Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫурса (тĕпĕ: ҫур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӳнчӗллӗ вӑлта вӗҫӗ, ура хырӑмне шӑтарса кӗрсе, кукӑр-макӑррӑн ҫурса кайнӑ.

Жало нарезного крючка скользнуло по ноге, пробороздило кривую, рваную линию.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӳллӗ те тапчам кӗлеткеллӗ ҫамрӑк лейтенант Григорие ура ҫине тӑрса кӗтсе илчӗ; унӑн чалӑшшӑн ҫурса янӑ ҫӳлти тута хӗрри мамӑк пек хура мӑйӑхпа ҫӳхен витӗннӗ, тӗссӗртерех кӑвак куҫӗсем пӗр-пӗрне ҫывӑх вырнаҫнӑ.

Навстречу Григорию поднялся молодой рослый и плотный лейтенант, с пушистыми черными усиками, прикрывавшими наискось рассеченную верхнюю губу, и близко поставленными серыми глазами.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Маткине ҫурса янӑ, аманман вырӑн та ҫук.

Матка изорвана, прямо-таки живого места нет.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсӗ кун хыҫҫӑн та уншӑн хаш! хуйхӑрса хӑрӑнни ҫинчен илтетӗп пулсан, хӑрах пӗҫҫӳ ҫине пусатӑп та, тепринчен тытса, шапа ҫурине туртса ҫурнӑ пек ҫурса пӑрахатӑп!

Ежли услышу, что ты и после этого об нем сохнуть будешь, — на одну ногу наступлю, а за другую возьмусь — так и раздеру, как лягушонка!

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл хӗрсе кайнӑ хура тӑпран вӗри варкӑшӗпе, хӗвелте выртса пӗтнӗ тем тӗрлӗ курӑкӑн ӳсӗртсе яракан шӑршисемпе сывларӗ, анчах та ҫумӑр ҫывхарни те сисӗнчӗ: Дон енчен тӑварсӑр нӳрӗ сывлӑш юхса килчӗ, чӗкеҫсем шӗвӗр юплӗ ҫуначӗсене ҫӗре перӗнтернӗпе пӗрех сывлӑша ҫурса ярӑнса ҫӳрерӗҫ тата инҫетре-инҫетре, сенкер тӳпе ытамӗнче, ҫеҫенхир ӑмӑрткайӑкӗ ҫывхарса ҫитнӗ аслатиллӗ ҫумӑртан аяккалларах вӗҫсе кайрӗ.

Он дышал жаром раскаленного чернозема, пьянящими запахами всех полегших под солнцем трав, но уже чувствовалось приближение дождя: тянуло пресной влагой от Дона, почти касаясь земли раздвоенными остриями крыльев, чертили воздух ласточки, и далеко-далеко в синем поднебесье парил, уходя от подступавшей грозы, степной подорлик.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, ҫиллине шӑнараймасӑр пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтресе, сентре патнелле ыткӑннӑ, унӑн сасси хӑлхана ҫурса кайнӑ.

Она рванулась к полатям, вся дрожа от злобы, голос ее перешел в сверлящий уши визг:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӑкӑрӑлса тӑракан кӑшт шыҫӑннӑ пек курӑнакан кӑкри ҫинче ӑвӑс тӗслӗ сарӑ аллисем лӑпкӑ выртнӑ, сак патне чӗркуҫленсе ларнӑ амӑшӗ хӳхлесе макӑрас мар пулсан, ашшӗ картишӗнчен вутӑ ҫурса кӗнӗ те, пурттине сак айне пӑрахса, кӑтра аркӑллӑ кӗрӗк пиншакне сарса, канма выртнӑ тесе шухӑшлама пулнӑ…

На выпуклой и словно чуть вздувшейся груди покойно лежали восково-желтые кулаки, и, если бы на коленях возле лавки не стояла и не причитала мать, можно было подумать, что отец вернулся с улицы, где колол дрова, бросил под лавку топор, расстелил полушубок с курчавой свесившейся полой и прилег отдохнуть…

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун хыҫӗнчен, тулхӑра-тулхӑра илсе, юхӑма ҫурса, ытти лашасем кӑпӑкланса юхакан шыва кӗрсе кайрӗҫ.

За ним шли остальные лошади, разрезая стремя, с гулом и фырканьем погружаясь в закипевшую воду.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Дон урлӑ Базкине каҫрӗ, хваттерне кӗрсе, блокнотран хут листи ҫурса илчӗ те ҫапла ҫырчӗ:

Он переехал через Дон на Разки, зашел на квартиру, вырвал из записной книжки листок, написал.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Иван Алексеевича тепре чӑпӑрккипе туртса касрӗ, питне шӑмми патӗнчен пуҫласа сарлака янах варринчи путӑкӗ таран ҫурса ячӗ.

Он ударил Ивана Алексеевича еще раз плетью, рассек ему лицо наискось от надбровной кости до крутого, с ямочкой посредине, подбородка.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Томилина палласа та илмелле мар; тӗрӗссипе пичӗ ҫук та унан, пит вырӑнӗнче хӗҫпе чалӑшшӑн ҫурса антарнӑ темле хӗрлӗ те хапасӑр йӑлмака ҫеҫ юлнӑ.

У Томилина лицо было неузнаваемо; да, собственно, и лица-то не было, а так, нечто красное и бесформенное, наискось стесанное сабельным ударом.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Вороновский, тутине ывӑҫ тупанӗпе хупласа, юнашар тӑракан хӗрлӗармеецпа хыпӑнчӑклӑн темӗн пӑшӑлтатрӗ те, Штокман сӑмах ҫаврӑмне вӗҫлеме те ӗлкӗреймерӗ — ҫамрӑк ҫумӑрӑн апрельти нӳрӗкне сӑрхӑнтаракан чӗрӗ сывлӑша типпӗн ҫурса, пӑшал сасси кӗрӗслетсе кайрӗ.

Но Вороновский, приложив ко рту ладонь, что-то встревоженно шептал стоявшему рядом с ним красноармейцу, и не успел Штокман докончить фразы, как в сыром воздухе, напитанном апрельской влагой молодого дождя, приглушенно треснул выстрел.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗлӗх пек карӑнтарса пынӑ чӗлпӗр сулахай ал пӳрнисенче чӗтрерӗ, пуҫ тӑрринелле ҫӗкленӗ хӗҫ ҫивӗчӗшӗ хирӗҫ вӗрекен ҫил варкӑшне вичкӗннӗн шӑхӑрттарса ҫурса пычӗ.

В пальцах левой руки дрожали, струной натянутые, поводья, поднятый над головой клинок со свистом рассекал струю встречного ветра.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий тӑшман ҫине хӗҫӗпе хӑрушла вӑйлӑн, витӗр ҫурса антармалла сулса янӑ самантрах кӗлеткипе хӑвӑрт туртӑнса тӳрленет.

Григорий рушит страшный по силе, режущий удар с потягом.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон казакӗсем икӗ енчен те атакӑпа контратакӑра тытӑҫса ӳкрӗҫ, пӗр-пӗрне лайӑх кӑна шӑлчӗҫ те, Григорий, ҫапӑҫура утне ҫухатса, ҫурса янӑ питпеле хӑйӗн полкӗсене ҫапӑҫуран илсе тухрӗ, унтан Боковски станицӑна чакса кайрӗ.

В атаке и контратаке сошлись донцы с обеих сторон, рубанулись, как и надо, и Григорий, потеряв в бою коня, с разрубленной щекой, вывел полки из боя, отошел до Боковской.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ҫырӑва вуласа тухмасӑрах ҫурса лаша ури айнелле ывӑтрӗ.

Письмо Григорий, не дочитав, разорвал, кинул под ноги коню.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл гимнастерка тӳмисене туртса татрӗ, аялтан тӑхӑннӑ таса мар кӗпе ҫухине ҫурса ячӗ.

Он оборвал на вороте гимнастерки пуговицы, порвал воротник грязной нательной рубахи.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Темрен ҫакланса, ҫири кӗрӗкне кӑкӑр кӗсйинчен пуҫласа аркӑ хӑнтӑрӗ таран ҫурса пӑрахрӗ, ури ҫине сиксе тӑрса, йытӑ пек, пӗтӗм кӗлеткипе харӑс силленсе илчӗ.

Зацепившись, он порвал полушубок от грудного кармана до оторочки полы, вскочил, отряхнулся по-собачьи, всем телом сразу.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кошевой ҫырнӑ тӳрӗ графаллӑ хут листи, тетрадьрен ҫурса илнӗскер, сӗтел ҫине пырса выртрӗ.

Написанный рукой Кошевого, лег на стол лист графленой бумаги, вырванный из ученической тетради.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сывлӑша ҫунаттисемпе шилеттерсе ҫурса, пыр тӗпӗпе йынӑшнӑ пек кранклатса вӗҫсе иртет ҫӑхан.

Пролетит ворон, со свистом разрубая крыльями воздух, роняя горловой стонущий клекот.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней