Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑрӑшатчӗ (тĕпĕ: тӑрӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Василий Порфирьевич Ефремов рамщикре тӑрӑшатчӗ, вӑл Ҫӗнӗ Шелттем каччиччӗ.

Василий Порфирьевич Ефремов работал на рамшиком, он был паренем из Новых Шальтямы.

Вӗсем Ҫӗнтерӳпе яла таврӑннӑ // Николай Воронцов. «Канаш», 2020.02.14

Ҫавӑнпа вара мӗнпур вӑйӗпе ӑна тавӑрма тӑрӑшатчӗ, тет.

И всеми силами старался выместить все на ней.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кун хыҫҫӑн А-шунь пушшех тунсӑхлама пуҫларӗ, ашшӗнчен ыйтма вӑтаннӑ курӑнать, хӑй яланах макӑратчӗ; Чжан-фу: ан кулян, хӗрӗм, пулас упӑшку — йӗркеллӗ, ӗҫлекен ҫын, тесе лӑплантарма тӑрӑшатчӗ те вӑл пурпӗрех ӗненместчӗ: — «Юрать-ха вилетӗп, халӗ маншӑн пурте пӗрех», — тетчӗ.

С этого-то времени на нее и нашла тоска: она все время плакала, жениха стыдилась; когда же отец, узнав об этом, стал его хвалить — какой он, мол, работящий, было уже поздно, она не поверила и все твердила: «Теперь мне уже все равно. Хорошо, что я умру».

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Кун И-цзи хӗрелсе каятчӗ, унӑн ҫамки ҫинчи юн тымарӗсем хӑпарса тухатчӗҫ, вӑл вара хӗрсе тӳрре тухма тӑрӑшатчӗ:

Кун багровел, на лбу у него вздувались жилы, и начинал с жаром доказывать:

Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.

Маншӑн пит тӑрӑшатчӗ

Ко мне был очень всегда с заботой…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эпир пурте кунтан мӗнле каясси ҫинчен кӑна шухӑшлаттӑмӑр, ҫавӑнпа кашниех, ҫак ӗмӗте пурнӑҫа кӗртес тесе, пӗтӗм вӑйран тӑрӑшатчӗ.

А так как все мы мечтали только о том, как бы нам скорее уехать отсюда, каждый из нас охотно трудился для осуществления этой мечты.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ӗненетӗн-и, хӑйпе пӗрле тӑватӑ бричка кӗнеке турттарса ҫӳретчӗ, кӗпчексем ҫине лартнӑ чӑн-чӑн библиотекӑччӗ вал, кӗнӗкесемшӗн вара ҫар хатӗрӗсемшӗн тӑрӑшнӑ пекех тӑрӑшатчӗ: кашни бричкинех брезент витнӗ, кӗнекесене тӑпсисемпе пӗрлештерсе хунӑ, айне тата улӑм та сарнӑ.

Не поверишь — четыре брички книг возил за собою, целую библиотеку на колесах, и заботился о книгах, как о боеприпасах: каждая бричка под брезентом, и книги уложены корешок к корешку, да еще и соломка под испод постелена.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑйӗн шухӑшӗсене те хупӑлча ӑшне кӗртсе пытарса хума тӑрӑшатчӗ Беликов.

И мысль свою Беликов также старался запрятать в футляр.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Хӑйӗн пурнӑҫӗ ҫапла тӗлсӗр-мӗнсӗр пулнӑшӑн вӑл хӑйне ҫеҫ айӑпа хуратчӗ, эпӗ вӑл «пурнӑҫ условисемпе ҫынсем хушшинче» ҫапла пулса тӑнине тӑрӑшса ӑнлантарса панӑҫем, вӑл мана хурлӑхлӑ шӑпишӗн хӑй умӗнче хӑех айӑплӑ иккенне ҫине тӑрсах ӗнентерме тӑрӑшатчӗ

Во всей неурядице личной жизни был виноват только он сам, и чем упорнее я старался доказать ему, что он «жертва среды и условий», тем настойчивее он убеждал меня в своей виновности пред самим собою за свою печальную долю…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

«Алексей Николаевич лекцийӗсем уйрӑмах палӑрса тӑратчӗҫ. Вӑл вӗсене чунтан хавхаланса тӑватчӗ, итлекенсене хӑйӗн мӗнпур пӗлӗвне, опытне парас тесе тӑрӑшатчӗ», — тесе аса илнӗ Крыловӑн вӗренекенӗ Сергей Тимофеевич Яковлев.

«Среди слушателей лекции Алексея Николаевича пользовались исключительной популярностью. Он читал с большим творческим горением, передавая слушателям все свои знания, весь свой опыт», — вспоминал ученик Крылова — Сергей Тимофеевич Яковлев.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Хам пӗлсе тӑнӑ тӑрӑх Ромашов сурма кӑна мар-ха, карьерине тума, пуйма тӑрӑшатчӗ.

Насколько мне было известно, Ромашов не только не плевал, а, напротив, стремился сделать карьеру, разбогатеть и так далее.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗншӗн вӑл темле шикленсе кулатчӗ, е мӑнаҫланма, е мӑнкӑмӑлланма тӑрӑшатчӗ?

Почему он улыбался то с какой-то робостью, то с гордым, надменным выражением?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пур илемсӗр ҫынсем пекех, вӑл тирпейлӗ шукӑль тумланма тӑрӑшатчӗ.

Как все очень некрасивые люди, он старался тщательно, даже щегольски одеваться.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл епле пулсан та хӑвӑртрах чӑн-чӑн салтак пуласшӑн тӑрӑшатчӗ.

Вообще он очень старался поскорее стать настоящим солдатом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мансӑр пуҫне пурте мӗн те пулин тӑватчӗҫ, пӗчӗк Петя та пулин хӑйӗн пӗчӗк чӑматанне пикенсех вылямалли теттесем вырнаҫтаратчӗ, пуканине чӑматана ҫаплипех кӗртейменнипе унӑн пуҫне пӑрса кӑларма тӑрӑшатчӗ.

Всё что-то делали, кроме меня; даже маленький Петя, который деловито укладывал в детский фанерный чемоданчик свои игрушки и старался открутить у паяца голову, потому что она не влезала в чемоданчик.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗншӗн-ха апла Николай Антоныч ҫак ӗҫе яланах хӑй ертсе пынӑ пек кӑтартма тӑрӑшатчӗ?

Почему же в таком случае Николай Антоныч всегда утверждал, что он руководил этим делом?

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч, ун ҫинчен каласа панӑ чухне, куҫхаршисене ҫилӗллӗн сиккелеттеретчӗ, капитанӑн ӑнӑҫсӑр ӗҫӗсемшӗн итлекенсем те айӑплӑ тенӗ пек кӑтартма тӑрӑшатчӗ пулас.

Я понял это фальшивое, значительное выражение лица, когда, рассказывая о нем Николай Антоныч строго сдвигал брови, как будто во всем, что случилось, были отчасти виноваты и вы.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку та тӗлӗнмелле пулса тухатчӗ, мӗншӗн тесен хӑй вӑл пурне те ытлашшипех хисеп кӑтартма тӑрӑшатчӗ.

Это тоже было довольно странно, тем более, что он, наоборот, ко всем был очень внимателен, даже слишком.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анне, унӑн йӑлине-мӗнне, кӑмӑлӗсене лайӑхах вӗренсе ҫитнӗскер, яланах ку инкек кӗнекине ӑҫта та пулин, часах алӑ айне лекмелле мар вырӑна, хӗстерсе хума тӑрӑшатчӗ.

Матушка, знавшая наизусть все его свычаи и обычаи, всегда старалась засунуть несчастную книгу как можно подалее.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Даша инке ӑна тӗрлӗ май йӑпатма тӑрӑшатчӗ.

Тетя Даша пыталась помалу успокоить ее.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней