Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыраттарса (тĕпĕ: ыраттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑшӗнче намӑсӑн ҫӳхе ҫӗҫҫи тепӗр туйӑма — ӑна хӑҫан та пулин сырса пусӑрӑнтаракан мӗн пур туйӑмран чи вӑйлӑраххине — хирӗҫ ыраттарса ӑнтӑлать.

Тонкое лезвие стыда болезненно рвалось в нем навстречу другому чувству, бывшему сильнее всех, какие когда-либо посещали его.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Вӑл сасартӑк кӑвакарма пуҫларӗ, ӑна кӗтмен ҫӗртен сӗм тӗттӗмлӗх ыраттарса килсе ҫапрӗ.

Он стал разом седеть, и ему показалось, что наступил внезапный мрак.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Ӑна пире пар та Фекан музунгупа кунтан кай, боцман та сирӗнпе кайма пултарать, чӑн та, вӑл питӗ ыраттарса ҫапӑҫать.

Отдай ее нам и уезжай с музунгу Феканом, боцман тоже может уехать с вами, хотя он больно дерется.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Вӑл ҫакна ӑсӗпе чухлать, анчах унӑн хӑйӗн чӗри сыввӑн та ыраттарса тапать, ҫавӑнпа та, ӑнланмасӑрах, хӑйӗн пурнӑҫ туйӑмне вӑл Пьер ҫине те куҫарать, уҫӑмлӑн ниепле те ӑнкараймасть: мӗнле-ха апла — Пьер чӗри чӗнмест, унӑн вара, ҫамрӑк инкекпе тулсах ларнӑскер, хӗрхенӳ-шеллев ыйта-ыйта ӗсӗклет?

Знала это умом, но собственное ее сердце билось так живо и больно, что, бессознательно, ощущение своей жизни она переносила и на Пьера, не в силах будучи ясно вообразить, как же это его сердце молчит, когда ее, полное молодого горя, взывает о милосердии?

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Вӑрансан матрос ҫукчӗ ӗнтӗ, унӑн сӑмахӗсем ҫеҫ пӳлӗмре ыраттарса, хыттӑн янӑраҫҫӗ — Пьер вилнине пӗлтереҫҫӗ.

Очнувшись, она уже не видела матроса, но слова его, болезненно громко, гремели в комнате, означая, что Пьер умер.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Тулли аптӑравпа ӑнланманлӑх, сехре хӑпасла пӗчченлӗх саманчӗ унӑн чунне касса ыраттарса кӗрсе ларчӗ.

Мгновение полной растерянности, недоумения, жуткого одиночества проникло в его душу тупой болью.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл пӑхса пырать, шухӑшлать, анчах тӑруках, чӗрине хӗссе ыраттарса, унӑн тӗксӗм вӑрттӑн куҫӗсенче чикӗсӗр пушӑлӑх уҫӑлчӗ.

Он смотрел, думал, и вдруг, защемив сердце, открылась темным тайным глазам его безмерная пустота.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Ну, юрӗ, ҫитӗ сана чӗрӳне ыраттарса выртма, иртнине халь тин тавӑраймӑн тата эп шухӑшласа выртнипе нимӗн те улшӑнмӗ, — хӑйне хӑй лӑплантарчӗ Нина арҫынла кастарнӑ ҫӳҫне пӳрнисемпе арпаштарнӑ май.

Помоги переводом

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Казак ун ҫурӑмне хайӑрать, шӑрт пек сухалӗпе мӑйне ыраттарса хырать, шӑлӗсемпе пырне ҫыртма тӑрмашать.

Казак ломал ей спину, сухой бородой обдирал шею, добирался зубами до горла.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Халиччен хам тӳссе ирттернӗ инкек-синкексене шута илмесӗрех, тӗрлӗ ҫӗршывсене ҫитсе курас туйӑм халӗ те ман чӗрене ыраттарса тӑрать.

Несмотря на все испытанные мной невзгоды, жажда видеть свет томила меня с прежней силой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӗсем мана чӑтма ҫук ыраттарса ӗҫлеме пит кансӗрлерӗҫ.

Они причиняли мне ужасную боль и мешали работать.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Чӑнне калатӑп-и ? — тесе тӗпченӗ Курганов, кашни сӑмахӗпе Феньӑн чӗрине ыраттарса.

Правда? — допытывался Курганов, каждым словом бичуя Фенино сердце.

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Анчах «парӑнса» тенӗ хаяр сӑмах докторӑн хӑранипе асапланакан чӗрине тата хытӑрах ыраттарса ячӗ.

Но слово «жертва» — зловещее — сразу же разожгло еще пуще в груди Фохта все терзавшие его страхи.

VI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ҫакӑ пысӑк та ҫутӑ сӑн-пите, ытти вӑхӑтра яланах лӑпкӑ пулнӑскерне, эпӗ чуна ыраттарса тинкертӗм.

Мне было больно смотреть на это большое, светлое, обычно очень спокойное лицо.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Нина, пружина пек, асӑрханусӑррисене ыраттарса ҫапла пултарас пружина пек, карӑнчӗ.

 — Нина будто вся превратилась в острую, больно бьющую по неосторожным пружину.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Вӑл тӑван ашшӗсӗр ӳсни, Алексей Михайлавичӑн чунне ыраттарса унӑн юратӑвне тата ытларах тарӑнлатнӑ.

Может быть, все становилось глубже, больнее оттого, что у Ленчика умер отец.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Юрлакансем патӗнчен шартах чакса, Фома вӗсем ҫине сехӗрленнӗ пекех пӑхса тӑнӑ, юрӑ ун кӑкӑрне сиксе вӗрекен хум евӗр капланса кӗнӗ, юрӑри хуйхӑн урнӑ вӑйӗ унӑн чӗрине ыраттарса хӗстернӗ.

Отшатнувшись от певцов, Фома смотрел на них с чувством, близким испугу, песня кипящей волной вливалась ему в грудь, и бешеная сила тоски, вложенная в нее, до боли сжимала ему сердце.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑйне хӑй ыраттарса пӗтерет, халтан каять, тӗк-ҫӳҫӗ йӑлт тӑпӑлать, унтан ӑҫта та пулин пырать те — мӗнпур вӑйпа ҫапӑнать, — уншӑн пулсан канӑҫлах кӑна пултӑр, урӑх халтан каясси ан пултӑр…

Изобьется, изболеет, облиняет весь, да с размаха и ткнется куда попало, лишь бы отдохнуть от маеты своей…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ывӑл ҫураласса чуна ыраттарса кӗтнӗрен, Игнат хӗрӗсем вилнишӗн хуйхӑрсах кайман — вӗсем ӑна кирлӗ пулман.

С трепетом ожидая рождения, Игнат мало горевал об их смерти — они были не нужны ему.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫав ванчӑксем ыраттарса ӳте тирӗнсе кӗме пуҫларӗҫ.

Осколки вонзились в кожу, и так было больно,

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней