Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Аннене калатӑп та — вӑл, ухмах, кулать!
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Вӑл ҫав тери илӗртӳллӗ, илемлӗ кулать; ӑна пӗтӗм чунтан, виҫесӗр хӗрхеннипе, пӗтӗм хула илтмелле кӑшкӑрса, макӑрса ярас килет.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Эпӗ ӑна калатӑп: пӑрах, ухмах, ҫав эрехе кӳпме, пуйса каятӑн, тетӗп — вӑл кулать кӑна.Я ей говорю: «Перестань, дурочка, водку эту глохтить, богатая будешь», — а она хохочет.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Эпӗ хӑю таткине туртса кӑлартӑм, ҫыхса ятӑм, вӑл — йӑлкӑшнӑҫем хытӑрах йӑлкӑшса кулать, ҫав тери аван йӑлкӑшса кулать, — ҫав кулла курса, ман куҫӑмсем алчӑраса кайрӗҫ.
Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.
Ҫӗҫҫӗме баракра вӑрларӗҫ — эпӗ ача кӑвапине шӑлпах ҫыртса тататӑп; ачи каҫӑхса кайса мӑн сасӑпа кӑшкӑрать, амӑшӗ — йӑлкӑшса кулать, эпӗ унӑн тарӑн куҫӗсем тӗлӗнмелле хӑватпа ҫуталнине, вӗсенче кӑвак ҫулӑм вӗлтлетнине куратӑп; — вӑл хуралса кайнӑ аллипе, юбка таврашӗнче хыпашласа, кӗсйине шырать, ҫыртса юнланнӑ тутисем хуллен пӑшӑлтатаҫҫӗ:
Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.
Хура пӗлӗтрен кулать вӑл, кӑмӑл тулнӑран йӗрет вӑл!
Тӑвӑл хыпарҫи ҫинчен хунӑ юрӑ // Стихван Шавли. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 132 стр.
Ак вӑл — Тӑвӑл пирӗштийӗ чун-чӗре тулли мӑнаҫлӑн ыткӑнса ҫӳрет хӑюллӑн, пӗр кулать хӑй, пӗр йӗрет хӑй…Вот он носится, как демон, — гордый, черный демон бури, — и смеется, и рыдает…
Тӑвӑл хыпарҫи ҫинчен хунӑ юрӑ // Стихван Шавли. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 132 стр.
Акӑ вӑл — хаваслӑ, чиперскер, — кӗрет те саппун аркине ҫӗклесе, пуҫне пӑртак хӑяккӑн пӗксе, пирӗн умма пырса тӑрать, хӑй пӗрмаях шӑппӑн йӑл кулать.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Вӑл пур, кулать ҫеҫ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Тинӗс хӗвел ҫутипе йӑлтӑртатса кулать; вӑл, шухӑшӗ пулсан, пӗр хускалса илсенех, лилипутсен ӗҫӗнчен йӗр те юлас ҫуккине пӗлсе тӑракан Гуливерӑн ырӑ кулли пек.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫывӑрнӑ чухне ҫын питӗ ырӑ та кӑмӑллӑ; сывлать те йӑл кулать, урӑх ним те ҫук.Во сне человек очень хорош бывает, такой простой; дышит да улыбается, и больше ничего.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Кулать хӑй, темле ырӑ мар кулать.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑт вӑл, илемлӗ Радда, хӗр-патша пекех пӑхса кулать!
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Лойко, ҫилпе хуҫӑлнӑ йывӑҫ пек сулӑнса, ҫӗр ҫине кайса ӳкрӗ, пӗр вӑхӑтрах макӑрать те, кулать те.А он зашатался, как сломанное ветром дерево, и пал на землю, рыдая и смеясь.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Лойко кулать: — «Эпӗ хам турӑм!
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Кашнин пит-куҫӗ кулать.
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
Лешӗ пур — кулать кӑна: ним те калаймӑн, вӑйӑ хӑй йӗркипе пырать, таса кӑмӑлпа.А тот только посмеивался: ничего не скажешь, игра идет по-честному, по всем правилам.
9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ольга ҫилленет, Штольц кулать, Ольга пушшех ҫилленет; Штольц унпа килӗшсен, пӗлнине е вуланине каласан тин, вӗсем мирлешеҫҫӗ.
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Вӑл пӑлханнипе каллех диван ҫинче кӑшт ҫеҫ сиккелерӗ; пӗр йӗрет, пӗр кулать.Он опять чуть не прыгал на диване от волнения: то прослезится, то засмеется.
VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Обломов питӗ мӗскӗннӗн, чӗрене ыраттармалла вӑтанчӑклӑн кулса илчӗ; ҫӗтӗк-ҫурӑк ыйткалакан, хӑйне ҫарамас ҫӳренӗшӗн ӳпкелесен, ҫапла кулать.Он в ответ улыбнулся как-то жалко, болезненно-стыдливо, как нищий, которого упрекнули его наготой.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956