Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫаран сăмах пирĕн базăра пур.
Ҫаран (тĕпĕ: ҫаран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав лӑпӑр-лапӑр платниксем, тимӗрҫӗсем, тӗрлӗрен вӑрӑ-хурах таврашӗсем, — ҫаран ҫине ӳпре сырӑннӑ пек, Вешкине сырса тулнӑ!

Все эти плотничишки, ковали, хапуги разные, — ить их в Вёшках, как мошкары в лугу!

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Авдеев бухгалтер хыҫҫӑн сӗтел умӗнче ҫирӗм минут пек «Волна революции» колхозри выльӑх-чӗрлӗх пӑхакан Сидоренко ларчӗ, вӑл трактористсем ҫаран ҫӗрне сухалани ҫинчен жалоба пама килнӗ.

После бухгалтера Авдеева у стола минут двадцать сидел животновод колхоза «Волна революции» Сидоренко, приехавший с жалобой на трактористов, запахавших часть сенокосных угодий.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫаран пирки сӑмах пӗтрӗ тесе пулас, Рагулин Сергей патнелле ҫаврӑнчӗ.

Видимо, считая, что дальше говорить о сенокосе бесполезно, Рагулин обратился к Сергею:

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унӑн ытлашши ҫаран пур.

У него лишние сенокосы.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫынсене васкавлӑн ҫулмалли ҫаран ути кӗтсех тӑрать, Донӑн леш енче ҫеҫенхиртипе танлаштарма ҫук нимӗн шӑршӑсӑр хӗнчӗр-хенчӗр ҫемҫешке курӑксем юлашки чечеке ларчӗҫ ӗнтӗ.

Караулил людей луговой скоротечный покос, доцветало за Доном разнотравье, не вровень степному, квелое и недуховитое.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хамӑр ҫаран валеҫнӗ чухнехи пек тӑваткалӑн-тӑваткалӑн делянкӑласа ҫырса тухмалла та, тыт та пайла!

Разбили на улеши, вот как мы траву, и дели!

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таҫта ҫӳлте кӑтрашка шурӑ пӗлӗтсен ушкӑнӗ витӗр, тарӑн варти сулхӑн ҫаран пек сенкерлӗх йӑлтӑртатать, хутор ҫинче, ҫуртсен хӗрсе кайнӑ тимӗр виткисемпе тусанлӑ урамсен шӑплӑхӗ ҫинче, хӑр ҫилсем типӗтсе саратнӑ курӑклӑ килкартисем ҫинче янкар шӑрӑх вӗлтӗртетсе тӑрать.

Где-то под курчавым табуном белых облачков сияла глубокая, прохладная пастбищная синь, а над хутором, над раскаленными железными крышами, над безлюдьем пыльных улиц, над дворами с желтым, выжженным сухменем травы висел мертвый зной.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Акӑ пирӗн ҫаран, — пушӑпа сулса кӑтартрӗ Пантелей Прокофьевич.

— Вот наша делянка, — Пантелей Прокофьевич махнул кнутом.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сӗтел хушшине ларнӑ хыҫҫӑн Пантелей Прокофьевич вӑрахчен ҫаран валеҫни ҫинчен тата пӗтӗм пуху халӑхне кӑштах кӑна шахвӑртса хӑварман жуликларах атаман ҫинчен каласа кӑтартрӗ.

За столом Пантелей Прокофьевич долго рассказывал о дележке и жуликоватом атамане, чуть было не обмошенничавшем весь сход.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Пире ҫаран Хӗрлӗ ҫыр патӗнче тиврӗ.

— Досталась нам делянка возле Красного яра.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Пӗлмесӗр, аппаҫӑм, пӗлетӗп: унта ҫаран питӗ лайӑх».

— Как же-с, тетушка, знаю: трава очень хорошая.

III. Аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак пулса иртнисем Ленӑшӑн пурте, ҫеҫкесем пӗр ҫыхӑ пулнӑ евӗр, пӗр тулли хисепе пуҫтарӑнчӗҫ, ҫак ҫыхӑран хӗвелпе пурнӑҫ шӑрши ҫапса тӑрать, лайӑх та хаваслӑ ҫаран ҫинчи пекех пуҫ ҫаврӑнать…

Все эти события соединились для Лены в одно целое, точно цветы в один букет, и от этого букета так пахло солнцем и жизнью, что легко, радостно, как в лугах, кружилась и звенела голова…

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Чар, — тенӗ Виктор, машина вӑрман пек ҫаран ларакан йывӑҫсем патне ҫитсе чарӑнсан.

— Останови, — сказал Виктор, когда они въехали под развесистую кущу деревьев.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Йӗри-тавра сип-симӗс ҫаран, темӗн чухлӗ чечек, вӗсен тутлӑ шӑрши таврана сарӑлнӑ.

Все вокруг зеленело, цвело, благоухало.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫавна сиснӗ хыҫҫӑнах вӑл та ҫаран тӑрӑх чупрӗ, Стефчова хӑваласа ҫитсе сюртук аркинчен ярса илчӗ, ҫапла тытса вӑл хӗрачана тарса ӗлкӗрме пулӑшасшӑн пулчӗ.

И как только догадалась, легкой серной понеслась по лужайке и, нагнав Стефчова, схватила его за полу сюртука, чтобы задержать его и дать время девочке спастись бегством.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫаран ҫинчех Бойчо пирки те сӑмахлама тытӑнчӗҫ, Ровоама хаджи ҫав Бойчона ҫапӑҫса вилнӗ терӗ.

На лужайке зашла речь о Бойчо, и госпожа Хаджи Ровоама сказала, что он убит в бою.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫаран ҫинех тата икӗ ют хӗрарӑм тухнӑ: пӗри — сывлӑхлӑ та тулли, кӳпшек питлӗ хресчен майри, тепри — Рада.

На лужайке были и две посторонние женщины: одна — здоровая, полная, толстощекая крестьянка, другая — Рада.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хула хӗрринчи ытарайми ҫаран ҫинче пӗр ешӗл йывӑҫ хӳттинче пӗр кил-йыш ларать.

На чудесной лужайке, расположенной прямо за городом, под сенью зеленых ветвей сидела одна семья.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Витӗр курӑнакан таса юхан шывсем пӗчӗк ҫаран тӑрӑх авкаланса, туратлӑ юман йывӑҫ чӑтлӑхӗсенче пытаннӑ.

Кристально чистые ручейки, извиваясь на лужайках, скрывались в ветвистых дубравах.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта вӑл хӑйӗн садне пӑхса ҫаврӑнчӗ, каснӑ черешньӑ тункатине асӑрхарӗ, кулкаласа илчӗ, каялла ҫаврӑнчӗ, садсемпе ҫаран хӗррипе тухса хулан аслӑ урамнелле утрӗ, ҫавӑнтан К. хулине каймалли ҫул иртет.

Там он окинул взглядом свой сад, посмотрел на пень, оставшийся от срубленной черешни, и ухмыльнулся в усы; потом повернул и огородами и лугами направился к дороге на К., чтобы по главной улице, в которую переходила дорога, войти в город.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней