Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫурӑм сăмах пирĕн базăра пур.

ҫурӑм (тĕпĕ: ҫурӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Манан ҫурӑм тӑрӑх сивӗ сӑркӑлтатса чупрӗ, сывлӑшӑм пӳлӗнсе килчӗ, куҫ умне вара, тӗлӗкри пекех, Марья Васильевнӑн ватӑлнӑ сӑн-сӑпачӗ тухса тӑчӗ.
Мурашки пробежали у меня по спине, горло перехватило, и я вдруг увидел перед собой, как во сне, мрачное, постаревшее лицо Марьи Васильевны,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн хулпуҫҫи, ҫурӑм, урасем тӑрӑх сивӗ сӑркӑлтатса чупать, хырӑм та шӑнса пӑрланнӑ пек пулать.
Холод бежит по моим плечам, по спине, по ногам, и даже живот покрывается ледяными мурашками.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хура-шур курнӑ ментик ҫурӑм ҫийӗн Меслетсӗр кивер чалӑшла!
Жестокий ментик за спиною И кивер-чудо набекрень.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӗрӗ Наполеон, пӗр аллине ҫурӑм хыҫнелле ярса, тепӗрне жилет хушӑкӗнче тытса, ман ҫине аптӑранӑ пек пӑхса тӑрать.
Наполеон стоял, заложив одну руку за спину, другой держась за борт жилета, и с недоумением разглядывал меня.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав ҫын кам иккенне ыйтса пӗлесшӗнччӗ эпӗ, Катя ашшӗ мар-ши, тесшӗнччӗ, вӑл ҫав карточка кӗнеки ӑшне хучӗ, кӗнекине ҫурӑм миххине чикрӗ.
Я хотел спросить, кто этот человек, не Катин ли отец, но он уже положил карточку в книгу и книгу — в заплечный мешок.

Пӳлӗмӗнче туллиехчӗ вара уҫнӑ чемодансемпе ҫурӑм миххисем.
Вся комната была завалена открытыми чемоданами и заплечными мешками.

Унтан кутамккине ҫурӑм хыҫне ҫакрӗ те — вунӑ ҫуллӑха ҫак ҫын манӑн куҫ умӗнчен ҫухалчӗ!
Мешок на плечо — и на десять лет этот человек исчез из моей жизни!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑван мар атте, ҫула тухмалли ҫар тумне тӑхӑннӑскер, ҫурӑм хыҫне винтовка ҫакнӑскер, ҫенӗхре йӗрсе тӑчӗ, анчах та темшӗн ун ҫине никам та ҫаврӑнса пӑхмарӗ…
В полной походной форме, с винтовкой за плечами, с гранатой у пояса, отчим плакал в сенях, но никто почему-то не обращал на него никакого внимания…

Вӑл ҫурӑм хыҫне ҫакса ҫӳремелли миххинчен темле инструментсем кӑларчӗ.
Он вынул из заплечного мешка какие-то инструменты,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫурӑм хыҫӗнчи кутамккине хывма тӑчӗ, пӗшкӗнчӗ, сасартӑк урайне хутланса ларчӗ.
Он хотел снять заплечный мешок, согнулся и вдруг сел на пол.

Халӗ (вӑл ку тӗлте каллех куҫне хӗссе илчӗ) пурттуна ҫурӑм хыҫне чик: лесничий курать…
А теперь (тут он мигнул опять) заткни топор за спину: лесничий ходит.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Иван Григорьев эсӗ-и? — ыйтрӗ пристав, хӗҫне ҫурӑм хыҫнелле тытса.
– Ты Иван Григорьев? – спросил пристав, закладывая за спину шашку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗн калама пӗлмен княжнана хирӗҫ чарӑнса тӑчӗ те аллисене ҫурӑм хыҫнелле тытрӗ, пӑтранчӑк хӑмӑр куҫӗпе ун ҫинелле пӑхса, хӑрӑлтатакан ҫинҫе сассипе: — Пермете… ну, мӗн калаҫмалли пур унта!..
Остановясь против смутившейся княжны и заложив руки за спину, он уставил на нее мутно-серые глаза и произнес хриплым дишкантом: — Пермете… ну, да что тут!..

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Грушницкине вара пӗлме те ҫук: аллисене ҫурӑм хыҫне тытса ҫӳрет, никама та палламасть; ури те унӑн сасартӑк тӳрленсе ҫитрӗ: кӑшт ҫеҫ уксахлать вӑл ӗнтӗ.
Грушницкий принял таинственный вид: ходит, закинув руки за спину, и никого не узнает; нога его вдруг выздоровела: он едва хромает.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Аллӑмӑрсене ҫурӑм хыҫнелле тытрӑмӑр, пӗр сӑмах вакламасӑр, эпир юнашарӑн нумайччен каллӑ-маллӗ утса ҫӳрерӗмӗр: унӑн пит-куҫӗ ҫинче пӑшӑрханнӑ паллӑ ҫук та, ҫавӑнпа эпӗ йӑлтах кӳренсе ҫитрӗм: хам ун вырӑнӗнче пулас пулсан ӗнтӗ — кулянсах вилмелле.
долго мы ходили взад и вперед рядом, не говоря ни слова, загнув руки на спину; его лицо ничего не выражало особенного, и мне стало досадно: я бы на его месте умер с горя.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Пачах та кӗтмен ҫӗртен ҫурӑм хыҫӗнче вездеход тулхӑрса илчӗ, унтан, кустӑрмисемпе чӗриклетсе, ҫул ҫинче чарӑнса тӑчӗ.
Совершенно неожиданно фыркнул за спиной вездеход и, пискнув колесами, остановился на дороге.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Кӗрен кофта, михӗрен ҫӗленӗ юбка тата кӑкӑр тӗлӗнче хӗресле, вӗҫне ҫурӑм хыҫнелле ярса карчӑкла ҫыхса лартнӑ тутӑр кӑна пит те илемсӗрлетнӗ ӑна.
Только уж очень портили ее коричневая кофта, юбка из мешковины и драный платок, накрест перехватывающий грудь и по-старушечьи завязанный за спиной.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Полковник вӑрт-варт ҫаврӑнкалакан пӗчӗк те ҫивӗч ҫын, аллисене ҫурӑм хыҫне тытса, пӳлӗм тӑрӑх стенасем ҫуммипе калле-малле хӑвӑрт утса ҫӳрет.
Полковник, маленький, быстрый, туго собранный человек, бегал по комнате вдоль стен, заложив руки за спину.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Алексей ҫав вӑхӑтра, икӗ аллине пуҫ айне хутлатса хурса, ҫурӑм ҫинче выртрӗ, выртнӑ май Анюта ҫав тери лайӑх хӗр пулни ҫинчен, вӑл, мӑнтарӑн, калама ҫук ывӑнни ҫинчен, апла пулин те эвакогоспитальти хӑйӗн йывӑр ӗҫне чӗререн юратса туса пыни ҫинчен шухӑшларӗ.
Алексей же, лежа на спине, на заломленных за голову руках, думал о том, какая она славная, Анюта, и как, бедная, устает, и как вместе с этим увлекается своей тяжелой работой в эвакогоспитале!

6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӑл ӳксе ҫурӑм шӑммине вилмеллех хуҫса пӑрахнӑ та, ӑна больницӑна илсе кайнӑ.
Он разбился, и в тюремную больницу его привезли со смертельным повреждением позвоночника.

VIII сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика