Корпус чувашского языка

Огняновӑн куҫӗ йӑлкӑшса илчӗ.

Глаза Огнянова засняли.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ытла тертленсе кӗтнине пула Огняновӑн чунӗ те сура пуҫларӗ, хӑй ҫаплах нимӗн те пӗлеймерӗ-ха.

У Огнянова вся душа изныла от этого томительного ожидания, от этой длительной неизвестности…

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чипер те васкамасӑр калаҫса пӑхсанах Огняновӑн иккӗленес шухӑшӗ йӑлт сирӗлнӗ пулӗччӗ.

Первое же разумное объяснение положило бы конец его страданиям.

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрать-ха, Огняновӑн чӗри хӑй шухӑшласа кӑларнӑ сисӗмпе кӑна суранланчӗ, Рада ӑна ним чухлӗ те улталаман.

К счастью для Огнянова, сердце его было ранено его собственным воображением, а вовсе не изменой Рады.

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн куҫӗ чарӑлчӗ, хӑрушланчӗ; ҫӳҫӗ вирелле тӑрса кайрӗ.

Глаза Огнянова стали огромными, страшными; волосы встопорщились на голове.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак тискерлӗхе курнӑ май Огняновӑн ҫӳҫӗ вирелле тӑрать, хӑй ҫара пуҫӑнах, ҫаплах хуланалла чупать, пӗртен пӗр шухӑшӗ те Радӑна ҫӑласси кӑна.

Волосы становились у него дыбом при виде всех этих ужасов, и он, потрясенный, с непокрытой головой, все бежал и бежал к городу с одной мыслью, всецело овладевшей его сознанием, — спасти Раду.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ирччен кӗтсе тӑрса кун ҫутипе тарма та май ҫук, майӗ пулнӑ пулсан та Огняновӑн тинех Бяла Черквана кайма тивӗҫӗ ҫук.

Отложить дело до утра и бежать среди бела дня было совсем уж невозможно, да если бы это и было возможно, Огнянов теперь не пошел бы в Бяла-Черкву.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн та ирӗксӗрех выртмалла пулчӗ.

Волей-неволей пришлось лечь и Огнянову.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аптраса ҫитнӗ Огняновӑн ирӗксӗрех ҫак ушкӑнпа пӗрле пымалла пулчӗ.

С отчаянием в душе несчастный отдался на волю течения.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн чӗри ыратса илчӗ.

У Огнянова сердце сжалось от боли.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн укрепленийӗ ҫав чӑнкӑ ҫыран хӗррипе хӗвеланӑҫ енче ҫӳлте курӑнса тӑрать.

Укрепление Огнянова возвышалось над ними с западной стороны.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн сӑн-сӑпачӗ ирӗксӗрех кулнӑ пек курӑнса кайрӗ, вӑл Пӑртлӑ Рачкона палласа илчӗ.

Невольная усмешка заиграла на лице Огнянова, — он узнал Рачко Прыдле.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн алли револьвер тӑсса тытнипех хытнӑ пек пулчӗ.

Огнянов оцепенел с револьвером в руке.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн ҫак икӗ енлӗ кӑмӑлӗ те вӗркесе-паркаса тӑрать пулсан, эппин вӑл паттӑр та пултаруллӑ, ҫав хӑватпа хавхаланма пултарать вӑл, хастарланать, икӗ енлӗ кӑмӑлӗ пӗр-пӗринпе хирӗҫме кӑна та мар, ӑна ҫунатлантарсах тӑрать-ха!

Какая же у него богатая и сильная натура, думал Кандов, если он легко дышит под бременем двух таких всепоглощающих страстей, черпая в них новое мужество, и они не противоречат одна другой, а окрыляют его!

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн сӑнӗ-пичӗ тарӑхнипе хӗрелсе кайрӗ.

И лицо у Огнянова залилось румянцем негодования.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсен куҫӗ умне Огняновӑн хурлӑ сӑнарӗ тухса тӑнӑн туйӑнчӗ.

Трагический образ Огнянова, окровавленный, страшный, но неуловимый, вставал перед их глазами.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов хӑй намӑс курнӑ каҫ арман патӗнче чавса пӑхма влаҫсене канаш панӑ; ҫав ирсӗр Мердевенджиев пулӑшнипе вӑл Огняновӑн чӑн-чӑн ятне пӗлнӗ…

Это Стефчов посоветовал властям копать у мельницы в ту самую ночь, когда его опозорили; это он с помощью подлого Мердевенджиева узнал настоящее имя Огнянова…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Телейсӗр Огняновӑн кун-ҫулӗ вӑхӑтсӑр татӑлнӑшӑн пурте чӗререн кулянчӗҫ: вӑл вилнӗ тенӗ хыпар ӑҫтан килнӗ унтан илтӗнех тӑчӗ.

Все в один голос оплакивали судьбу несчастного Огнянова; слухи о его смерти приходили отовсюду.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн пур пӗлӗшӗсем те вулкан ҫинчи пек пурӑнма тытӑнчӗҫ.

Все более или менее близкие знакомые Огнянова жили, как на вулкане.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн хӗрӳллӗ сӑмахӗ мӗскӗн кӗтӳҫе шухӑша ячӗ иккен.

Горячая речь Огнянова глубоко взволновала бедного пастуха.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.