Корпус чувашского языка

Вара вӑл, уява пула ҫынсем ҫуртра каялла-малалла ҫӳренине сӑнаса, атриум витӗр, витнӗ галлерея витӗр тухнӑ; унтан коридор тӑрӑх пӗчӗк сада ҫитнӗ, сад витӗр чупса тухса, ҫуртӑн тепӗр енне пынӑ.

Он, среди суматохи, поднятой приходом клиентов, прошел через атриум, крытую галерею и коридор в садик и добрался до выхода.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫав ҫуртӑн портикӗнче Катилинӑн нумай клиенчӑсем, ирӗке янисем, чурисем сӗтелсем хушшинче ӗҫсе-ҫисе ларнӑ.

Портик был заполнен огромным количеством клиентов, отпущенников и рабов Катилины, которые предавались обжорству и пьянству.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эсӗ, ирсӗр чура, мана, ман мӑшӑра, манӑн ҫуртӑн чысне кураймастӑп тесе каланӑ пулсан, ун чухне эсӗ мана сахалтарах кӳрентереттӗн!

Ты бы меньше меня оскорбил, слуга неразумный, если бы выказал презрение ко мне, к жене моей и к чести моего дома!..

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эпӗ аяккалла тапса сикрӗм те темле ҫуртӑн урамалла тухакан крыльци ҫине хӑпарса тӑтӑм.

И я юркнул в парадное какого-то дома.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сасӑ ҫуртӑн ҫӳлӗ те авӑнчӑк маччисем айӗн кӗрлесе кайрӗ, ӑҫта кирлӗ унта йӑванса выртакан хурансенче тӗрлӗ тӗслӗн янӑраса илчӗ.

Эхо отдалось над высокими сводами здания, разноголосо откликнулось в котлах, разбросанных повсюду.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Халь яланхи пек «йытӑран сыхлан» тесе ҫырмастӑп ӗнтӗ, ун вырӑнне хӑвӑн ҫуртӑн стени ҫине урам енчен «ҫӗленрен сыхлан» тесе ҫырса ҫапма пултаратӑн, ҫӗленӗ пӗрре ҫеҫ те мар, мӗншӗн тесен сан ҫуртӑнта икӗ ҫӗлен йӑва ҫавӑрнӑ: Валерипе Спартак.

«Отныне, вместо слов: «берегись собаки!» ты бы мог написать на наружной стене твоего дома: «берегись змеи!» вернее: «берегись змей!», так как не одна, а две змеи свили себе гнездо под твоей крышей: Валерия и Спартак.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑл хӑйсем пурӑнакан ҫуртӑн пусми ҫинче маляр стенасене сӑрланине курнӑччӗ.

Он видел, как маляр красил масляной краской стенку на лестнице их дома.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лось курать: инҫех те мар, ҫуртӑн картлашкаллӑ-картлашкаллӑ терраси ҫинче, Гусевӑн тӗреклӗ хул пуҫҫиллӗ кӳлепи ҫӗкленчӗ.

Лось увидел, — невдалеке, на уступчатой террасе дома, поднялась плечистая фигура Гусева.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫуртӑн сивлек стенисем тӗттӗмлӗхелле уҫӑмсӑр пирамида евӗр тӑсӑлаҫҫӗ.

Неясной пирамидой уходили в мглу мрачные стены дома.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫуртӑн инҫетри пайӗнче сасӑсем — кухня ҫӗҫҫисен шаклатӑвӗ, савӑт-сапа шӑнкӑртатӑвӗ — илтӗнеҫҫӗ.

В дальней части дома были слышны голоса, стук кухонных ножей, звон посуды.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӑнасем коридорсемпе те пусмасемпе ҫуртӑн вӗҫӗнчи пайне ҫул тытрӗҫ.

Гости пошли по коридорам и лесенкам в дальнюю часть дома.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫуртӑн пӗтӗм сарлакӑш лапчӑк картлашкисем йывӑр, лутра алӑксем патнелле анаҫҫӗ.

Плоские, во всю ширину здания, ступени вели к низким, массивным дверям.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӑнтӑрла иртни тӑватӑ сехетре Петербургра, Хӗрлӗ Шуҫӑмсен проспектӗнче, такам тӗлӗнмелле пӗлтерӳ ҫыпӑҫтарса хучӗ: пысӑках мар, кӑвак тӗслӗ хут татки, — ӑна пушӑ ҫуртӑн хӑйпӑнса пӗтнӗ стенинчен пӑтасемпе ҫирӗплетнӗ.

В четыре часа дня, в Петербурге, на проспекте Красных Зорь, появилось странное объявление, — небольшой, серой бумаги листок, прибитый гвоздиками к облупленной стене пустынного дома.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл ҫуртӑн хуҫи алӑк патӗнче тӑрса, тайӑла-тайӑла чашкӑрса ларакан ҫатмасем ҫине кӑтартса кӗрсе тухма йыхӑрчӗ.

В дверях харчевни кланялся плешивый хозяин, показывая обеими руками на шипящие сковородки.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Апатланмалли ҫуртӑн кукша пуҫлӑ хуҫи вучах патӗнче ҫатмасене ҫавӑркаласа тӑрать.

У очага суетился плешивый хозяин харчевни, крутя на огне вертела и сковороды.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Туссем «Виҫӗ партас апатланмалли» ҫуртӑн вывески курӑнса тӑракан ҫӗрелле сӑрталла утрӗҫ.

Приятели побрели к харчевне «Трёх пескарей» — её вывеска виднелась на пригорке.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл ҫуртӑн ҫийӗ тӳрем пулнӑ, алӑкӗ тӑрринче ҫакӑн пек вывеска ҫакӑнса тӑнӑ:

Дом был с плоской крышей и с вывеской над входом:

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫав тапхӑрта ман пит усал тӑшман пурччӗ, Малая Покровская урамӗнчи пӗр публичнӑй ҫуртӑн дворникӗччӗ.

Был у меня в ту пору ядовитый враг, дворник одного из публичных домов Малой Покровской улицы.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Каҫсерен ҫуртӑн крыльци умӗнче пысӑк компани пуҫтарӑнатчӗ: К. тӑвансем, вӗсен йӑмӑкӗсем, ҫамрӑк ачасем; каҫӑр сӑмсаллӑ гимназист Вячеслав Семашко; хӑш чухне пӗр темле чаплӑ чиновникӗн хӗрӗ — барышня Птицына пыркалатчӗ.

По вечерам на крыльце дома собиралась большая компания: братья К., их сестры, подростки; курносый гимназист Вячеслав Семашко; иногда приходила барышня Птицына, дочь какого-то важного чиновника.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Икона ҫыракан мастерской ҫурри чултан, ҫурри йывӑҫран тунӑ пысӑк ҫуртӑн икӗ пӳлӗмӗнче вырнаҫнӑччӗ: пӗр пӳлӗмӗн виҫ чӳречи карташ еннелле, икӗ чӳречи садалла тухатчӗ; тепӗр пӳлӗмӗн пӗр чӳречи садалла, пӗри урамаллаччӗ.

Иконописная мастерская помещалась в двух комнатах большого полукаменного дома; одна комната о трех окнах во двор и двух — в сад; другая — окно в сад, окно на улицу.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.