Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыраттарса (тĕпĕ: ыраттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр вырӑнта тӑрса йӑлӑхнӑ лашине арпалӑхран чуптарса ҫавӑтса тухрӗ, урисене юн тухас пек ыраттарса, кизек муклашкисене тапа-тапа сирчӗ, йӗнерне кӑларчӗ те хапхаран урса кайнӑ пек вӑркӑнса тухрӗ.

Из половин он на рысях вывел своего застоявшегося коня; до крови обрывая ногти, разрыл в кизяках седло и вылетел из ворот как бешеный.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑкӑр шӑмми айӗнче темскер ӗмрӗ, пырӗ патне, темле шӗвӗр япалапа тирӗнтернӗ пек ыраттарса, йӗксӳ капланчӗ.

Сосало под ложечкой, к горлу подступала колючая тошнота.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорин сӳрӗк явапӗ старике чикен чикнӗ пекех ыраттарса кайрӗ.

Равнодушный ответ Григория кольнул старика.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шухӑшӗсемпе пурте инҫетри фронт енне туртӑнчӗҫ, хумханса та чунӗсене ыраттарса казаксем пирки хурлӑхлӑ хыпарсем килессе кӗтрӗҫ.

К далекому фронту тянулись все мыслями, с тревогой и болью ждали черных вестей о казаках.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Листницкий анӑратнине вӑл ун хыҫҫӑн та хирӗҫ пулмарӗ-ха, анчах ҫак пурнӑҫ ӑна ҫав тери тӑвӑнтарса тертлентерчӗ, чунне ыраттарса хурлантарчӗ.

Она и после уступала домоганиям Листницкого, но создавшимся положением мучительно тяготилась и в душе была оскорблена.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Калаҫу унӑн хӑлхине кӗмерӗ; хӑйӗн пурнӑҫӗнче анчахрах пулнӑ йывӑр ҫухатушӑн вӑл ҫаплах ӗнтӗ, малтанхи пекех, тен, чунне татах та ытларах ыраттарса пулӗ, асапланать.

Разговор не доходил до его слуха, и он переживал недавнее с прежней, даже будто бы усилившейся болью.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе Анна, хӑйӗн чунне мӗн ыраттарса асаплантарни ҫинчен пӗтӗмпех каласа пӗтерес тенӗ пек, хӑвӑрт та нумай калаҫрӗ.

В перерывы Анна говорила часто и много, словно старалась высказать все тяготившее ее.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук кансӗррӗн йӑшӑлтатса илчӗ, пуҫӗ ҫаврӑнса килнипе, куҫа юн пырса капланчӗ, ыраттарса кайрӗ.

Бунчук неловко ворохнулся, — закружилась голова, больно хлынула к глазам кровь.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Карталанса иртекен тӑрнасем пӗр-пӗрне инҫе ҫула йыхӑрса чӗнни сивлек те хура ҫӗр ҫийӗн ҫӗрлехи вӑхӑтра та чуна ыраттарса илтӗнсе тӑрать.

Даже ночами звенел над прохладной, черной землей журавлиный горько волнующий зов.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑна хӑйне те, чӗрине темӗнле ҫивӗч япала ыраттарса тӑнӑ пек, хурлӑхлӑн хумханса аса илчӗ вӑл.

С режущей болью вспомнил и ее.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тепӗр пули сылтӑм ҫаннине тивет — чавсаран ҫӳлерехре пӗҫерсе, ыраттарса каять.

Ударила другая пуля в правый рукав — обожгла чуть повыше локтя.

«Халӑх юн тумламӗ» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ильинична, питҫӑмартине аллаппипе тӗрелесе, ӗлӗкхи тӗсӗ те юлман Наталья ҫине чунне ыраттарса пӑхса илчӗ, шӑлт кулянса кайрӗ.

Ильинична, подпирая щеку ладонью, горюнилась, с болью вглядываясь в не похожую на прежнюю Наталью.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хушӑран вӑл чарӑнкаласа тӑрать, ҫурӑмне хыҫкаласа илет, «ыраттарса пӗтерчӗ шуйттан тимӗрҫи», тет те, вара каллех малалла утать.

Он останавливался, почесывал спину, произносил: «Больно поколотил проклятый кузнец!» — и снова отправлялся в путь.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӑх-ха эс ӑна, йӑлтах хӗнесе ыраттарса пӗтерчӗ эсреллӗ тимӗрҫи!»

Вишь, как больно поколотил проклятый кузнец!

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Чунӗ тулашнипе, хӑй те асӑрхамарӗ вӑл, карланкине, пӑвӑннӑ чухнехи пек ыраттарса, Матвей Юргина Ольховка патӗнчи пӗр-пӗччен ларакан хурӑн айӗнче панӑ ыйтӑвах тепӗр хут каларӗ:

И сам не заметил, как в большом внутреннем напряжении, с болью в горле, повторил вопрос, какой задавал Матвею Юргину еще перед Ольховкой, у одинокой молодой березы:

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Пӗтӗмпех ыраттарса пӗтерчӗ!

— Разбило всего.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗр хама ҫех тивӗҫекен, юратса, чунӑма ыраттарса тунӑ ӗҫ ку вӑл манӑн.

Это — мое собственное, любимое, больное дело.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑвӑрттӑн варшӑнтарса кайрӗҫ Ромашовпа алӑк патнелле хӑшӗ-тӗр, ун ҫумӗпе хӗсӗнсе кӗрсе, ӑна, пакун вӗҫӗпе-и е тӳме пулчӗ-и, ыраттарса, питне юн тухмаллах чӗртерсе хӑварчӗ.

Ромашова стремительно увлекли к дверям, и кто-то, протесняясь мимо него, больно, до крови, черкнул его концом погона или пуговицей по щеке.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пуҫ калама ҫук вӑйлӑ шыҫса, кӳпчесе кайнӑ пек, унта вара Ромашова тӳсмелле мар хыттӑн ыраттарса, такамӑн йӑнма пӗлми, ним хӗрхенӳсӗр сасси кӑшкӑрашать:

Голова казалась распухшей до огромных размеров, и в ней чей-то неотступный, безжалостный голос кричал, причиняя Ромашову страшную боль:

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл аллисемпе, пуҫӗпе, куҫӗсемпе, куҫ айӗнчи мӑкӑлӗпе юрларӗ, чунне ыраттарса та мӗнпур вӑйне хурса юрларӗ, анчах, пӗр нота та пулин кӑларасчӗ тесе, кӑкӑрне мӗн чухлӗ вӑйлӑрах карӑнтарчӗ, сывлӑшӗ унӑн ҫавӑн чухлӗ ытларах пӳлӗнсе пычӗ…

Он пел руками, головой, глазами и даже шишкой, пел страстно и с болью, и чем сильнее напрягал грудь, чтобы вырвать из нее хоть одну ноту, тем беззвучнее становилось его дыхание…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней