Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

намӑс сăмах пирĕн базăра пур.
намӑс (тĕпĕ: намӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сана хӑвна тата, вӑрлӑхлӑх икӗ пӑт кивҫен илнӗ виршӗн манран виҫӗ пӑт сӑптӑрма намӑс пулмарӗ-и? — ыйтрӗ Кондрат.

— А тебе не совестно было с меня за две меры проса, какие на семена брал, три меры взять? — спросил Кондрат.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Турӑ умӗнче те, ҫынсен умӗнче те намӑс!

Перед богом и людьми совестно!

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Старикрен мӑшкӑлласа кулма намӑс сана.

Совестно тебе над стариком надсмехаться.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Намӑс пулать.

Совесть будет зазревать.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Андрейӗн амӑшӗ макӑрса пӗтрӗ, ӳпкелешсе кӳршӗ хӗрарӑмсене ҫапла каласа пачӗ: «Намӑс! Карчӑк ҫумне кайса ҫыхланчӗ», текелерӗ.

Мать Андрея поплакала, пожалилась соседкам: «Страма! Со старухой связался».

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эсӗ, гражданин, чухӑнсен класне намӑс ан кӑтарт, пухӑва тӳрех каласа пар, кам майлӑ тӑратӑн?

Ты, гражданин, не позорь бедняцкий класс, прямо говори собранию: за кого ты стоишь?

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Куна калама та намӑс мана.

— Мне стыдно говорить об этом.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

— Эсир, ҫамрӑк ҫыннӑм, манран ан йӗрӗнӗр, эпӗ халь намӑс чирлӗ мар ӗнтӗ, хамӑр урамри ҫынсенчен кирек камран та ыйтса пӗлме пултаратӑр, пурте пӗлеҫҫӗ!

— Вы мною, молодой человек, не брезгуйте, теперь уж я не заразная, спросите кого хотите в улице, все знают!

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Вӗсем ӑна тата та лайӑхрах туса ҫитернӗ пулӗччӗҫ-и, тен, анчах шӑлавар хуҫи арӑмӗ пырса чӑрмантарать: вӑл кухньӑна кӗрет те, темиҫе тӗрлӗ чӗлхери намӑс сӑмахсене ытти американецсем пекех хуҫкаласа, вӑрҫма-ятлаҫма тытӑнать.

Они устроили бы еще лучше и удобнее, но им помешала в этом супруга хозяина брюк: явилась в кухню и начала говорить самые грубые слова на всех языках одинаково плохо, как это принято американцами.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Хӗрарӑмсем ҫапла тупӑшса чупни нумайӑшне кулӑшла пек туйӑнчӗ, ку намӑс япала текенсем те пулчӗҫ, анчах пайтахӑшӗсем, Нунчана сума-суса, ун сӗнӗвне кӑшт шӳтлекелесе вырӑна илчӗҫ те, Нинӑн амӑш тупӑшма чӗннипе ирӗксӗрех килӗшмелле пулса тӑчӗ.

Многим показалась смешной эта гонка женщин, были люди, которые отнеслись к этому как к позорному скандалу, но большинство, уважая Нунчу, взглянуло на ее предложение с серьезной шутливостью и заставило Нину принять вызов матери.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Тӑрать ҫапла Нунча хӗвел ҫинче, ҫынсен хаваслӑ ӗмӗт-шухӑшне, юраттарас кӑмӑлне чӗртсе — илемлӗ хӗрарӑм умӗнче паллӑ мар пулса юлма намӑс, яланах пуҫ тӳпинчен ҫӳлерех сикес килет.

Стоит Нунча на солнце, зажигая веселые мысли и желание нравиться ей, — пред красивой женщиной стыдно быть незаметным человеком и всегда хочется прыгнуть выше самого себя.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Пӗр виҫ-тӑват намӑс сӑмах янӑраса кайнӑ.

Раздалось несколько крепких слов.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Сывӑ пул… — малалла намӑс сӑмах илтӗнчӗ.

Прощай… — следовала довольно нецензурная брань.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Мана ун умӗнче намӑс иккенне, эпӗ ун умӗнче епле айӑплине хам ӑнланса илнине куртӑр.

— А чтобы она видела, что мне перед ней стыдно и что я понимаю, как я перед ней виноват.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Унтан вара хӑйне намӑс пулнипе-и тен, шуйттан ҫуртаран хӑранӑ пек, таҫта кайса ҫухалать.

Тогда стыдно ему бывает, что ли, он пропадает куда-то, как нечистый дух от ладана.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Анчах та хӑйсен вӑйӗ пӗтсе ҫитнине пӗлтерме вӗсене намӑс пулнӑ, вара малта пыракан ҫынна — Данкона мӗнпур ҫиллисемпе хаярланса вӑрҫма пуҫланӑ.

Но им стыдно было сознаться в бессилии, и вот они в злобе и гневе обрушились на Данко, человека, который шел впереди их.

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Темрен намӑс пек туйӑнать, тата шел те, хурланмалла та.

Стыдно было чего-то, и жалко, и грустно.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Чӑнахах апла пулас-тӑк, Намӑс айнех юлатпӑр!

Ведь мы с тобой тогда В огне стыда сгорим!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Лайӑхрах лаша пулсан, вӑл та хӑвӑрт илсе ҫитерес ҫук, анчах манӑн, хӑвӑрах куратӑр вӗт-ха, лаша мар вӗт, намӑс

Какая лошадь поблагороднее, и та не выедет, а у меня, сами изволите видеть, не лошадь, а срамота!»

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Ҫимелли ҫук, ачисем ҫӗтӗк-ҫатӑк, хӑй вӑл — урама тухма намӑс, йӗмӗсем шӑтса пӗтнӗ, сӑран атти ҫук…

Есть нечего, детки оборванные, сам он — на улицу стыдно глаза показать, все штаны в дырах и сапогов нет…

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней