Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗррисем (тĕпĕ: хӗрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй шухӑшлӑн таҫта аякка пӑхнӑ, тути хӗррисем кулаҫҫӗ.

Сама задумчиво смотрела куда-то вдаль и улыбалась уголком губ.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кӗтӳ ҫӳретекен пусура ҫеҫкине тӑкнӑ чалкам кӑвак армути тӗмӗсене тӗксӗм шурӑ тӗс ҫапрӗ, Дон леш енчи тирексен тӑррисем сарӑхрӗҫ, садсене антоновка улми шӑрши витерчӗ, инҫетри пӗлӗт хӗррисем кӗркуннехилле ҫуталса тасалчӗҫ, ҫаралса юлнӑ хирсенче кӑнтӑралла вӗҫсе каякан тӑрнасен пирвайхи картисем те курӑнкалама тытӑнчӗҫ.

На выгоне тускло белела отцветшая сизая полынь, верхушки тополей за Доном пожелтели, в садах резче стал запах антоновки, по-осеннему прояснились далекие горизонты, и на опустевших полях уже показались первые станицы пролетных журавлей.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кун хыҫҫӑн вара тути хӗррисем ун чылайччен черчен кулӑпа ейӗлсе чӳхенчӗҫ, куҫҫульпе нӳрелнӗ куҫӗсем, ҫамрӑк хӗрӗнни пек, телейлӗн ҫиҫсе ҫуталчӗҫ.

И после долго не сходила с ее губ трепетная улыбка, а увлажненные глаза сияли счастьем, как у молоденькой девушки.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Прохор хӗррисем пирченсе ҫуркаланнӑ пӗве пуҫӗ патне пынӑччӗ, анчах ҫавӑнтах утне каялла ҫавӑрчӗ.

Прохор подъехал было к пруду с зачерствевшей и потрескавшейся землей у краев, но тотчас повернул обратно.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишаткӑн та тута хӗррисем чӗтрерӗҫ, анчах — ҫук, вӑл макӑрмарӗ.

У Мишатки дрожали губы, но — нет, он не плакал.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий куҫӗсенче куҫҫуль тулса тӗтреленчӗ, мӑйӑхӗ айӗнче тута хӗррисем чӗтрерӗҫ…

Глаза Григория застилала туманная дымка слез, под усами дрожали губы…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав кулла мӗншӗн ытармалла маррине калама та йывӑр, анчах амӑшӗ кулнӑ чухне унӑн куҫӗсем, тута хӗррисем темскерле ҫамрӑкӑнни пек айванӑн та вӑтанчӑклӑн курӑнаҫҫӗ, ҫавӑн пек кӑмӑла каякан кулӑ урӑх никамӑн та ҫук.

Трудно было даже сказать, в чем заключалась прелесть этой улыбки, но, когда она улыбалась, в выражении ее глаз, в уголках губ появлялось что-то юное, наивно-робкое, полное неповторимого, одной ей присущего обаяния.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗлӗкхи йӑли-хӑнӑхӑвӗ те ҫӗнӗрен таврӑнчӗ: ҫинҫе куҫ харшисен пӗкечисем каллех ӗнтӗ хуралчӗр, питҫӑмартисем ҫӳхе ҫу сийӗпе йӑлтӑртатса ҫуталчӗҫ; каллех вӑл шӳтлесе калаҫма, кирлӗ-кирлӗ мар сӑмахсемпе Натальйӑна вӑтантарма тапратрӗ; тути хӗррисем тӑтӑшрах та тӑтӑшрах темскере кӗтекен тӗтреллӗ кулӑпа ирӗлчӗҫ…

Вернулись к ней и старые привычки: снова тонкие ободья бровей ее покрылись черной краской, щеки заблестели жировкой; вернулась к ней и охота пошутить, непотребным словом смутить Наталью; все чаще на губах ее стала появляться затуманенная ожиданием чего-то улыбка…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсен сахӑр тӗслӗрех ҫутӑ сенкер тӳписем, тӗтӗм пек мӑкӑрланса, хӑйсен кӳлеписене улӑштараҫҫӗ, Дон айккинче симӗсленсе кайнӑ сӑрт хӗррисем патнелле юхса пырса кӗпӗрленеҫҫӗ.

Сахарно-голубые вершины их, клубясь, меняли очертания, наплывали и громоздились над краем зазеленевшей обдонской горы.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсӗ те ҫав-и? — унтан сивлеккӗн пӑхакан хӑмӑр куҫ хӗррисем ӑшшӑн ҫуталнӑ пек пулчӗҫ.

А ты тоже? — И словно потеплело в углах строгих коричневых глаз.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро сасартӑк кӑвакарса кайрӗ, тута хӗррисем мӑйӑхӗ айӗнче шуррӑн кӑпӑкланса йӗпенчӗҫ.

Петро вдруг посинел, на губах его под усами вскипела пена.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юн кӗвелсе ларнӑ тута хӗррисем ҫурхаланчӗҫ, сӑнӗ сарӑхса кайрӗ, куҫ шуррисем кӑвакарса тухрӗҫ.

Запекшиеся кровью губы его растрескались, лицо пожелтело, белки подернулись голубой эмалью.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫут хӗррисем юртан тасалса ҫаралаҫҫӗ; таврара тӑмлӑ тӑпрапа ҫӗрӗшнӗ курӑк шӑрши кӗрет.

Отходят и оголяются супесные пригорки, первобытно пахнет глинистой почвой, истлевшей травой.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хӗрлӗармеецӑн ванчӑк тута хӗррисем айӑплӑ кулӑпа туртӑнса илчӗҫ.

— Разбитые губы красноармейца поежились в виноватой усмешке.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑнӗпе вӑл вилнӗ пек шурса кайрӗ, кӳпшек тути хӗррисем туртӑнса илчӗҫ.

Лицо ее помертвело, затрепыхались углы пухлых губ.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан шинеле аллине илнӗ, сӑтӑркаланса пӗтнӗ аркисем ҫине, саплӑклӑ хӗррисем ҫине пӑхнӑ та йӗрсе янӑ.

Потом взял шинель в руки, глянул на потертые полы, на залатанный борт и вдруг заплакал.

Ашшӗ шинелӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Кӑшкӑрнӑ сасӑсем янӑраса каймассеренех есаул Поповӑн тути хӗррисем, нӗрсӗрленнӗҫем нӗрсӗрленсе, аялалла усӑнчӗҫ.

С каждым выкриком углы рта есаула Попова, грубея в очертаниях, сползали вниз, каменели черствыми извивами.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Карттусӗн усӑк хӗррисем ҫӳхе кӗмӗрчеклӗ хӑлхине ҫитсе хупланӑ.

Висячими полями фуражка прикрывала острые хрящи ушей.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тути хӗррисем ытла шалалла кӗнӗрен пит ҫӑмартисем ҫинче кӑшт палӑракан путӑксем пулса тӑнӑ; пӳрне сарлакӑш куҫхаршисем пӗтӗм ҫамки тӑрӑх выртнӑ.

Уголки губ были слишком вогнуты, отчего на щеках образовались еле приметные ямочки; брови шириной в палец лежали густой стежкой через весь лоб.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсен хӗррисем сӗт пек шуррӑн ярӑмланса шӗвӗрӗлнӗ те темле пысӑк та ҫивӗч шӑлсене аса илтерсе тӑраҫҫӗ.

Молочно-белые гребни их зубчатились рельефно и остро.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней