Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла каланӑ та хӗрне ҫамкинчен чуптуса илнӗ.

С этим словом он поцеловал ее в лоб.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Лизавета Григорьевна хӑй пӳлӗмне кайнӑ та Настьӑна чӗнсе илнӗ.

Лизавета Григорьевна ушла в свою комнату и призвала Настю.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Григорий Иванович хулпуҫҫисене кӑшт ҫӗклесе илнӗ те унпа урӑх тавлашса тӑман, мӗншӗн тесен вӑл унпа калаҫса ним ӗҫ те тухас ҫуккине пӗлнӗ, ҫавӑнпа та ытарайми уҫӑлса ҫӳренӗ хыҫҫӑн канма кайнӑ.

Григорий Иванович пожал плечами и более с нею не спорил, ибо знал, что противоречием с нее ничего не возьмешь, и пошел отдыхать от своей достопримечательной прогулки.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Муромски Берестовран ҫӑмӑл урапа ыйтса илнӗ, мӗншӗн тесен вӑл ыраттарнӑ хыҫҫӑн киле юланутпа кайма пултарайман.

Муромский попросил у Берестова дрожек, ибо признался, что от ушибу не был он в состоянии доехать до дома верхом.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Муромски туртӑнса тӑма пултарайман, мӗншӗн тесен хӑйне хӑй вӑл ун умӗнче парӑмлӑ тесе шутланӑ, ҫапла вара Берестао киле питӗ чаплӑ тавӑрӑннӑ, вӑл мулкачӑ та тытнӑ тата хӑйӗн тӑшманне, аманнӑскере, тыткӑна илнӗ пекех ертсе пынӑ.

Муромский не мог отказаться, ибо чувствовал себя обязанным, и таким образом Берестов возвратился домой со славою, затравив зайца и ведя своего противника раненым и почти военнопленным.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Алексей таса эрнекун ячӗпе тупа туса илнӗ, анчах лешӗ йӑл кулса янӑ та малалла калама чарнӑ.

Алексей поклялся было ей святою пятницею, но она с улыбкой остановила его.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Анчах Алексей ун сӑнӗ ҫинче хуйхӑпа канӑҫсӑрлӑх пуррине часах туйса илнӗ.

Но Алексей тотчас же заметил на ее лице следы уныния и беспокойства.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ашшӗ ӑна ирех уҫӑлса ҫӳренӗшӗн мухтаса илнӗ.

Отец похвалил ее за раннюю прогулку.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Лиза хӑйӗн рольне ҫухата пуҫланине сиссе илнӗ те ҫавӑнтах хӑйӗн йӑнӑшне тӳрлетсе хунӑ.

Лиза почувствовала, что вышла было из своей роли, и тотчас поправилась.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ялти хитре хӗрсемпе чӑрманса тӑма хӑнӑхманскер, вӑл ӑна ыталаса илме пӑхнӑ; анчах Лиза, унран сиксе ӳксе, ун ҫине ҫав тери ҫилленсе сиввӗн пӑхса илнӗ; Алексейшӗн ку ытла та кулӑшла пулнӑ пулин те, вӑл урӑхран ыталама хӑйман.

Привыкнув не церемониться с хорошенькими поселянками, он было хотел обнять ее; но Лиза отпрыгнула от него и приняла вдруг на себя такой строгий и холодный вид, что хотя это и рассмешило Алексея, но удержало его от дальнейших покушений.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Лизӑн хӑрани иртсе кайнӑ, вӑл хӑйӗн мӗн тумаллине часах тавҫӑрса илнӗ.

Лиза успела уже оправиться от испугу и умела тотчас воспользоваться обстоятельствами.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Настя ӑна кунта та пулӑшу панӑ: вӑл Лиза урине виҫсе илнӗ те, кӗтӳҫӗ Трофим патне хире кайса, ҫав виҫепе пӗр мӑшӑр ҫӑпата тума хушнӑ.

Настя и тут ей помогла: она сняла мерку с Лизиной ноги, сбегала в поле к Трофиму пастуху и заказала ему пару лаптей по той мерке.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Малалла хӑйне хӑй мӗнле тытмаллине халех туса пӑхма тытӑннӑ: утнӑ майӑн пуҫне аяла ҫитех тайнӑ, пуҫҫапнӑ хыҫҫӑн темиҫе хутчен пуҫне лӑст-лӑст силлесе илнӗ, хресченсем пек калаҫнӑ, питне ҫаннисемпе хупласа кулнӑ; Настя ӑна мухтанӑ.

Она повторила свою роль, на ходу низко кланялась и несколько раз потом качала головою, наподобие глиняных котов, говорила на крестьянском наречии, смеялась, закрываясь рукавом, и заслужила полное одобрение Насти.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Чӑнах та унӑн пӗр ҫырӑвӗн адресне ҫырса илнӗ хут алӑран алла ҫӳренӗ; унта ҫапла ҫырнӑ пулнӑ: Акулина Петровна Курочкинӑна, Мускавра, Алексеевски монастире хирӗҫ, Савельев пӑхӑрҫӑ ҫуртӗнче, сире ҫак ҫырӑва А. Н. Р. патне леҫме чунтан йӑлӑнатӑп.

В самом деле, ходил по рукам список с адреса одного из его писем: Акулине Петровне Курочкиной, в Москве, напротив Алексеевского монастыря, в доме медника Савельева, а вас покорнейше прошу доставить письмо сие А. Н. Р.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ухутара кирек хӑҫан та ҫулне-мӗнне пӑхмасӑр малтан сиктерсе пынине курса, кӳршисем ун ҫинчен пурте пӗр ҫӑварпа, унран нихӑҫан та йӗркеллӗ столоначальник пулас ҫук, тенӗ; хӗрсем ун ҫине хӑш чухне пӑха-пӑха илнӗ, тепӗр чухне куҫ сиктермесӗр те пӑхса тӑнӑ; анчах Алексей вӗсемпе пӗрле сахал пулкаланӑ, лешсем Алексей пӑхман пирки унӑн ӑҫта та пулсан юратнӑ хӗрӗ пур пулӗ тесе шухӑшланӑ.

Смотря, как он на охоте скакал всегда первый, не разбирая дороги, соседи говорили согласно, что из него никогда не выйдет путного столоначальника; барышни поглядывали на него, а иные и заглядывались; но Алексей мало ими занимался, а они причиной его нечувствительности полагали любовную связь.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Вӑл пӗр чухӑн дворянкӑна качча илнӗ пулнӑ, арӑмӗ ача ҫуратнӑ чух вилнӗ, вӑл вӑхӑтра упӑшки инҫетри хирте пулнӑ.

Он был женат на бедной дворянке, которая умерла в родах, в то время как он находился в отъезжем поле.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Кӑвак ҫумӑр пӗлӗчӗсем пӗтӗм тӳпене карса илнӗ, вырнӑ хирсенчен сивӗ ҫил вӗрсе, хӑйӗн ҫулӗ ҫинчи йывӑҫсен хӗрлӗ те сарӑ ҫулҫисене вӗҫтерет.

Серенькие тучи покрывали небо; холодный ветер дул с пожатых полей, унося красные и желтые листья со встречных деревьев.

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ун пӗлӗшӗ ӑна жалоба пама сӗннӗ; анчах станца пуҫлӑхӗ кӑшт шухӑшланӑ та аллине сулнӑ, текех ҫӳресе те усси пулас ҫуккине туйса илнӗ.

Приятель его советовал ему жаловаться; но смотритель подумал, махнул рукой и решился отступиться.

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Сасартӑк ун умӗнчен пӗр чечен дрожка вӗҫтерсе иртсе кайнӑ, станца пуҫлӑхӗ Минскине палласа илнӗ.

Вдруг промчались перед ним щегольские дрожки, и смотритель узнал Минского.

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Мински ун ҫине хӑвӑрттӑн пӑхса илнӗ, хӑй хӗрелсе кайнӑ, старике аллинчен тытса кабинета ҫавӑтса кӗртнӗ, кабинета кӗрсен, хӑй хыҫӗнчен алӑкне питӗрсе хунӑ.

Минский взглянул на него быстро, вспыхнул, взял его за руку, повел в кабинет и запер за собою дверь.

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней