Поиск
Шырав ĕçĕ:
Акӑ, пӗтӗм хулипе, пӗтӗм ҫӗршывӗпе паллӑ хуҫа автомобиль ҫинче ларса пырать.Вот едет на автомобиле известный всему городу и даже всей стране - хозяин.
«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.
Ӑнланса илейменскерсем, хамӑр шӑпапа хамӑр хуҫа, тесе шутлаҫҫӗ вӗсем — куҫӗсенче хӑшпӗр чухне «эпӗ никама пӑхӑнмастӑп» тенӗ шухӑш ҫуталса илет, анчах та вӗсем ҫав никама пӑхӑнманлӑх платник аллинчи пуртӑн, тимӗрҫӗ аллинчи мӑлатукӑн никама пӑхӑнманлӑхӗ ҫеҫ иккенне ӑнланмаҫҫӗ пулас.
Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.
Ку, акӑ, — хура таракан, питӗ пысӑкскер, — Хуҫа ятлӑ; вӑл аптрасах каймасть, анчах ӗҫке юратать тата намӑса пӗлмест.А это — черный таракан, большущий, — Хозяин; он — ничего, только пьяница и бесстыдник.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Анчах хуҫа эпир вӑрланӑ теме пултарать.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Кил-ҫуртра ҫутӑ ҫутма хӑранӑ, урама куҫ курми тӗттӗм хупӑрласа илнӗ, ҫав тӗттӗмре, хуҫа плащӗпе пуҫ ҫинчен пӗркенсе, чӗнмесӗр, шыв тӗпӗнчи пулӑ пек, пӗр хӗрарӑм вӗлтлетсе пынӑ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Эпир ҫав тери хавхаланнине кура, хуҫа пирӗн ӗҫӗмӗр ҫумне кашни талӑкне вунтӑватшар пӑт чусталӑх ӳстерсе хунине те сисмен.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Хуҫа ҫинчен мӗн калама пултарнине веҫех каларӑмӑр; анчах кӑна пурне те ҫырма юрамасть.всё, что можно и нужно было сказать о хозяине, но нельзя написать здесь.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Эпир ӑна, пӗринчен пӗри ӑмӑртса, каласа патӑмӑр: пирӗн хуҫа ҫын мар — ирсӗр жулик, чунилли, юнӗҫен… терӗмӗр.Мы наперебой друг перед другом сказали ему, что хозяин наш выжига, жулик, злодей и мучитель, —
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Вӑл васкамасӑр хупрӗ те пирӗн хуҫа ҫинчен ыйтса пӗле пуҫларӗ.Он не торопясь сделал это и начал расспрашивать нас о хозяине.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Акӑ пӗрре эпир вӗсен пекарӗ ӗҫке ернӗ тенине илтрӗмӗр, хуҫа ӑна кӑларса ярса, ҫӗнӗ ӑста тытнине пӗлтӗмӗр.И вот однажды мы узнали, что у них запил пекарь, хозяин рассчитал его и уже нанял другого.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Анчах кулач ӑстисем (вӗсем тӑваттӑнччӗ) хӑйсен ӗҫне пирӗннинчен тасарах тесе шутлатчӗҫ, ҫавӑнпа хӑйсене те пиртен лайӑхраха хуратчӗҫ; вӗсем пирӗнтен пӑрӑнса иртетчӗҫ, пирӗн патӑмӑра ҫӳреместчӗҫ, картишӗнче пире тӗл пулсан, хӑйсене мӑнна хурса, кула-кула тӑрӑхлатчӗҫ; эпир хамӑр та вӗсем патне каймастӑмӑрччӗ: пире хуҫа хушмастчӗ, — тутлӑ булкисене вӑрласран хӑратчӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
— Асту, хуҫа тӗлне ан пул! — тетпӗр эпир ӑна яланах.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Чӳречисене пирӗн хуҫа, эпир унӑн ҫӑкрине ыйткалакансемпе ӗҫсӗр юлнӑ выҫӑ юлташӑмӑрсене парасран шикленсе, тимӗрлеттерчӗ; хамӑра вӑл пире жуликсем тетчӗ, апата вӑл аш вырӑнне — шӑршланса кайнӑ пыршӑ-хырӑмлӑх таврашсем паратчӗ…
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Ун вырӑнне хуҫа кӗчӗ те, шикленсе, ҫапла пӗлтерчӗ:
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Пирӗн хуҫа питӗ хаяр ҫын.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл пур, хӑйне хӑй хӗнесе киленетчӗ, чӑнласах та, янӑравлӑ сассипе мана: — Кашни ҫын хӑйне хӑй хуҫа, эпӗ йӗксӗк пулсан, маншӑн никам та айӑплӑ мар! — тенӗ чух унӑн куҫӗсем ҫав киленӗҫпе ҫиҫетчӗҫ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Упӑшки унӑн латака та самӑрччӗ, ҫак пирӗн хуҫа евӗр, хӑй ҫинҫешке те кӗрнеклӗ, кушак пек, вӗри.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хуҫа — тискер кайӑк-им?
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Иртех, ирт, Сашок, акӑ сана пулӑшакан, — терӗ хуҫа, Ҫӗнӗ пекарӗн патвар кӗлеткине кӑмӑллӑн пӑхнӑ май алине сӑтӑркаласа.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хуҫа ассӑн сывласа илчӗ те, «шанчӑкне ҫухатнӑ» тенӗ пек, аллине сулчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.