Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Заманов Ази тӗрминче вилнӗ, вӑл вӑхӑтра Сад-Стефано хулинче шӑпах амнисти евитленӗ пулнӑ.

Заманов умер в ссылке в Азии, как раз в те дни, когда в Сан-Стефано была объявлена амнистия.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ганчо Попова вӑрттӑн хурал туса тухма хушрӗҫ, хуралҫӑсен каҫхи вӑхӑтра хула аяккинче сыхӑрах тӑмалла.

Ганчо Попову поручили организовать тайную стражу, которая должна была ночью охранять окраины города.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ботев вӑл вӑхӑтра пӗтӗм тӗнчипе социализм тӑвасси ҫинчен шухӑшланӑ.

(В те времена Ботев мечтал о всемирном социализме.)

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пусмӑрти пӑлхарсем мӗн хӑтланнине бей хӑй те хӑлха хӗррипе илткеленӗ-ха, анчах вӑл ӑна ача вӑййи пек кӑна хӑтланаҫҫӗ пуль тесе шутланӑ та ытлах вырӑна хуман, ҫавӑнпа ним чухлӗ те пӑшӑрханман, вӑл вӑхӑтра тӗрӗксен пур влаҫӗ те пӑлхав тавраш ҫӗкленессе шухӑша илсех кайман.

Бей тоже слыхал краем уха о каком-то движении среди порабощенных болгар, но, считая его чем-то совершенно несерьезным, даже ребяческим, ничуть не тревожился, как, впрочем, и все турецкие власти в то время.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑн пек хурахла кунсем ҫитнӗ вӑхӑтра тавар туянма ҫавӑн чухлӗ укҫа тӑкса ӑҫтан ыррине курас пур!..

Какой смысл выбрасывать столько денег на товары, когда настали такие разбойные времена!..

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун пек пулӑшаканни, — кам иккенне пӗлтермешкӗн те вӑхӑт ӗнтӗ, — тухтӑра чи малтанхи хут хупсассӑнах Марко бая вӑрттӑн пулӑшма пултарнӑскер, ватӑ бей арӑмӗ пулчӗ (вӑлах пулма кирлӗ иккенне Ровоама хаджи пӗррехинче каҫхи кӗлӗ тунӑ вӑхӑтра тӗшмӗртсе илес пек шухӑш тытнӑччӗ).

Этим союзником, — пора уже нам назвать его, — тайно помогавшим Марко освободить доктора и после первого ареста, была (как правильно догадалась однажды Хаджи Ровоама посреди вечерней молитвы) жена старого бея.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак сӗм авалхи пекрех чурӑс та хулӑн тирлӗ ҫын этем чун-хавалӗнчи чи палӑри-палӑрми сисӗм-туйӑма час тӗшмӗртет те, хута кӗрес пулсан та, вӑхӑтра ӑс ҫитерет, вӑл ҫаплах тесе кам шухӑшлама пултарнӑ…

Кто бы мог подумать, что этот толстокожий, грубый, на первый взгляд почти первобытный человек способен к привязанности, что ему не чужды тончайшие человеческие переживания…

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӳртре кӗтӳҫӗсем пурӑнаҫҫӗ, кунта вӗсем хӗллехи вӑхӑтра та выльӑх пӑхаҫҫӗ.

В избушке жили пастухи, которые стерегли стада на зимнем пастбище.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫил ахӑрашма тытӑннӑ вӑхӑтра ушкӑн пӗр чӑнкӑ чул хӳттинче пытанса тӑчӗ, ҫавӑнта ҫынсем кӑштах сыхланчӗҫ.

При первых порывах ветра отряд укрылся под отвесной каменной стеной, и она кое-как защитила его.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун пек кансӗр вӑхӑтра Боримечкӑн паттӑр вӑй-халӗ шӑпах вырӑнлӑ.

Тогда богатырская сила Боримечки оказывалась как нельзя более кстати.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пирӗн вӑхӑтра хӗрхенсе тӑманни те кирлӗ…

В наше время жестокость необходима…

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юлташӗсем ҫитсе тӑнӑ вӑхӑтра Даниил, ӑнран кайнӑ пек пулса, тӗрӗке ҫине-ҫине чикетчӗ-ха.

Когда к нему подошли товарищи, он, как безумный, все еще колол турка.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫта кунта йытӑ пулма пултартӑр ҫав вӑхӑтра? — терӗ Бойчо.

— Откуда тут взялась собака в такое время? — сказал Бойчо.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫав вӑхӑтра Петр Овчаровсем патне ҫитсе алӑкне шакканӑ.

Тем временем Огнянов стучал в ворота Петра Овчарова.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗллехи вӑхӑтра пӗр-ик эрнелӗхе ҫак трактирте ҫын пулмасть: вӑл вӑхӑтра ҫӳрекенсем ҫук, Римӑн авалхи аслӑ ҫулне хаяр ҫил-тӑман кӗрт хыва-хыва каять те, Балкан тӑвӗ урлӑ каҫакан ҫул пӗр палӑрми пытанать.

Но каждую зиму на одну или две недели постоялый двор лишается посетителей: путников не бывает, потому что вьюги наметают огромные сугробы снега на старую римскую дорогу, что идет через Балканские горы, и она становится непроезжей.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак кансӗр вӑхӑтра ӑна, ача пек ачашскере, йӑпатма пултаракан Бойчо та унпа пӗрле мар-ҫке…

И нет с нею Бойчо, чтобы утешить и поддержать ее, слабую, как дитя…

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна куҫ сиктерми пӑхса тӑчӗ пулин те, шухӑшӗ хӑйӗн иртнӗ вӑхӑтра мӗн-мӗн пулса иртнипе ҫыхӑнчӗ.

Огнянов не мог оторвать глаз от парящей в высоте птицы, но мысли его витали в глубинах прошлого.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Епле вӑл ҫынна вӑхӑтра хӗрхенме пӗлет, ют ҫын хуйхине туйса, епле хута кӗрет; хӑй хуйхине курмасть те, вӑл ӑна, мӗскӗн, мансах каять!

Какая участливая, сердобольная у него душа, как он отзывчив к чужому горю; а своего горя не видит, забывает о нем, бедняга!

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах ҫав вӑхӑтра чиркӗве жандармсемпе полицейскисем пырса кӗчӗҫ.

Тогда в церковь вошли полицейские.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр пӳлӗмри пӗр кӗтесре хуйхӑратчӗ, Рада тепӗр кӗтесре хӑраса ӳкнӗччӗ, ҫав вӑхӑтра кӗтмен ҫӗртен пусма тӑрӑх хӑпарнӑ ура сасси илтӗнсе кайрӗ.

В то время как доктор сокрушался в одном углу комнаты, а Рада замирала от страха в другим, неожиданно послышались чьи-то тяжелые шаги, поднимавшиеся по лестнице.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней