Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫисе (тĕпĕ: ҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫав путек ӗнтӗ, унта пӗтӗм курӑка ҫисе хӑйне валли хӑварнӑ шыва та пӗтӗмпех ӗҫсе пӗтерсе, выҫӑ ҫӳрет пулӗ» — тесе шухӑшларӑм эпӗ.

«Наверное, — думал я, — он уже съел всю траву и выпил всю воду, какую я ему оставил, и теперь голодает».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ пӗр эрне хушши кантӑм, килти апата ҫисе ырӑ куртӑм.

С неделю я отдыхал и наслаждался домашней едой.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пӗтӗмӗшпе илсен, эпӗ ун чухне ҫакӑн пек ҫисе пурӑнаттӑм: ирхи апат — ҫупкӑм иҫӗм ҫырли, кӑнтӑрлахи апат — качака е тимӗр шапа аш татӑкӗ (ашне эпӗ кӑвар ҫинче ӑшалаттӑм, мӗншӗн тесен манӑн савӑт-сапа таврашӗ ҫукчӗ), каҫхи апат вырӑнне — тимӗр шапа тунӑ ик-виҫ ҫӑмарта ҫиеттӗм.

Вообще в то время моя еда распределялась так: на завтрак ветка изюма, на обед кусок козлятины или черепашьего мяса (испеченного на угольях, так как, к несчастью, мне не в чем было жарить и варить), на ужин два или три черепашьих яйца.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кун пек тутлӑ апат эпӗ хам ӗмӗрте нихҫан та ҫисе курман!

Никогда в жизни я, кажется, не ел такого вкусного мяса!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл ман палатка умӗнче ҫерем ҫинче курӑк ҫисе ҫӳретчӗ.

Он пасся на лужайке, неподалеку от палатки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл сухари патне чупса пычӗ те шӑршласа пӑхрӗ, ҫисе ярсан савӑннипе чӗлхине ҫуласа илчӗ.

Он подбежал, обнюхал сухарь, съел его и облизнулся с большим удовольствием.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Карап ҫине кайнӑ чухне манӑн апат-ҫимӗҫе мӗнле те пулин кӑйӑк ҫисе ярасран хӑрарӑм.

Отправляясь на корабль, я боялся, как бы в мое отсутствие на провизию не напали какие-нибудь хищники.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав урпа тулӑ пӗрчисемпе хутшӑнса кайнӑ; ҫапах та вӑл мана питех те кирлӗ пулнӑ пулӗччӗ, анчах каярахпа ҫакӑ паллӑ пулчӗ: пирӗн тырра йӗкехӳресем ҫисе пӑснӑ-мӗн.

Этот ячмень был перемешан с пшеницей; он очень пригодился бы мне, но, к сожалению, как потом оказалось, был сильно попорчен крысами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ ҫыранти ҫынсен ӗмӗтне сисрӗм: вӗсем ҫав вӗлернӗ леопардӑн ашне ҫисе пӑхасшӑн.

Я заметил, что дикарям очень хочется полакомиться мясом убитого леопарда.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Тискер ҫын килсен, вӑл мана ҫеҫ ҫисе ярӗ, эсир тӗрӗс-тӗкелех юлӑр, — хуравларӗ Ксури.

Ксури ответил: — Если придет дикий человек, он съест меня, а вы останетесь живы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӗрмелле мар тесе татӑклӑн шухӑшланӑ хыҫҫӑн Егорушка патне асӑрханса пычӗ, замаскӑна ҫисе ячӗ, вара каялла тухрӗ.

Решив, что лаять не нужно, она осторожно подошла к Егорушке, съела замазку и вышла.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вырӑс ҫынни вӑл аса илме юратать, анчах пурӑнма юратмасть; Егорушка ҫавна пӗлеймест-ха, ҫавӑнпа та вӑл пӑттине ҫисе яричченех хуран тавра ларса тухнӑ ҫак ҫынсем пурте пурнӑҫ кӳрентернӗ телейсӗр ҫынсем пулнине пӗтӗм чун-чӗрипе ӗненсе лартма ӗлкӗрчӗ.

Русский человек любит вспоминать, но не любит жить; Егорушка еще не знал этого, и, прежде чем каша была съедена, он уж глубоко верил, что вокруг котла сидят люди, оскорбленные и обиженные судьбой.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Дениска та апатне ҫисе пӗтернӗ хыҫҫӑнах хӗвел ҫине месерле выртрӗ, куҫне хупрӗ.

Дениска, кончив жевать, растянулся на припеке животом вверх и тоже закрыл глаза.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кил, апат ҫи! — терӗ те Кузьмичов, хӑй ҫисе тӑраннине пӗлтерсе, йывӑррӑн сывласа илчӗ.

Поди ешь! — сказал Кузьмичов, глубоко вздыхая и тем давая знать, что он уже наелся.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Шыв ӗҫсе чӑмӑрла пӗҫернӗ пӗр ҫӑмарта ҫисе янӑ хыҫҫӑн Христофор аттен пуҫ мимийӗнче шӑрӑха пула хытса ларнӑ хаваслӑ та лайӑх шухӑш ирӗке тухасшӑн пулчӗ пулмалла — Егорушка ҫине вӑл ачашшӑн пӑхса илчӗ те, ҫӑварӗнчи апатне чӑмласа пӗтерсен, калаҫма пуҫларӗ:

Хорошая, веселая мысль, застывшая от жары в мозгу о. Христофора, после того, как он напился воды и съел одно печеное яйцо, запросилась наружу — он ласково взглянул на Егорушку, пожевал и начал:

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ҫак шуйттан ҫисе ямарӗ-ши ӑна? — терӗ вӑл, буйвол енне сивлек куҫпа пӑхса.

— Уж не этот ли черт ее слопал? — сказал он, сурово посмотрев на буйвола.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Угелино граф тахҫан, выҫӑхса вилес мар тесе, хӑй ачисене ҫисе янӑ.

Некогда граф Уголино съел собственных детей, чтобы не умереть с голоду.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Калӑпӑр, Бразилие кайтӑр е Ҫурҫӗрти Пӑрлӑ океана кайса пурӑнтӑр, пӑрпа сӑтӑрӑнса нуша куртӑр, тӑхӑр уйӑх хушши пӗртен пӗр кит ҫӑвӗ ҫисе пурӑнтӑр.

Пусть поедет, скажем, в Бразилию, пусть постранствует в водах Ледовитого океана и, затертый льдами на целых девять месяцев, пусть питается одним китовым жиром.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аяккинче ашӑкпа витнӗ лаша утӑ ҫисе тӑрать.

Поодаль, жуя сено, стояла лошадь, покрытая попоной.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пуп кӗрекене сӑвап хучӗ, ӑна курмах ыттисем те ҫисе ӗҫес апата чысларӗҫ, темӗне ытла ҫилленнӗ Соколов кӑна кӗреке чыслас йӑлана хутшӑнаймарӗ.

Поп Ставри благословил трапезу, и гости отдали ей заслуженную честь, — все, кроме Соколова, который все еще не мог успокоиться.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней