Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑм сăмах пирĕн базăра пур.
тӑм (тĕпĕ: тӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑрушӑ та хытӑ ятлаҫса, хитре аттисемпе кашни минутра курӑкпа тӑм ҫинче шӑва-шӑва пырса, вӑл хӑй те чӑнкӑ сӑрт ҫинелле хӑпарнӑ, хӑйӗн «тӑмсайӗсене» вӑл текех шанасшӑн пулман.

Страшно ругаясь, поминутно скользя лакированными сапогами по траве и глине, он сам полез на обрыв, больше не доверяя «этим болванам».

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсен пӗчӗк пӳрчӗ ҫырантан пӗр вӑтӑр утӑмра, сланец кристалӗсем йӑлтӑртатакан хӗрлӗ тӑм тӗмески ҫинче ларать.

Хибарка стояла шагах в тридцати от берега на бугорке красной глины, мерцавшей кристалликами сланца.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шыв ҫав тери пӑтранчӑк, ун ҫине ӳкнӗ пароход мӗлки тӑм пылчӑк пекех курӑнать.

Вода была так мутна, что тень парохода лежала на ней как на глине.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӑм чӳлмексем ҫакса тултарнӑ ҫатансен тепӗр енче Петя пӗр пӗчӗк йӗтем курать.

За плетнем, на котором торчало множество глиняных кувшинов, Петя увидел уютный гарман.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача пура ӑшне пӗшкӗнчӗ те хытӑ кӑшкӑрса ячӗ, пура тӑм кӑкшӑм пек янӑраса кайрӗ.

Мальчик крикнул, и колодец, как глиняный кувшин, наполнился гулким шумом.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ура айӗнчен тӑм муклашкисем персе аннӑ.

Из-под каблуков сыпалась глина.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Картишпе пахча сулхӑнра пулнӑ пулин те, хӗвелӗн ирхи йӑмӑх пайӑркисем хуралҫӑсем пурӑнакан тӑм пӳртӗн хӑмӑшпа витнӗ тӑрри ҫине сарса хунӑ сарӑ та симӗс кавӑнсене ылттӑн ҫуттипе сиввӗн ҫутатнӑ.

Хотя двор и сад всё еще были в тени, но уже ранние лучи ярко и холодно золотили розовые, желтые и голубые тыквы, разложенные на камышовой крыше той мазанки, где жили сторожа.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах пирӗн тарӑн канав тепӗр канав патне пырать, тепри виҫҫӗмӗш патне, ҫапла майпа вӗҫне-хӗррине тухиччен куҫ та ҫавӑрса илеймест, хӑрах енӗ тӳремӗн чӑнкӑлатнӑ виҫӗ метр тарӑнӑш канавра хӗрарӑмсем ҫаплах тӑм ватаҫҫӗ, тепӗр енче тата тӑприне кӗреҫесемпе ывӑтаҫҫӗ те, ӑна ҫинчех тачкӑсемпе турттарса тӑраҫҫӗ…

Но он переходил в другой, другой — в третий, и так далеко, как достигал взгляд, женщины дробили глину в глубоких, трёхметровых, с одной стороны отвесных, с другой — покатых рвах, выбрасывали лопатами, вывозили на тачках…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Саня ҫинчен каласа патӑм, унтан кӑштах сӑмах хушмасӑр ӗҫлерӗмӗр — окоп тӗпне наҫилкке хутӑмӑр, ыттисем пирӗн наҫилкке ҫине тӑм тиерӗҫ, ӑна эпир ҫӗклесе тухрӑмӑр та окопӑн хӑрах аяккинче пушатрӑмӑр.

Я рассказала ей о Сане, и некоторое время мы работали молча — в глубине окопа ставили носилки на землю, другие девушки наваливали на носилки глину, мы тащили её наверх и опрокидывали на отвесной стороне окопа.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Сӑмсине тӑм илтересрен хӑрать, — шӑппӑн куҫарса пачӗ Игорь.

— Нос боится отморозить, — тихо объяснил мне Игорь.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ вӑл чӑтлӑхран сиксе тухрӗ — ҫарран, пичӗ-куҫӗ чӑрмаланнӑ, урисем ҫумне тӑм ҫыпӑҫнӑ, йӗм пӗҫҫисене тавӑрса янӑ.

И вот он вылез из кустов, босой, с расцарапанной физиономией, с ногами, облепленными глиной, с засученными штанами.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

1914-мӗш ҫулта ӑна Архангельска илсе пычӗҫ, урисене унне тӑм илсе пӗтернӗччӗ.

В 1914 году его привезли в Архангельск с отмороженными ногами.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Наробразӑн тӑлӑх ачасене вырнаҫтармалли ҫуртӗнче те, кичемлӗхе сирсе ярас тесе, тӑм кӗлеткесем тунӑ чухне те ҫакӑн пекехчӗ.

Так было, когда в распределителе Наробраза я начал со скуки лепить лясы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӳррипе каласан, пурте йӗркеллехчӗ-ха, Татариновсем патне кайма хатӗрленсен, темшӗн сасартӑк эпӗ каймасан та юрӗ-ха, терӗм, Катьӑна ыран урамра тӗл пулӑп та, стэкпа тӑм ыйтнӑччӗ вӑл — парса ярӑп, терӗм.

Словом, все было в порядке, и я сам не знал, почему, собираясь к Татариновым, я вдруг решил, что не пойду, а лучше завтра встречу Катю на улице и на улице отдам ей стек и глину — она просила.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак саманта эпӗ ӗмӗрлӗхех асра тытса юлтӑм: эпӗ тӑм кӗлетке тунине никам та курмарӗ; тахҫанхи вӑрӑ, темле майпа килсӗр-ҫуртсӑр ачасен распределительне килсе лекнӗскер, вокзалсенче «иккӗн мӗнле ӗҫлемелли» ҫинчен каласа ларать.

Я запомнил эту минуту: никто не видел, что я леплю; старый вор, попавший каким-то чудом в распределитель для беспризорных, рассказывал о том, как на вокзалах «работают в паре».

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та пӗр пӗчӗк тӑм татӑкӗ ҫине пӑхсах икӗ пая уйӑрса тӑракан темскер пит-куҫне курсан манӑн чунӑм ҫӗкленсе кайнӑ пек пулчӗ.

Но что-то шевельнулось в душе, когда я вдруг увидел раздвоенную мордочку в бесформенном комке глины.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑмсине тӑм илни иртсе кайрӗ.

Нос его отошел.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хамӑр ушкӑнран Флор сӑмсахне пӗр эпӗ ҫеҫ (тӑм илнӗ урасене асӑнмасан) ырӑ-сывӑ ҫитсе ӳкрӗм.

Скажу только, что из нашей группы я один благополучно (если не считать отмороженных ног) добрался до мыса Флоры.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑм стенасем ҫумӗнче — икӗ вырӑн, вӗсем ҫине плащ-палаткӑсем ӑшне таса утӑ тултарса тӳшексем туса хунӑ.

Около глиняной стены — два места, тюфяки, сделанные из набитых свежим сеном плащ-палаток.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Лармалли вырӑнӑн хыҫӗ ҫинче выртса, Алексей пӗр самантлӑха прицел хӗресӗнче «ҫӑпатаҫӑн» ула-чӑла хырӑмне, унӑн хулӑн кустӑрмисене хупласа тӑракан кулӑшла ҫӑпатисене, вӗсем ҫумне аэродромра ҫыпӑҫнӑ тӑм катӑкӗсене те курчӗ.

Лежа на спинке сиденья, Алексей на мгновение увидел в крестике пятнистое брюхо «лаптежника», смешные лапти, накрывающие толстые колеса, и даже комья аэродромной глины, прилипшие к ним.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней