Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӗрнисемпе (тĕпĕ: чӗрне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑмана мулкача вӗҫертсе икӗ уринчи мӗнпур чӗрнисемпе юса ҫурӑмран ҫаклатса илчӗ.

Бросила сова зайчишку, вцепилась всеми когтями горностаю в спину.

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Ҫакӑн пек юр ҫинче мулкач мар, кашкӑр та путмасть, нимле йӗр те хӑвармасть, тӗл-тӗл чӗрнисемпе анчах шӑйӑрать.

По нему не только лёгкий зайчишка — волк и тот не провалится, и следа никакого не оставит — разве кое-где когтями царапнет.

Юр ҫинчи приказ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Лаша тарпа тата ҫӗрлехи нӳрӗкпе йӗпеннӗ ӑмрипе Григорие ҫурӑмӗнчен пырса таклаттарчӗ, чӗрнисемпе ун урисем патӗнчех сӗлкӗшлӗ юра чӑвӑш-чавӑш чапӑштаттарса ӑсрӗ.

Лошадиная влажная от пота и ночной сырости грудь толкнула Григория в спину, возле ног его конское копыто с чавканьем продавило талый снег.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Миҫе хутчен-ши ҫапла ҫар лаши, вӑртах ҫаврӑнса, тӑван крыльца умӗнчи ҫӗре чӗрнисемпе алтӑкласа хӑварса, ӑна аслӑ ҫулсемпе ҫеҫенхирти ҫулсӑр-мӗнсӗр вырӑнсем тӑрӑх фронта, казаксене хура вилӗм кӗтекен, казаксен юрринче каланӑ пек, «кашни кун, кашни сехет — кунта вилӗм е сехмет» тенӗ ҫӗре вӗҫтерсе илсе кайнӑ!

Сколько раз боевой конь, круто повернувшись, взрыв копытами землю возле родимого крыльца, нес его по шляхам и степному бездорожью на фронт, туда, где черная смерть метит казаков, где, по словам казачьей песни, «страх и горе каждый день, каждый час».

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лашасем ӑна курсан кӗҫенсе ячӗҫ, мӑйӗсене тутлӑ шӑршлӑ утӑ патнелле тӑсрӗҫ, ун аллисене шӑршларӗҫ, хӑма сарнӑ урайне чӗрнисемпе чаваларӗҫ.

Лошади встретили его отрывистым ржанием, тянулись к охапкам душистого сена, обнюхивали руки, били копытами в дощатый пол.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫутӑра кушакӑн тискертерех симӗс куҫӗсем ялкӑшса илчӗҫ, вӑл чӳречерен тухса сирпӗнчӗ, чӗрнисемпе пура кӗтессине чӑрмаласа, ҫӗре анса кайрӗ.

Вспыхнули на свету диковатые, фосфорически зеленые глаза кошки, она метнулась в окно.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урай тӑрӑх качака путеккисем пӗчӗкҫӗ чӗрнисемпе вӗттӗн кӗптӗртетсе чупрӗҫ, пӳртре уҫҫӑн та хаваслӑн утӑ, ӑшӑ сурӑх сӗчӗпе сивӗ ҫанталӑк варкӑшӗ сарӑлчӗ, выльӑх витинчи шӑршӑ кӗрсе тӑчӗ…

Дробно зацокали по полу крохотные копытца козлят, и свежо и радостно запахло сеном, парным овечьим молоком, морозом, запахом скотиньего база…

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫуна тупанӗсем лӑчӑртатрӗҫ, вӑкӑрсем мӑн чӗрнисемпе юра нӑтӑртаттарса утрӗҫ.

Скрипели полозья, с хрустом давили снег клешнятые копыта быков.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗнерлесе ҫеҫенхире тухаттӑмччӗ те мулкача, хыт курӑк ӑшӗнчен хӑратса кӑларса, пӗр ҫӗр чалӑш пек тартаттӑмччӗ — унтан хуса ҫитсе ут чӗрнисемпе таптатса вӗлереттӗмччӗ.

Выеду, оседламши, в степь, подыму зайца в бурьянах и сто сажен не отпущу — стопчу конем.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫил ездовойсем ҫухӑрашнӑ, пӑр шӑтӑртатса ҫурӑлнӑ тата лашасем, чӗрнисемпе пӑр ҫинче шӑва-шӑва кайса, хыпалансах ҫыран хӗрринелле тапаҫланнӑ сасӑсене хӑваласа килчӗ.

Ветер донес крик ездовых, хруст крошащегося льда и торопкий, оскользающий перебор лошадиных копыт.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ут чӗрнисемпе ҫула чаклаттарса сотня иртет, тимӗр такансемпе тырӑ уйӗсене ватать.

Идет сотня, копытит дороги, железными подковами мнет хлеба.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вара кашниех, пуҫтарса кӗртмен тулӑ паккусӗсем, ут чӗрнисемпе таптанса пӗтнӗ ҫулман тырӑ пуссисем, пушӑ ларакан анкартисем ҫине пӑхса, хӗрарӑмсем йывӑр ӗҫре хӑшкӑлтатса тертленекен хӑйӗн теҫеттинӗсене аса илчӗ, чунӗпе хытрӗ, тискерленсе талӑрчӗ.

И каждый, глядя на неубранные валы пшеницы, на полегший под копытами нескошенный хлеб, на пустые гумна, вспоминал свои десятины, над которыми хрипели в непосильной работе бабы, и черствел сердцем, зверел.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем, йӑлтӑркка сӑмсисене ҫӗре перӗнтерес пек тӑсӑлса ӳксе, асар-писеррӗн вӑйкӑнса ҫывхараҫҫӗ, сывлӑша ҫӑтӑ-ҫӑтӑ, чарӑлчӑк сӑмса шӑтӑкӗсемпе хартлатаҫҫӗ, таканламан чӗрнисемпе йӗпе ҫӗре лачӑртаттарса татти-сыпписӗр ыткӑнса пыраҫҫӗ.

Они стлались в бешеном намете, почти касаясь лоснящимися мордами земли, раздутые ноздри их с храпом хватали воздух, некованые копыта выбивали сырой гул.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн майлӑ кукӑр-макӑррӑн авкаланса иртет тип ҫырма хӗррипе, сӗвек тайлӑм тӑрӑх, качакасен чӗрнисемпе йӗрленсе якалнӑ пӗчӗкҫӗ сукмак; ҫапла пырать-пырать те вӑл, пӗр-пӗр кукӑра ҫитсен, сасартӑк тим ҫырма тӗпнелле чӑмса кӗрет, касса татнӑ пек ҫухалать, — вара ҫук малалла кайма, сукмак татӑлнине тараватсӑррӑн пӗлтернӗ майлӑ шӑрт пек хытхура кӑна унта, хӳме майлӑ курӑнса, кашласа ӳсет.

Так над буераком по кособокому склону скользит, вьется гладкая, выстриженная козьими копытами тропка и вдруг где-нибудь на повороте, нырнув на днище, кончится, как обрезанная, — нет дальше пути, стеной лопушится бурьян, топырясь неприветливым тупиком.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑхать фельдмаршал: хӑлхисем чанк тӑраҫҫӗ, чӗрнисемпе ҫӗр чавать.

Глянул фельдмаршал: уши торчком, землю скребет копытом.

Мишкӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пӗве хӗрринчи юшкӑн тӑпри шыв ӗҫме пырса кайнӑ выльӑхсен чӗрнисемпе йӗрленсе пӗтнӗ.

Ил около прудка был испятнан следами подходившего к водопою скота.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каледин, ҫаврака чӗрнисемпе сӗтеле шӑппӑн та майӗпен тӑкӑртаттарса, сӑмах чӗнмесӗр итлесе ларать.

Каледин молчал, тихо и размеренно постукивал по столу выпуклыми ногтями.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сотник вара, ҫӗре кукленсе ларчӗ те, чунӗ тухичченех кӑкӑрне чӗрнисемпе чӗрмелеме пӑрахмарӗ.

Сотник присел и до тех пор скреб пальцами грудь, пока не умер.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий утсен чӗрнисемпе тапкаланса йӗрленнӗ юр ҫине, хӑй темиҫе сехет каялла ҫеҫ сотньӑсене ертсе килнӗ вӑрӑм вар ҫине пӑхса пычӗ.

Григорий глядел на густой засев в снегу лошадиных следов, на знакомые очертания балки, по которой несколько часов назад вел свои сотни.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лаши сӳсленчӗк хӳрине ҫӗклесе хунӑ та, тураса якатман ҫилхине ҫилпе тӑрмаласа, ҫӗре кукалет, ирӗлме пуҫланӑ юра чӗрнисемпе чавса аяккалла сирпӗтет, площадь йӗри-тавра чупса ҫаврӑннӑ май, чиркӳ карти тӗлӗнче чарӑнса, нӳрӗ кирпӗче шӑршласа тӑрать.

Конь, круто поднимая мочалистый донской хвост, трепля по ветру нерасчесанную гриву, взбрыкивал, далеко кидал с копыт комья талого снега, делал круги по площади, останавливался у церковной ограды, нюхал кирпич.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней