Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӑлтӑрсен (тĕпĕ: ҫӑлтӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫӑлтӑрсен мӗлтлетӗвӗ те чӗре таппи — урӑх ҫак аслӑ шӑплӑхра ним те ҫук.
Сияние звёзд и стук сердец — больше в этой бесконечной тишине словно ничего и нет.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Хура тӳпере — чӑлтӑрти ҫӑлтӑрсен ылтӑн ушкӑнӗ.
В черном небе — золотая россыпь мерцающих звезд.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, ҫӑлтӑрсен шупка симӗс ҫутине тӗксӗмлетмесӗр, хӑрхӑнчӑк ҫутӑ сапалать.
Он скупо светил, не затмевая фосфорического света звезд.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫхи ҫӑлтӑрсен тӗтреллӗ ҫутинче утсем хӑмӑр кӑвак тӗслӗ юр ҫинче пуҫӗсене чиксе тӑраҫҫӗ, ытти чухнехи пек вылямаҫҫӗ, тапӑҫмаҫҫӗ те.
На лиловом снегу, под неяркими вечерними звездами кони стояли понуро, не играли от застоя, не взбрыкивали.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӑлтӑрсен ут чӗрнипе те, урапа та таптанман мӑнаҫлӑ ҫулӗсем питӗрӗнсе ларнӑ; сапса янӑ тулӑ пӗрчисем пек сапаланчӑк ҫӑлтӑрсем типӗ те хура тӑпра пекех хура тӳпере шӑтмасӑр, калчаланса куҫа савӑнтармасӑр пӗтеҫҫӗ; уйӑх пирчесе хытса кайнӑ тӑварлӑ тӑпра пек курӑнать; ҫеҫехирте вара талккишпех — типӗ ҫанталӑк, ҫунса кайнӑ курӑк; ун тӑрӑх пур ҫӗрте те шурӑ ҫунатлӑ путенесем лӑпланма пӗлми ҫапӑҫӑвӗпе шӑрчӑксен тимӗр пек хӑйранса тухакан сасси янӑраса тӑрать…
Забились гордые звездные шляхи, не попранные ни копытом, ни ногой; пшеничная россыпь звезд гибла на сухом, черноземно-черном небе, не всходя и не радуя ростками; месяц — обсохлым солончаком, а по степи — сушь, сгибшая трава, и по ней белый неумолчный перепелиный бой да металлический звон кузнечиков…

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗрлесенче, кӑмрӑк пек хура тӳпере, шутласа кӑлармалла мар нумай ҫӑлтӑр йӑлкӑшса ҫунать; уйӑх — казак хӗвелӗ — катӑлнӑ айӑкӗпе тӗттӗммӗн курӑнса, хӑйӗн шурӑ ҫутине хӗрхенчӗлӗн сапалать; ирӗклӗн сарӑлса выртакан Хуркайӑк ҫулӗ ытти ҫӑлтӑрсен ҫулӗсемпе явакланса чӑлханать.
По ночам на обугленно-черном небе несчетные сняли звезды; месяц — казачье солнышко, темнея ущербленной боковиной, светил скупо, бело; просторный Млечный Шлях сплетался с иными звездными путями.

Ҫынсем лӑк тулли ларакан лавккара сарӑ ҫӑлтӑрсен шурӑ тӗтреллӗ ҫутипе пиеленнӗ ҫав каҫ ҫывӑракан никам та пулмарӗ.
В ночь эту, обрызганную молочным светом бледно-желтых звезд, в лавчушке, набитой людьми до отказа, почти не было сна.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл кӗсре йывӑрӑшӗ туртса илнӗ ҫуна, ҫӗрлехи ҫӑлтӑрсен ҫуттинче яп-яка тупанӗсене йӑлтӑртаттарса, чӑнках ҫӳлелле ҫӗкленнине, унтан хурарах симӗс авӑра хӑвӑрт чӑмса ҫухалнине ҫеҫ курма пултарчӗ.
Он видел, как сани, увлекаемые тяжестью кобылы, поднялись дыбом, обнажив блеснувшие при звездном свете полозья, — скользнули в черно-зеленую глубину.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑрӑм пек хура тӳперен симӗсрех сарӑ ҫӑлтӑрсен пиҫсе ҫитеймен ҫупкӑмӗсем усӑнса тӑраҫҫӗ.
С черного неба глядели желто-зеленые невызревшие черешни звезд.

Ҫил ҫумӑр пӗлӗчӗсене васкатса хӗрхенӳсӗр турта-турта ҫурать; инҫетри ҫӑлтӑрсен хӑмӑр кӑвак шел-кӑварӗсем вара вырӑнӗ-вырӑнӗпе ҫап-ҫутӑ ҫаралса юлаҫҫӗ.
Ветер торопил тучи и, раздирая их, оголял лиловые угольки далеких звезд.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Наталья тӳпенелле, куҫпа ытамлама ҫук ҫӑлтӑрсен ушкӑнӗ ҫине, хӑйсем ҫийӗн юхса иртекен пӗлӗтсен тӗксӗм мӗлке евӗрлӗ пӗркенчӗкӗ ҫине пӑхать, нимӗн чӗнмесӗр выртать.
Наталья глядела вверх на недоступное звездное займище, на тенистое призрачное покрывало плывущей над ними тучи, молчала.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫав ҫутӑсен чӗтренчӗк кӑвак йӑлтӑравӗ нумай хутлӑ ҫӳртсем ҫинче, сас-чӗвӗсӗр ҫунакан калама ҫук пысӑк пушар пек ялкӑшса тӑрать, ҫӗрле ҫутатакан уйӑхпа ҫӑлтӑрсен кирлӗ мар ҫутине тӗксӗмлетсе, хупласах хурать.
Их трепетное голубое мерцание заревом беззвучного пожарища стоит над многоэтажными домами, затмевая ненужный свет полуночного месяца и звезд.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫапла каланӑ Соломона турӑ, ун сӑмахӗ тӑрӑх вара патша тӗнче мӗнле пулса кайнипе ӑнсӑртла вӑйсен хӑватне пӗлнӗ, вӑхӑтӑн пуҫламӑшне, вӗҫне тата варрине ӑнланнӑ, пулӑмсем ӗмӗр-ӗмӗр хумлӑн-хумлӑн та ҫаврӑм-ҫаврӑммӑн киле-киле тухнин вӑрттӑнлӑхне тавҫӑрнӑ; Библос, Акра, Саргон, Борсиппӑпа Ниневи астрономӗсем патӗнче вӑл ҫӑлтӑрсен вырнаҫӑвӗ мӗнлерех улшӑнса пынине сӑнама тата ҫулталӑк ҫаврӑнашӗсем хыҫҫӑн йӗрлеме вӗреннӗ.
Так сказал Соломону Бог, и по слову его познал царь составление мира и действие стихий, постиг начало, конец и середину времен, проник в тайну вечного волнообразного и кругового возвращения событий; у астрономов Библоса, Акры, Саргона, Борсиппы и Ниневии научился он следить за изменением расположения звезд и за годовыми кругами.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Вӑл кӑпӑш та кӗмӗл тӗслӗ, инҫетре-инҫетре кӑнтӑрӑн сенкер шевлипе пӗрлӗшсе кайнӑ та; ҫӑлтӑрсен ылтӑн тӗррине те хуплайман, ҫӳхе, хускалми ҫурхах пӗлӗтсен чӗнтӗрне тӗкӗр ҫинчи пек ҫутатса, тутлӑн-тутлӑн ҫывӑрать.
Мягкое и серебристое, оно слилось там с синим южным небом и крепко спит, отражая в себе прозрачную ткань перистых облаков, неподвижных и не скрывающих собою золотых узоров звезд.

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

Кӗмӗл чечексемпе кӗмӗл туратсен, ҫӑлтӑрсен аякка-аякка тӑсӑлакан ярӑмӗсен хушшинче Санька ҫичӗ ҫӑлтӑртан тӑракан пысӑках мар ҫӑлтӑрсен ушкӑнне шыраса тупрӗ, хӑйӗн тахҫанхи юлташне курнӑ пекех савӑнса кулса ячӗ.
Среди огненных колесниц, светозарных коней, серебристых цветов и веток, среди широкого звездного жнивья Санька отыскал небольшое созвездие из семи маленьких звезд и улыбнулся им, как добрым старым друзьям.

40-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳлте-ҫӳлте, хуркайӑк ҫӑлтӑрсен ҫулӗ иртет.
В глубине безбрежной рекой тек Млечный Путь.

Ҫак тӗлӗнмелле йышлӑ-йышлӑ ҫӑлтӑрсен тӗнчинче пӗчӗк те сӑпай кӑна Стожар ҫӑлтӑрӗсен ушкӑнне шыраса тупатӑн, ҫич-ҫӑлтӑр вӑл.
Отыщешь в этом огромном звездном мире скромное, маленькое созвездие Стожары.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӑлтӑрлӑ тӳпене пӑхатӑн та ҫӗр ҫинчи илем ӑҫтан, мӗнрен килнине ӑнланма пуҫлатӑн: акӑ Ала ҫӑлтӑр, акӑ Малая, лере, ав, Тельца, Геркулес, Дракон, Козерог ятлӑ ҫӑлтӑрсен ушкӑнӗсем.
А вглядишься в звездное небо и начнешь понимать, из чего вся эта красота складывается: вот Большая Медведица, вот Малая, там созвездие Тельца, Геркулеса, Дракона, Козерога.

Ачасем кӗмӗл пек ҫӑлтӑрсен ушкӑнӗ ҫине вӑрахчен пӑхса тӑчӗҫ, хушӑран вӗсем, ҫӑлтӑрсен ҫулне ҫухатса, Алтӑр ҫӑлтӑр ҫине пӑхрӗҫ, унтан каллех шырама пуҫларӗҫ.
Ребята долго блуждали в серебристом лабиринте созвездий, сбивались с пути, возвращались к Большой Медведице и вновь отправлялись в поиски.

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Астрономсем тӳпери ҫӑлтӑрсен куҫӑмне тӗпченӗ чух усӑ куракан математика тӗпчевӗсемпе усӑ курса эпӗ тинӗсри пулӑмсене ӑнӑҫлӑ тишкерме май тупрӑм», — тесе ҫырнӑ вӑл.
«Я достиг успеха, приложив к разбору такого чисто морского явления те же способы математических исследований, которые астрономы прилагают к изучению движения небесных тел», — писал он.

Вунпиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика