Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тухиччен (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирпе Аксинья юлташӗ, пӗр эрнелӗхе те пулин станицӑра юлса, кӑштах канма, юн тухиччен шӑйӑрӑлса пӗтнӗ урине тӳрлетме шутларӗ.

Утром Аксиньин спутник решил остаться на неделю в станице, отдохнуть и залечить растертые до крови ноги.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах текех чӑтса тӑраймарӗ, пуҫне ҫӗклерӗ те куҫӗнчен куҫҫулӗ тухиччен кулса ячӗ, питҫӑмартисем хӗрелсе кайрӗҫ.

Потом она не выдержала, подняла голову и засмеялась так, что глаза ее заблестели от слез, а щеки порозовели.

V сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ӗҫлеттӗмччӗ ҫитмӗл ҫичӗ тар персе тухиччен, шахта сывлӑшӗпе сывлӑттӑм, тупата турӑшӑн, кӑшт ҫӑмӑлрах пулнӑ пулӗччӗ…

Наработался бы до чертиков, подышал бы шахтным воздухом, ей-богу, легче бы стало…

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Халтан кайнипе Сергей койки ҫине тӗшӗрӗлсе ӳкет, куҫне хупать, юн персе тухиччен ҫырта-ҫырта лартнӑ тутисене ҫуланӑ май: «Пӗр минут ҫеҫ, пурӗ те пӗрехҫех минут канатӑп…» — тет, шанӑҫне ҫирӗплетсе.

Сергей падал в изнеможении на койку, закрывал глаза, облизывая в кровь искусанные губы, твердил: «Одну минутку, только одну минутку отдохну…»

13 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫак шӑплӑх, чарлансем чуна ыраттарса кӑшкӑрни ӑна куҫҫуль тухиччен хурлантарчӗ, хӑй ҫине сасартӑк йӑтӑнса аннӑ инкек вара кунтан та йывӑртарах та тертлӗрех пулчӗ.

Ей было грустно до слез от этой тишины, от хватающего за сердце крика чаек, и еще тяжелей и горше казалось то несчастье, которое так внезапно обрушилось на нее.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн пурҫӑн пек йӑлтӑртатакан ӑмӑрӗпе шӑратса янӑ евӗр нӑкӑ-нӑкӑ сӗвек ҫурӑмне пӑвансем юн тухиччен ҫыртса пӗтернӗ.

Шелковистый подгудок его и литая покатая спина в кровь были искусаны оводами.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Манӑн унтан ыйтмалли пур, — вӑл бригадир кӗтесрен ҫутӑ ҫӗре тухиччен кӗтсе тӑчӗ.

— У меня к нему вопрос, — Егор подождал, пока бригадир выступит ни угла на свет.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

ТР Министрсен Кабинечӗн «Тутарстан Республикинче нумай ҫынна ӗҫрен кӑларас хӑрушлӑх тухиччен маларах профессилле пӗлӳ парассине йӗркелесси ҫинчен» Постановленийӗпе килӗшӳллӗн, ӗҫсӗр юлас хӑрушлӑхри 15 ҫынна вырӑнти ял хуҫалӑх техникумне урӑх специаль ноҫа вӗренме янӑ.

Согласно постановлению Кабинета Министров РТ «об организации профессионального образования в Республике Татарстан задолго до возникновения опасности увольнения многих людей», 15 человек из числа безработных были направлены на обучение в местный сельскохозяйственный техникум по другим специальностям.

Яваплӑх хӑратмасть // Ирина НИКОЛАЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Пробатов, ӑна хулпуҫҫинчен ытамласа тытса, куҫҫуль тухиччен кулчӗ.

Пробатов обхватил ее за плечи, смеялся до слез.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Беженецсен лавӗсем хутора килсе тухиччен дружинниксем кӗпер айӗнче картла выляса выртрӗҫ, чӗлӗм туртрӗҫ, ҫаппа-ҫарамасланса, кӗпи-йӗмӗсен ҫӗввисене салтакӑн тӑрана пӗлми пыйти-шӑркинчен тасатрӗҫ, иккӗшӗ взвод командирӗнчен ыйтса Дон хӗррине шыва кӗме кайрӗҫ.

Пока в хуторе не появлялись беженские подводы, дружинники, лежа под мостом, играли в карты, курили, некоторые, растелешившись, очищали швы рубах и исподников от ненасытных солдатских вшей, двое отпросились у взводного — пошли на Дон купаться.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашки сывлӑш тухиччен пирӗн пӗр япалана астӑвас пулать.

Об одном мы должны помнить до последнего выдоха.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хутортан тухиччен взводшарӑн, юртӑпа!

До выезда из хутора взводными рядами, рысью!

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унран сылтӑмарахра Степан Астахов куҫҫуль пӑчӑртанса тухиччен ахӑлтатса йӑваланчӗ, сулахайра Антипка Брех киревсӗр сӑмахсемпе ятлаҫрӗ.

Справа от него до слез закатывался Степан Астахов, а слева сердито матил Антипка Брех.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка хӑйне мӗнле тыткӑна илнине, хӳтӗленме пултарайманнине, ҫуна ҫинче хӑварнӑ винтовкине аса илчӗ те, чунӗ тӑвӑнса килнипе, куҫҫулӗ пӑчӑртанса тухиччен хӗрелсе кайрӗ.

Мишка вспомнил, как брали его в плен, беззащитность свою, винтовку, оставленную в санях, — мучительно, до слез покраснел.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чун тухиччен ҫапӑҫмалла вӗсемпе!

Биться с ними насмерть.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич тепӗр вунӑ минут пулӗ калаҫрӗ, хӑйӗн ыйтӑвӗ ҫине хуравлас вырӑнне Штокман хӗрсех харлаттарнине илтрӗ те тинех тавҫӑрса илчӗ, пыра килсе капланнӑ ӳслӗке чарма хӑтланнипе куҫҫулӗ тухиччен хӗрелсе кайнӑскер, чӗрне вӗҫҫӗн утса пӳртрен тухрӗ.

А Иван Алексеевич еще минут десять продолжал говорить, опомнился, когда на вопрос Штокман ответил храпком, и вышел, ступая на цыпочках, багровея до слез в попытках удержать рвущийся из горла кашель.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеец сарлака сӑмса шӑтӑкӗсемпе сывлӑша нӑшӑклаттарса ҫӑтрӗ, кӑвак тухиччен хырнӑ тута кӗтессисем аялалла усӑнчӗҫ.

Широкие ноздри красноармейца хватнули воздуха, углы тонких, выбритых досиня губ сползли вниз.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑрӑм ҫул ҫинче ҫамрӑк офицер хаклӑ тумтирне йӗркелесе, пурҫӑн чӑлхисене ҫуркаласа пӗтернӗ, йӑлтӑркка пушмакӗсене юрӑхсӑра кӑларнӑ, казаксен хытӑ йӗнерӗ урисене юн тухиччен хырса пӗтернӗ.

Обтрепал за долгую дорогу офицер дорогой мундир, изодрал шелковые чулки, испортил лаковые башмаки, о жесткое казачье седло до крови натер себе ноги.

«Шӑршлӑскер» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Вӑл турккӑсен букварьне алла илнӗ, тертленнӗ мӗскӗн, пиллӗкмӗш тар тухиччен.

Засел он за турецкий букварь, потел, бедняга, до пятого пота.

Прошка // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Кур акӑ ҫак эсреле — хулпуҫҫине юн тухиччен кӑшласа пӗтерчӗ, ҫапах, кашкӑр ами пек, сасӑ кӑлармасӑр вилчӗ.

— Глянь вот на этого черта — плечо себе до крови надкусил и помер, как волчуга, молчком.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней