Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑшшӑн сăмах пирĕн базăра пур.
ӑшшӑн (тĕпĕ: ӑшшӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Олеся мана, яланхи евӗрех, ӑшшӑн сывлӑх сунчӗ, анчах калаҫу пирӗн пурпӗр сыпӑнсах каймарӗ.

Олеся поздоровалась со мной, как и всегда, ласково, но разговор у нас не вязался.

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ун йыхӑрӑвне хистесе чӗнчӗ теме ҫук-ха, ҫавӑнпа эпӗ хирӗҫлемех шутланӑччӗ ӗнтӗ, анчах Олеся мана хӑй енчен юлташла ҫав тери ӑшшӑн кулса чӗререн ыйтрӗ те, эпӗ ирӗксӗрех килӗшрӗм вара.

Нельзя сказать, чтобы ее приглашение отзывалось особенной настойчивостью, и я уже было хотел отказаться от него, но Олеся, в свою очередь, попросила меня с такой милой простотой и с такой ласковой улыбкой, что я поневоле согласился.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Унӑн пурнӑҫри ӗҫ-хӗлне пысӑка хурса хакласа Алексей Николаевича академиксем ӑшшӑн саламланӑ.

Академики тепло поздравили Алексея Николаевича Крылова, высоко оценив его жизненный путь.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Залри ҫынсем ун ҫине ӑшшӑн кулса пӑхаҫҫӗ.

В зале он видит дружеские лица, улыбки.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Алексей Николаевич пурне те ӑшшӑн кӗтсе илсе хӑйӗн кабинетне ертсе кайнӑ.

Алексей Николаевич приветливо встречает гостей и проводит их в свой кабинет.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Туллирех кӗлеткеллӗскер, сӑмси ҫине пенсне ҫаклатнӑскер, ӑшшӑн пӑхса илнипех ҫынсен кӑмӑлне ҫӗклеме пӗлет.

Полная, спокойная, с крупными чертами лица и неизменным пенсне на носу, она одним своим присутствием, всегда приветливой улыбкой вносила тепло и уют в эти заседания.

Вунҫиччӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

— Ларӑр, — тет ӑшшӑн сӗтел хушшинчи ҫын аллипе пукан ҫине кӑтартса.

— Прошу садиться, — приветливо проговорил человек за столом, жестом указывая на стул.

Вунпӗрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Федор Женя ҫине ӑшшӑн пӑхса илчӗ.

Федор посмотрел на Женю с благодарностью.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пӗрин те куҫӗ ӑшшӑн пӑхмасть.

И теплым дружелюбием лица новых товарищей не светились.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ӗлӗкренех поезд ирпе ирех ҫитсе чарӑнатчӗ, халӗ Энска каҫ-кӳлӗм ҫитрӗмӗр, антӑмӑр та, пӗчӗкҫӗ вокзал пире каҫ ӗнтрӗкӗнче самай кӑмӑллӑ та хӑнӑхнӑ пек ӑшшӑн курӑнчӗ.

Прежде поезд приходил рано утром, а теперь — под вечер, так что, когда мы слезли, маленький вокзал показался мне в сумерках симпатичным и старомодно-уютным.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй, яланхи пекех, ӑшшӑн, куҫне хӗссе кулса ячӗ.

И он улыбнулся своей милой, близорукой улыбкой.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӗр часрах, ак Хӗл Мучи сӑмсаран ярса тытать те текех вӗҫертмест, — хӗрӗ ҫине ӑшшӑн пӑхса сӑмсинчен ачашшӑн чӗпӗтсе илчӗ Клавье аппа.

Заходи быстрее, вот возьмет тебя за нос Дед Мороз и не отпустит, — с любовью щипнул за нос совою ненаглядную дочку тетя Клава.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Вӑл вара вӗсен ҫине ӑшшӑн пӑхса пӗрне хулӗнчен тытать, унтан вара лекци вуланӑ чух аллине пӗр вӗҫертет, пӗр каллех ярса тытать.

и он, оглядев их светлыми, живыми глазами, хватал одного за рукав и, читая лекцию, то отпускал, то снова хватал.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пире курсассӑн, вӑл, пирӗн пата пырса, мана ӑшшӑн темиҫе сӑмах каларӗ те каллех команда пама тытӑнчӗ.

Увидя нас, он к нам подошел, сказал мне несколько ласковых слов и стал опять командовать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл мана палласа илчӗ, ӑшшӑн кулса ячӗ, анчах манӑн унпа йӑпанса тӑма вӑхӑтӑм ҫук.

Узнав меня, она улыбнулась, но мне было не до нее.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫапах та полковник арӑмӗ, унӑн ҫивчӗ куҫне кура, ун ҫине ӑшшӑн пӑхкалать, тетчӗҫ: вӑл вара ҫакӑн ҫинчен юптарса каласан ҫилленмеллипех ҫилленетчӗ.

Говорили, однако, что жена полковника была неравнодушна к его выразительным глазам; но он не шутя сердился, когда об этом намекали.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Пайтахчен ним те чӗнмерӗмӗр эпир; унӑн ҫав тери хуйхӑллӑ пысӑк куҫӗсем манӑн куҫра темӗскер шанчӑк шыранӑ пек пӑхрӗҫ: шуралса кайнӑ тутисем ӑшшӑн куланҫи пулчӗҫ; чӗркуҫҫи ҫине хуҫлатса хунӑ ҫепӗҫ аллисем те ҫав тери ырхан та витӗрех курӑнаҫҫӗ, эпӗ ӑна ытла хӗрхентӗм.

Мы долго молчали; ее большие глаза, исполненные неизъяснимой грусти, казалось, искали в моих что-нибудь похожее на надежду; ее бледные губы напрасно старались улыбнуться; ее нежные руки, сложенные на коленах, были так худы и прозрачны, что мне стало жаль ее.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Капитан ҫав вӑхӑтра хӑйӗн пистолечӗсене авӑрларӗ те пӗрне, ӑшшӑн кулнӑ пек, темӗн пӑшӑлтатса, Грушницкие тыттарчӗ, тепӗрне мана пачӗ.

Капитан между тем зарядил свои пистолеты, подал один Грушницкому, с улыбкою шепнув ему что-то; другой мне.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Княгиня ман ҫине питӗ ӑшшӑн пӑхкалать, хӗрӗ патӗнчен те уйрӑлмасть… ӗҫ начар иккен!

Княгиня на меня смотрит очень нежно и не отходит от дочери… плохо!

Июнӗн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ вӑл ик-виҫ хутчен ӑшшӑн пӑхнине асӑрхарӑм, — кӑна пӗтерсе лартас пулать.

Я подметил два, три нежных взгляда, — надо этому положить конец.

Майӑн 21-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней