Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

уҫса (тĕпĕ: уҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавна эп ӑнсӑртран кӑна пӗлтӗм: теплерен вӑл хӑй ҫӑраҫҫине ҫухатнӑччӗ те, эп ун алӑкне хам ҫӑраҫҫипе уҫса патӑм.

Об этом я узнал случайно: как-то раз он потерял ключ, и я отворил ему дверь своим.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр каллех алӑка питӗрсе хучӗ, турӑш патне пычӗ, темле ҫыру уҫса лампада ҫутипе мӗн ҫырнине вулама тытӑнчӗ.

Доктор снова запер дверь, подошел к божнице и, развернув какое-то письмо, стал читать его при свете лампады.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка, сунчӑкне уҫса, урам тӑрӑх васкавлӑн утрӗ.

Раскрыв зонтик, Лалка быстро шла по улице.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Алӑкна уҫса кӗртиччен! шӑнсах вилеттӗмӗр-ҫке! — кӑшкӑрчӗ ҫӑрӑлти хулӑн сасли.

— Мы чуть не замерзли, пока ты удосужился открыть! — кричал другой, низкорослый, хриплым басом.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пӳлӗме тӗплӗн пӑхса ҫаврӑнчӗ, пур алӑка та уҫса пӑхрӗ…

Огнянов тщательно осмотрел комнату и заглянул во все двери…

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мина старике хӑйне майлӑ «авалхи палӑк» темелле, Болгарире тахҫан, келейнӑй шкулсем уҫса, псалтирпе часослов вулама вӗрентекен чи малтанхи учительсенчен вилмесӗр юлнӑ тӗпренчӗкӗ темелле.

Дед Мина был своего рода «памятник старины», живой осколок вымершего поколения тех учителей, что учили детей читать псалтырь и Часослов и первые открыли в Болгарии прославленные келейные школы.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Колчо! — кӑшкӑрчӗ тухтӑр алӑка уҫса.

— Колчо! — крикнул доктор, открывая дверь.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов алӑка уҫса ячӗ.

Соколов распахнул дверь.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка ӑна пӗтӗм чунне уҫса парать.

Лалка раскрывает ей всю душу.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Николай Недкович хаҫат уҫса пӑхма тытӑнчӗ.

Николай Недкович развернул газету.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мелник хунар ҫутса ячӗ, Бойчона арман чулӗпе стена хушшинчен ирттерчӗ, унтан, икӗ лар хушшипе хӗсӗнкелесе, эрешмен карти каркаланӑ пӗчӗк алӑк умне ҫитсе чарӑнчӗ, ҫав алӑка уҫса курманни нумай пулать пулас.

Мельник зажег коптилку, провел Бойчо между стеной и жерновами, потом между двумя ларями и остановился перед дверцей, над которой висели клочья рваной паутины, — признак того, что эта дверь долго стояла запертой.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Алӑка уҫса та ячӗҫ.

И он открыл дверь.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов алӑка тӗкрӗ те уҫса кӗчӗ.

Огнянов толкнул дверь и вошел.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗр те ӑна хӑй ӑшӗнче савса тӑни ҫинчен сӑмах уҫса калама кирлех-ши?

Нужно ли говорить, что и она уже любила его втайне?

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шкула ир пуҫласах хӗр-ачасем пуҫтарӑнма тытӑнчӗҫ, амӑшӗсем вӗсене тумлантарма та, ҫӳҫне тураса якатма та ӗлкӗрнӗ — лӗпӗшсем пек пит илемлӗн пычӗҫ вӗсем, вара, кӗнекисене уҫса, мӗн вӗреннине юлашки хут пӑхкаласа, класра вӗлле хурчӗ пек сӗрлесе тӑчӗҫ.

Еще с утра школу заполнили девочки, приодетые и причесанные матерями, нарядные, как бабочки, они сидели за раскрытыми книжками и в последний раз повторяли свои уроки; казалось, в классе жужжит пчелиный рой.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс хӑвах пӗлетӗн, тухтӑр, суту-илӳ ӗҫӗнче ман пуҫӑм шуралчӗ, анчах нихҫан та ют ҫырӑва уҫса намӑс курманччӗ.

Надо тебе знать, доктор, что я поседел на торговле и ни одного чужого письма в жизни не распечатал.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Балтоолу Тинко бай вара хаҫата тытрӗ те уҫса пӑхрӗ.

Тогда Тинко Балтоолу взял газету и развернул ее.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Судья ҫыру уҫса пӑхрӗ, ҫыруне хамӑр пуҫлӑхсем ярса панӑ пулмалла, ун ӑшӗнчен темле хаҫатпа листовка туртса кӑларчӗ те, хайхискер, манран ыйтать: «Ҫак хаҫатпа листовка санӑн-и?» — тет.

Судья вскрыл письмо, должно быть, присланное нашим начальством, вынул из него какую-то газету и листовку и спрашивает меня: «Эта газета и листовка твои?»

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко тухтӑра хапха патне ҫити ӑсатнӑ хушӑра Иванчо кӗҫӗн алӑк патнелле васкарӗ, ӑна арӑмӗ уҫса кӗртрӗ.

И пока Марко провожал доктора до ворот, Иванчо спешил к калитке, которую ему открыла жена.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗлӗкне тӗлленетӗп пуль, тесе шухӑшне илчӗ те Кралич, куҫне сӑтӑркаларӗ, куҫне уҫса пӑхсан, ӑна каллех ҫав чӳрече умӗнчи мӗлке курӑнса кайрӗ, мӗлке ҫаплах пӳлӗмелле ӳпӗнсе пӑхать пек.

Решив, что все это сон, Кралич протер глаза, но когда он снова раскрыл их, тень по-по-прежнему маячила за окном, наклоняясь внутрь.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней