Корпус чувашского языка

Вӑл хӑйсем пурӑнакан ҫуртӑн пусми ҫинче маляр стенасене сӑрланине курнӑччӗ.

Он видел, как маляр красил масляной краской стенку на лестнице их дома.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лось курать: инҫех те мар, ҫуртӑн картлашкаллӑ-картлашкаллӑ терраси ҫинче, Гусевӑн тӗреклӗ хул пуҫҫиллӗ кӳлепи ҫӗкленчӗ.

Лось увидел, — невдалеке, на уступчатой террасе дома, поднялась плечистая фигура Гусева.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫуртӑн сивлек стенисем тӗттӗмлӗхелле уҫӑмсӑр пирамида евӗр тӑсӑлаҫҫӗ.

Неясной пирамидой уходили в мглу мрачные стены дома.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫуртӑн инҫетри пайӗнче сасӑсем — кухня ҫӗҫҫисен шаклатӑвӗ, савӑт-сапа шӑнкӑртатӑвӗ — илтӗнеҫҫӗ.

В дальней части дома были слышны голоса, стук кухонных ножей, звон посуды.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӑнасем коридорсемпе те пусмасемпе ҫуртӑн вӗҫӗнчи пайне ҫул тытрӗҫ.

Гости пошли по коридорам и лесенкам в дальнюю часть дома.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫуртӑн пӗтӗм сарлакӑш лапчӑк картлашкисем йывӑр, лутра алӑксем патнелле анаҫҫӗ.

Плоские, во всю ширину здания, ступени вели к низким, массивным дверям.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӑнтӑрла иртни тӑватӑ сехетре Петербургра, Хӗрлӗ Шуҫӑмсен проспектӗнче, такам тӗлӗнмелле пӗлтерӳ ҫыпӑҫтарса хучӗ: пысӑках мар, кӑвак тӗслӗ хут татки, — ӑна пушӑ ҫуртӑн хӑйпӑнса пӗтнӗ стенинчен пӑтасемпе ҫирӗплетнӗ.

В четыре часа дня, в Петербурге, на проспекте Красных Зорь, появилось странное объявление, — небольшой, серой бумаги листок, прибитый гвоздиками к облупленной стене пустынного дома.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл ҫуртӑн хуҫи алӑк патӗнче тӑрса, тайӑла-тайӑла чашкӑрса ларакан ҫатмасем ҫине кӑтартса кӗрсе тухма йыхӑрчӗ.

В дверях харчевни кланялся плешивый хозяин, показывая обеими руками на шипящие сковородки.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Апатланмалли ҫуртӑн кукша пуҫлӑ хуҫи вучах патӗнче ҫатмасене ҫавӑркаласа тӑрать.

У очага суетился плешивый хозяин харчевни, крутя на огне вертела и сковороды.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Туссем «Виҫӗ партас апатланмалли» ҫуртӑн вывески курӑнса тӑракан ҫӗрелле сӑрталла утрӗҫ.

Приятели побрели к харчевне «Трёх пескарей» — её вывеска виднелась на пригорке.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл ҫуртӑн ҫийӗ тӳрем пулнӑ, алӑкӗ тӑрринче ҫакӑн пек вывеска ҫакӑнса тӑнӑ:

Дом был с плоской крышей и с вывеской над входом:

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫав тапхӑрта ман пит усал тӑшман пурччӗ, Малая Покровская урамӗнчи пӗр публичнӑй ҫуртӑн дворникӗччӗ.

Был у меня в ту пору ядовитый враг, дворник одного из публичных домов Малой Покровской улицы.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Каҫсерен ҫуртӑн крыльци умӗнче пысӑк компани пуҫтарӑнатчӗ: К. тӑвансем, вӗсен йӑмӑкӗсем, ҫамрӑк ачасем; каҫӑр сӑмсаллӑ гимназист Вячеслав Семашко; хӑш чухне пӗр темле чаплӑ чиновникӗн хӗрӗ — барышня Птицына пыркалатчӗ.

По вечерам на крыльце дома собиралась большая компания: братья К., их сестры, подростки; курносый гимназист Вячеслав Семашко; иногда приходила барышня Птицына, дочь какого-то важного чиновника.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Икона ҫыракан мастерской ҫурри чултан, ҫурри йывӑҫран тунӑ пысӑк ҫуртӑн икӗ пӳлӗмӗнче вырнаҫнӑччӗ: пӗр пӳлӗмӗн виҫ чӳречи карташ еннелле, икӗ чӳречи садалла тухатчӗ; тепӗр пӳлӗмӗн пӗр чӳречи садалла, пӗри урамаллаччӗ.

Иконописная мастерская помещалась в двух комнатах большого полукаменного дома; одна комната о трех окнах во двор и двух — в сад; другая — окно в сад, окно на улицу.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пит хурланмалла пекчӗ; карташӗнче праҫник кунӗ йӑлтӑртатса тӑрать, ҫуртӑн крыльцине, хапхана ҫамрӑк хурӑнсемпе капӑрлатнӑ; кашни тумба ҫумнех чӗрӗ вӗрене, пилеш турачӗсене ҫыхса лартнӑ, пӗтӗм урам савӑнӑҫлӑн ешӗрсе тӑратчӗ, пурте пит ҫамрӑк, ҫӗнӗ; иртенпех мана ҫурхи праҫник нумайлӑха килсе ҫитнӗ пек, ҫак кунтанпа пурӑнӑҫ тасарах, ҫуттӑрах, савӑнӑҫлӑрах пулса каяс пек туйӑнатчӗ.

Было горько; на дворе сияет праздничный день, крыльцо дома, ворота убраны молодыми берёзками; к каждой тумбе привязаны свежесрубленные ветки клёна, рябины, вся улица весело зазеленела, всё так молодо, ново; с утра мне казалось, что весенний праздник пришёл надолго и с этого дня жизнь пойдёт чище, светлее, веселее.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Листа хут ҫине нумай чӳречеллӗ пит эрешлесе пӗтернӗ икӗ хутлӑ ҫуртӑн фасадне ӳкернӗ.

На листе бумаги был изображён фасад двухэтажного дома со множеством окон и лепных украшений.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Саша кӗтесрен ҫавӑрӑнса кайса, урам енчи хӳме патне пырса, пӗр ҫӑка айӗнче чарӑнса тӑчӗ те, куҫӗсене чарса юнашар ҫуртӑн тӗксӗм чӳречисем ҫине пӑхса илчӗ.

Саша прошёл за угол, к забору с улицы, остановился под липой и, выкатив глаза, поглядел в мутные окна соседнего дома.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Урош калинкке патне тӑрса юлчӗ, Гаравкопа Душко пӗр хутлӑ ҫӗнӗ ҫуртӑн алӑкӗнчен шаккарӗҫ.

Урош остался у ворот, а Гаравко и Душко, миновав двор, постучали в дверь маленького приземистого дома.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пушӑ ҫуртӑн алӑкӗ ун хыҫӗнче юлашки хут чӗриклетсе тӑпӑлса тухнӑ петлисем ҫинче вӑрахчен сулланса тӑчӗ.

В последний раз скрипнула дверь в пустом доме и осталась, полуоткрытая, хлопать на ветру.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кларк кирпӗч ҫуртӑн ишӗлчӗкӗсен хушшинчен тухрӗ те никам пурӑнман ҫӳп-ҫаплӑ вырӑна ҫитрӗ.

Кларк выбрался из старых кирпичных развалин, пересек пустырь.

16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.