Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ҫакӑн чухне вӑл пуринчен ытла электрооборудовани нарячӗсене епле майпа илнипе интересленчӗ; кун хыҫҫӑн ҫул ҫинчен илнӗ картузӗпе чӗркуҫҫине ҫапкаласа, сӑмах майӗн тенӗ пек, грузсем мӗнле хӑвӑртлӑхпа килесси, вӗсене васкатма «опытлӑ тӗкекен» кирлипе кирлӗ марри ҫинчен ыйтрӗ.
XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Унтан вара вӑл ура кӗлине, пӳрнисене, чӗркуҫҫине хыпаласа пӑхрӗ — ыратмасть.Тогда он стал ощупывать пятку, пальцы, голень, — крови не было.
XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Володя тахҫанах темиҫе хут та чӑмӑрӗпе ун урине ҫапрӗ; малтан чӗркуҫҫине, унтан ҫӳлерех те.А Володя уже давно несколько раз кулаком ударил его сперва по колену, потом выше.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Эпӗ каланӑ! — виртлешрӗ те ӑна арӑмӗ, хӑй пекех, пӗчӗк кӗре ал лаппипе чӗркуҫҫине ҫатлаттарса ҫапрӗ.— Я сказал! — передразнила его жена и тоже, как и он, ударила маленькой смуглой ладонью по колену.
IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Хытӑ пӑлхансан е мӗншӗн те пулин вӑтансан, вӑл яланах ҫапла ташлакалать: е пӗр чӗркуҫҫине, е теприне малалла кӑлара-кӑлара хурать, хулпуҫҫийӗсене ҫавӑрттаркалать, мӑйне тӑса-тӑса тӳрлеткелет, уснӑ аллисен пӳрнисене турткалашуллӑн хускаткалать.
III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вася, нимпе те витӗнменскер, яланхиллех йывӑҫ ҫын пек утать — чӗркуҫҫине хуҫлатмасӑр, урисене ҫӳле ҫӗкле-ҫӗкле пусать.Вася, ничем не покрытый, шагал так же деревянно, как всегда, высоко поднимая ноги и не сгибая колен.
VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Мойсей Мойсеич пуҫне айккинелле чалӑштарчӗ, чӗркуҫҫине хуҫлатрӗ, такам ҫапасран сыхланнӑ чухнехи пек, ал тупанӗсене малалла тӑсса хучӗ, вара асаплӑн та ачашшӑн кулкаласа, ӳкӗтлеме тытӑнчӗ:
III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Ларса пыраканӗ кӳмерех-ха, рикши ҫаплах чӗркуҫҫине сӑтӑркалать.Седок по-прежнему сидел в коляске, рикша уже стоял на ногах, но все еще растирал колени.
Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.
Вӑл чӳрече янаххи урлӑ ҫӑмӑллӑн кӑна ярса пусрӗ те тӳрех пукан ҫине кӗрсе ларчӗ, чышкипе чӗркуҫҫине ҫапса илчӗ.Он легко перекинул ногу через подоконник, с ходу присел на табурет и стукнул кулаком по колену.
XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Эпӗ ҫутӑлсан вӑрантӑм, вӑл сан патӑнта, аллисемпе чӗркуҫҫине пӑчӑртаса ларать, чӗлӗм туртать.Я проснулась на рассвете, а он сидит возле тебя, обнял колени руками и цигарку курит.
XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Кушак аҫи хӑяр йӑранӗ, помидорпа купӑста тӗмӗсем хушшипе хӗрлӗ ҫиҫӗм пек вӗлтлетсе чупрӗ, хӗпӗртесе ӳкнӗ Разметнов, чӗркуҫлене-чӗркуҫлене ларчӗ, чӗркуҫҫине аллипе ҫапа-ҫапа: — Тыт ӑна! Тарать! Тыт, пӗлетӗп эп ӑна!.. — тесе кӑшкӑрчӗ.
XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Вӑл хӑйӗн мӑнтӑр чӗркуҫҫине аллипе ҫапа-ҫапа, малалла ӳпӗне-ӳпӗне илчӗ.
XX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Хирӗҫӳ лайӑхпах иртсе кайнишӗн савӑннӑ пек пулса, Поляница хӑйӗн ҫинҫешке чӗркуҫҫине ал тупанӗпе ҫатлаттарса илчӗ те ахӑлтатса кулса ячӗ.
XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Пӗр ҫаврӑм выляса пӗтермесӗрех, вӑл, темле тарӑхса, карчӗсене шӑналӑк ҫине пӑрахрӗ те аллипе чӗркуҫҫине ыталаса тытрӗ.Не доиграв кона, он с досадой бросил карты на рядно, обнял руками колени.
XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Каяс умӗн Макар виле ҫине юлашки хут пӑхса илчӗ, вара халӗ тин ун тӗрӗллӗ кӗпине нумай пулмасть кӑна ҫунине, симӗс шалаварӗн чӗркуҫҫине питӗ тирпейлӗ — хӗрарӑм аллисем пулмалла — ҫӗлесе лартнине курчӗ.
XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
— Килет! — Нагульнов чышкипе чӗркуҫҫине ҫапса илчӗ, ыйхӑсӑр ирттернӗ ҫӗрсене пула тӑртаннӑ, куҫӗсем унӑн йӑлтӑртатса илчӗҫ.— Придет! — Нагульнов стукнул кулаком по колену, опухшие от бессонных ночей глаза его блеснули.
XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Коновалов ун ӑшне чейникне тӗртсе лартрӗ те, чӗркуҫҫине аллипе явса тытса; шухӑша кайса, вут ҫине пӑхма пуҫларӗ.Коновалов сунул в него чайник и, обняв колени, задумчиво стал смотреть в огонь.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Лар ҫинче мана хирӗҫ ларса, аллисемпе хӑйӗн чӗркуҫҫине ыталаса тытса, вӑл, урисене сухалӗ витмеллех янахӗ ҫине таяннӑ та, пӗрӗнтернӗ куҫхарши айӗн тӗлӗнмелле ҫунса тӑракан куҫӗпе ман ҫине шӑтарас пек пӑхать.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хӗрача хушӑран ташлакаласа илчӗ, хушӑран, хӑрах урине тӑрна пек хуҫлатса, вӗтеленнӗ чӗркуҫҫине хыҫасшӑн пулчӗ.
31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Туйи ҫине йывӑррӑн таянса Захар хӳшӗ патнелле ҫитрӗ, сак ҫине ларса вӑл чӗркуҫҫине сӑтӑркаларӗ.К шалашу, тяжело опираясь на палку, подошел дед Захар, опустился на скамеечку, потер колени.
18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951