Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӗҫлес (тĕпĕ: ӗҫле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Параськӑпа Евсей хӑйсен патне хваттере кӗнӗ ҫынпа савӑнса ҫеҫ ҫӳренӗ, Ҫеменӗ вара текех пысӑк ӗҫ ҫинчен шухӑшланӑ, ун пысӑк ӗҫе тытӑнса нумайччен пӗтӗм вӑя хурса ӗҫлес килнӗ…

Параська и Евсей не могли нарадоваться своим квартирантом, а Семен все думал, где бы ему найти такую работу, чтобы она захватила его целиком и надолго…

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӑна вӑхӑтра пурнӑҫа кӗртме вӑй нумай хума тивет, тӑрӑшас пулать, нумай ӗҫлес пулать.

Выполнить его — вот главная задача, и, чтобы успешно ее решить, придется приложить немало сил, старания и самоотверженного труда.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӗҫлес кӑмӑл кӑна пултӑр, йывӑҫ пулать!

 — Я так полагаю: было бы у нас желание строить, а лес добудем.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑрҫӑра киле ҫитсен ҫанӑсене тавӑрсах ӗҫлес тесе кам шухӑшламан-ши пиртен!

А кто из нас не мечтал на войне о том времени, когда мы сможем засучить рукава и начать строить!

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Аслӑ писательсен кӗнекисем ҫамрӑк Шолохов чӗринче творчество енӗпе ӗҫлес ӗмӗт ҫуратнӑ, унӑн хӑйӗн те ҫырас килнӗ.

Книги великих писателей породили в душе молодого Шолохова желание заниматься творчеством, и ему самому хотелось писать.

М.А. Шолохов // Леонид Агаков. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 428–431 с.

Пӗрле ӗҫлеме лайӑх ҫынна тӗл пулнӑшӑн тата хӑйӗн ун пек ӗҫлес туртӑм пулнишӗн Сергей хӗпӗртет; унӑн опытне, хӑнӑхӑвӗсене ӗҫре вӗренсе пӗлес, ҫынсемпе Кондратьев пек калаҫма ҫеҫ мар тата ҫынсене вӑл епле итлеме пултарнӑ пек итлеме вӗренес килнӗ; кирек епле ыйтусене татса панӑ чухне те Кондратьев пек яланах лӑпкӑ пулма тата ун пекех ҫирӗппӗн шанса тӑма хӑнӑхас килнӗ.

Сергей был рад, что встретил человека, с которым было легко работать и которому хотелось подражать, хотелось на практике познать его опыт, навыки, даже его манеру не только говорить с людьми, но и выслушивать людей так, как это умел делать Кондратьев; решая любой вопрос хотелось научиться быть таким же спокойным, как Кондратьев, хотелось научиться от него терпению.

XXVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ӗҫлес-тӗк, ӗҫлес пулать — шухӑшларӗ вӑл.

«Служить так служить! — подумал он.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Оккупантсем патӗнче ӗҫлес тӗлӗшпе ялта халь староста унӑн пӗртен-пӗр юлташӗ пулса юлчӗ.

Староста оставался теперь единственным в деревне его соучастником по службе у оккупантов.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫук, Николай Петрович, кунта ӗҫ тӑвас пулать, чавсасене тавӑрсах ӗҫлес пулать.

— Нет, Николай Петрович, тут дело нужно ломать, и крепко ломать.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӑс-хакӑла, чун-чӗрене пуянлатакан мероприятисем ытларах пулсан пирӗн тӑрӑшарах ӗҫлес, асамлӑ тӗнчере килӗшӳпе юратура пурӑнас килӗ.

Если у нас больше мероприятий, которые обогащают ум, душу, то нам хочется работать усерднее, жить в гармонии и любви в волшебном мире.

Театр — асамлӑ тӗнче // В.Смирнова. «Елчӗк Ен», 2019.02.06

Вӑл япаласем вырӑнне мӗнпе ӗҫлес е вӗсене мӗнле тӑвас тесе, нумайччен шухӑшларӑм.

Долго думал, чем заменить эти вещи или как их сделать.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Манӑн та ӗҫлес килет.

Я тоже хочу работать.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав авалхи сехетӗн ӗҫлес ӗмӗрӗ тахҫанах иртнӗ ӗнтӗ: механизмӗ кивелнӗ, сиктӗрмисем хавшанӑ, циферблачӗн шурӑ пичӗ йӑлт ҫуркаланса пӗтнӗ, авӑна-авӑна кӗнӗ йӗпписем те хӑйсен вырӑнӗнче аран кӑна тытӑнкаласа тӑраҫҫӗ, ӑна сехет темелӗх те ҫук ӗнтӗ.

Эти старинные часы давно уже отслужили свою службу: их механизм износился, пружины ослабели, белая эмаль циферблата потрескалась, а погнутые стрелки еле держались на месте, — не часы, а развалина.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта пухӑннӑ укҫа-тенкӗ хисепӗ, мастерскойсем пӗр-пӗринпе татах та ҫывӑхрах ҫыхӑнса ӗҫлес пулсан, Невскинче магазин уҫмалӑх та ҫитнӗ ӗнтӗ.

Размер их средств вместе был уж настолько обширен, что, если бы они сблизились еще больше, можно было открыть магазин на Невском.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мӗншӗн ҫапла савӑнса ӗҫлес мар-ха вӗсен, мӗншӗн юрлас мар!

Еще бы им не быстро и не весело работать, еще бы им не петь!

8 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Саша ӗҫмелли савӑт-сапасем илме тухса каять, — ҫапла, кун пекки унӑн савӑт-сапасене хӑйпе пӗрле тӳрех илсе кӗнинчен нумайрах пулать, — унтан хуҫаланма тытӑнать, Вера Павловна вара ҫаплах ачашланать, чей ӗҫсе тӑрансан каллех таянса выртать, анчах ӗнтӗ вырӑн ҫинче мар, сарлака диван ҫинче; диванӑн лайӑх енӗ сарлакинче мар, вӑл тӳшек пек ҫемҫинче; унта Вера Павловна 10 е 11 сехетченех, Сашӑн е госпитале, е клиникӑсене, е академи аудиторине кайма вӑхӑт ҫитичченех выртать, анчах юлашки куркапа пӗрле Саша сигара илет те вӗсенчен хӑшӗ те пулин пӗрне-пӗри: «ӗҫе тытӑнатпӑр» е «ҫитет, ҫитет, халӗ ӗҫлес пулать», тесе асӑнтарать — анчах мӗнле ӗҫе?

Саша уходит за прибором, — да, это чаще, чем то, что он прямо входит с чайным прибором, — и хозяйничает, а она все нежится и, напившись чаю, все еще полулежит уж не в постельке, а на диванчике, таком широком, но, главное достоинство его, таком мягком, будто пуховик, полулежит до десяти, до одиннадцати часов, пока Саше пора отправляться в госпиталь, или в клиники, или в академическую аудиторию, но с последнею чашкою Саша уже взял сигару, и кто-нибудь из них напоминает другому — «принимаемся за дело» или «довольно, довольно, теперь за дело» — за какое дело?

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ вӗсене хӑҫан тӑвас тетӗп, ҫавӑн чухне тӑватӑп, мӗн чухлӗ ӗҫлес тетӗп, ҫавӑн чухлӗ ӗҫлетӗп.

Я занимаюсь ими, когда хочу, сколько хочу.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Шухӑшсем пуҫа ан ҫавӑрччӑр тесен, ӗҫлес пулать, ӗҫрен лайӑххи нимӗн те ҫук, — шухӑшлать Вера Павловна, шухӑшласса вӑл питӗ тӗрӗс шухӑшлать, — сывалса ҫитиччен, кунӗпех мастерскойра пулӑп…

«Лучшее развлечение от мыслей — работа, — думала Вера Павловна, и думала совершенно справедливо. — Буду проводить целый день в мастерской, пока вылечусь.

XXV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл кӑмӑллӑ пулнине пула, ӑна хисеплес те шанас килет, пӗрле ӗҫлес килет, туслӑ пулас килет; ҫӑлса хӑваракана ҫӑлса хӑварнӑшӑн тав тӑвас пулать, чунтан парӑнса пурӑнас пулать.

Но благородством внушается уважение, доверие, готовность действовать заодно, дружба; избавитель награждается признательностию, преданностию.

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Халлӗхе — тепре куриччен, манӑн ӗҫлес пулать.

А покы — до побачения, мени трэба працюваты.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней