Поиск
Шырав ĕçĕ:
Хома ҫав вӑхӑтра ытти лавсене пӑхса ҫӳрет, йывӑр ещӗксене ҫавӑркалать, ездовойсене либерализмшӑн, ӑпӑр-тапӑра лав ҫине илнӗшӗн ятлать.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Ил! — тесе кӑшкӑрчӗ те Хома ординареца, ранеца унӑн урисем патнелле вӑркӑнтарчӗ.— Принимай! — крикнул Хома ординарцу и швырнул ранец к его ногам.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Камӑн? — Антоныч ҫине тӳррӗмӗн пӑхса, хыттӑн ыйтрӗ Хома, камӑн япалисем пулнине питӗ лайӑх пӗлет пулин те.— Чье? — глядя на Антоныча, громко спросил Хома, хотя прекрасно знал, чьи это вещи.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хома ун ҫинчен тахҫанах шутласа хунӑ, виҫсе пӑхнӑ.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хома иккӗленсе тӑрать.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
«Чӑт, Антоныч, — чӑт, ан ӳк урунтан, — шухӑшлать ырӑ кӑмӑлпа Хома, Антонычӑн ҫурӑмӗ хыҫӗнче тӑрса; лешӗ ӳкес-тӑвас пулсан, вӑл ӑна хӑйӗн аллисем ҫине тытса илме хатӗр.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
«Вӑл хӑй мӗншӗн-ха халӗ те выртмасть? — шухӑшларӗ Хома рота командирӗ ҫинчен.«Почему ж он сам до сих пор не ложится? — подумал Хома о командире роты.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Ҫавӑншӑн, — ҫиленсе кайрӗ Хома, — санпа командир калаҫать пулсан, тӑр ура ҫине!— А потому, — рассвирепел Хома, — что встань, когда с тобой командир разговаривает!
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ҫав вӑхӑтра Хома, шыв кӳлленчӗкӗсем тӑрӑх шӑмпӑртаттарса, хӗрринчи лав патне пычӗ, ездовойсем хушшинче хӑйӗн землякне тата тусне Каленике шыраса тупрӗ.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Тантӑшла тыткалани, — тет Хома, кӑшт шухӑшласа тӑнӑ хыҫҫӑн.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хома ӳпкелешнине итлесе тӑруҫӑн Иван Антонович тӗлӗнсех кайрӗ: кӑна кам калаҫать?Иван Антонович слушал жалобы Хомы и диву давался: кто это говорит?
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хома хӑйӗн землякӗсем ҫине йытӑ пек тӑрӑнчӗ, тейӗҫ…
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хома чунӗ ыратнӑ чух яланах ҫакӑн пек юрласа калаҫма пуҫланине Антоныч тахҫанах асӑрханӑ.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Пӗр вӑхӑт Хома чӗнмесӗр тӑчӗ.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тӗттӗмре Хома сӑн-пичӗ салакайӑк тӑмани пек тӗксӗмленчӗ.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Старшинан, паллах, постра тӑмалла мар, ун ҫинчен Хома питӗ лайӑх пӗлет.Старшине, конечно, не полагалось стоять на посту, и Хома это прекрасно знал.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Антоныча Хома унӑн атти епле лачӑртатнинчен тата тӗме ҫинчен епле эхлеткелесе аннинченех палласа илчӗ пулин те рота командирне: «Кам килет?» — тесе хаяррӑн кӑшкӑрса, чарса тӑратрӗ.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Рота командирӗ, ҫӑмха пек хутланса ҫывӑракан йӗпе ҫынсен ҫӑмхисенчен асӑрхавлӑн иртсе, Хома сасси патнелле ҫул тытрӗ.Командир роты направился на голос Хомы, осторожно обходя клубки сонных, мокрых тел.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Эпӗ сана тӗшмӗшленме пӑрахтаратӑп! — кӑшкӑрать Хома лашана.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Малтанласа чутах аллине пӗҫертсе яратчӗ Хома!
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.