Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юлташӗсене (тĕпĕ: юлташ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем темиҫе хутчен хӑйсен юлташӗсене кӑшкӑрса пӑхрӗҫ, ятран каласа чӗнчӗҫ, анчах кӑшкӑрнине хирӗҫ никам та сасӑ памарӗ.

Несколько раз принимались они кликать своих товарищей, называя их по именам и по прозвищам, но, разумеется, не получали ответа.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӗсене утрав ҫинче юлма хӑрушӑ пек туйӑнчӗ пулмалла, ҫавӑнпа та вӗсем, хӑйсен ҫухалнӑ юлташӗсене шыраса тупмасӑрах, карап ҫине таврӑнма шухӑшларӗҫ курӑнать.

Должно быть, им показалось, что оставаться на острове опасно, и они решили вернуться на корабль, не разыскивая своих погибших товарищей.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Вӗсем халь, ҫар совечӗ туса, ҫухалнӑ юлташӗсене тепӗр хут сигнал пама шухӑш тытсан, пӑшалӗсене персе ярӗҫ, — терӗ капитан — Шӑпах ҫак вӑхӑтра, пӑшалӗсене авӑрламан чухне, пирӗн вӗсене тапӑнмалла.

— Весьма возможно, — сказал он, — что они на своем военном совете решат еще раз подать сигнал пропавшим товарищам и все сразу выстрелят из ружей, тут бы нам броситься на них, тотчас же после выстрела, когда их ружья будут разряжены.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӗсем вара, карап ҫине таврӑнсан, кунта мӗнле инкек пулни ҫинчен юлташӗсене каласа парӗҫ.

А те, вернувшись на корабль, расскажут товарищам о происшедшем несчастье.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӗсем ҫыран хӗррине ҫитсе чарӑнчӗҫ те виҫӗ матросне шлюпка ҫине хӑварчӗҫ, ыттисем, ҫиччӗшӗ, чӑнкӑ ҫыран тӑрӑх чупса хӑпарса, утрав варринелле кайрӗҫ — ҫухалнӑ юлташӗсене шырама шут тытрӗҫ пулмалла.

Причалив к берегу, они оставили в шлюпке трех человек, а остальные семеро взбежали вверх по гористому берегу и отправились в глубь острова — очевидно, искать пропавших.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Хурахсем баркас тавра пухӑнчӗҫ, нумайччен пӗр-пӗринпе калаҫрӗҫ, хӑйсен киммине мӗн инкек пулнӑ-ха тесе, нумайччен шухӑшларӗҫ, унтан хӑйсен юлташӗсене хытӑ кӑшкӑрса чӗнчӗҫ.

Разбойники столпились вокруг баркаса и долго толковали друг с другом, горячо обсуждая, как могло случиться с их лодкой такое несчастье, а потом принялись громко кричать, созывая товарищей.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл, ҫапах та, ура ҫине сиксе тӑрса, юлташӗсене пулӑшмашкӑн чӗнме пуҫларӗ.

Он, однако, вскочил на ноги и стал звать на помощь.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Хӑйсен ҫыннисене вӗсем юлташӗсене аслатипе ҫиҫӗм ҫапса вӗлерчӗ тесе каласа парӗҫ.

Они, вероятно, расскажут своим соплеменникам, будто товарищи их погибли от грома и молнии.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пӗр пилӗк минут та иртмерӗ, вӑл каллех аллине суллама тытӑнчӗ, унтан каҫхине асне килсе кӗнӗ венчетре юрламалли «Господи, помилуй» юррӑн илемӗ ҫинчен хӑйӗн юлташӗсене тӗплӗн ӑнлантарса пачӗ те, пушшине хул хушшине хӗстерсе, икӗ аллине те суллама тытӑнчӗ.

Не прошло и пяти минут, как он опять замахал рукой, потом, расписывая своим спутникам красоты венчального «Господи, помилуй», которое ночью пришло ему на память, взял кнут под мышку и замахал обеими руками.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Кандовпа ун юлташӗсене камсем сутнӑ вара? — ыйтрӗ Огнянов.

— А кто выдал Кандова и его товарищей? — спросил Огнянов.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав упа хуҫине те тытса пулмарӗ, тытнӑ пулсан ӑна та Кандовпа юлташӗсене пӗтернӗ пек пӗтереттӗмӗр.

Досадно, что и «медвежатника» не удалось поймать, а то б и с ним разговор был короткий, как с Каидовым и другими, — сказал Стефчов.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Унпа юлташӗсене кунта мӗнле вӗлернӗ?

Как он был здесь убит, и он, и его товарищи?

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тем пулнӑ пек нӑйкӑшатӑр! — ҫӗклентересшӗн пулчӗ юлташӗсене Боримечка.

Чего нюни распустили, словно бог знает что случилось? — старался подбодрить товарищей Боримечка.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑйӗн юлташӗсене хавхалантарма кӑлӑхах тӑрӑшрӗ, Бяла Черквара, ун хыҫҫӑн ытти ҫӗрсенче те хальтен халь пӑлхав хускалмалла тесе ахалех кӗттерчӗ.

Тщетно старался Огнянов ободрить товарищей и клялся, что надо с минуты на минуту ожидать восстания в Бяла-Черкве, а вслед за ней и в других местах.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Фратю юлташӗсене мухтанса пӑхса илчӗ.

И Фратю окинул товарищей гордым взглядом.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗпӗртесе пӑхрӗ вӑл юлташӗсене.

И он бросил торжествующий взгляд на товарищей.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халран кайнӑччӗ ӗнтӗ вӑл, хӑлхисенче тем янӑрама тытӑнчӗ, пуҫӗ ҫаврӑнчӗ, урӑх утаяс ҫуккине сисрӗ ӗнтӗ хӑй, ҫапах та юлташӗсене кӗтсе тӑма каламарӗ; юлташӗсем кӑшкӑрса каланӑ пулсан та, илтместчӗҫ пуль, — ҫил пур пӗрех ун сассине хуплать.

Силы покидали его, в ушах звенело, дружилась голова, он чувствовал, что не может больше идти, и все-таки не кричал товарищам, чтоб его подождали; впрочем, они все равно не смогли бы его услышать, — ветер заглушил бы его голос.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов юлташӗсене систермесӗр уйрӑлса юлчӗ.

И Огнянов незаметно отделился от товарищей.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫапах та маттур, хӑйӗн юлташӗсене тӑшман аллине паман!

— И молодец, что не выдал товарищев!

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Пӑхӑр-ха, пичӗ мӗнле унӑн! — тет Пепе хӑйӗн юлташӗсене, пурне те асӑрхакан куҫӗпе пӗр нимӗҫ енне кӑтартса; лешӗн, хӑйне хӑй ҫав тери мӑнаҫ тытнипе, ҫӳҫӗ те вирелле тӑрса кайнӑ.

— Какое лицо! — говорит Пепе товарищам, указывая всевидящими глазами на немца, надутого важностью до такой степени, что у него все волосы дыбом стоят.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней