӑплантарас тесе, улпут хӗрӗ ҫинчен кулӑшла майсемпе каласа кӑтартма тытӑннӑ; ӑна итлесе Лиза чунтанах ахӑлтатса кулнӑ.

Алексей божился ей, что она лучше всевозможных беленьких барышень, и, чтоб успокоить ее совсем, начал описывать ее госпожу такими смешными чертами, что Лиза хохотала от души.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Чипер улпут хӗрӗ Акулина пулса хӑтланни ҫинчен пӗлсессӗн, Алексей мӗн шухӑшлӗ-ши?

Что подумает Алексей, если узнает в благовоспитанной барышне свою Акулину?

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

«Акулина, — тесе ответленӗ Лиза, хӑйӗн пӳрнисене Алексей аллинчен хӑтарма тӑрӑшса, — ярсам, улпут, ман киле таврӑнма та вӑхӑт ҫитет пулӗ ӗнтӗ».

«Акулиной, — отвечала Лиза, стараясь освободить свои пальцы от руки Алексеевой; — да пусти ж, барин; мне и домой пора».

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Унтан вӑл: «Санпа пакӑлтатса тӑрса кӑмпа та пуҫтараймӑн. Кай-ха эсӗ, улпут, пӗр енне, эпӗ тепӗр енне каям, сывӑ пул…» — тенӗ те малалла утасшӑн пулнӑ.

Однако, — продолжала она, — болтая с тобою, грибов не наберешь. Иди-ка ты, барин, в сторону, а я в другую. Прощения просим...» Она хотела удалиться.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней