Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тавҫӑрса (тĕпĕ: тавҫӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун чухнех-ха эпӗ старик ӑна кӳрентернипе кӳрентерменнине Даша инке хӑй те тӗплӗн пӗлейменнине тавҫӑрса илтӗм.

Мне еще тогда показалось, что она сама хорошенько не знает, обидел он ее или нет.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫамрӑк чухне тарҫӑра ӗҫленине халӗ эпӗ тавҫӑрса илме пуҫларӑм.

Теперь я догадываюсь, что в юности он служил в лакеях –

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гаер просто калаҫнӑ пулсан, анне ӑна ҫийӗнчех вӑл айван, кахал, тискер ҫын иккенне тавҫӑрса илнӗ пулӗччӗ.

Если бы Гаер говорил просто; она бы мигом догадалась, что это обыкновенный человек – глупый, ленивый и жестокий.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗррехинче эпӗ анне пӗр-пӗччен кулса ларнине асӑрхарӑм, — унӑн питне пӑхсах эпӗ вӑл ҫав арҫын ҫинчен шухӑшланине тавҫӑрса илтӗм.

Однажды я видел, как она сидела одна и улыбалась, – я по ее лицу догадался, что она думает о нем.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санран ун пирки, эсӗ тавҫӑрса илессе те, хӑвӑн сӑмахна каласса та ыйтмаҫҫӗ, — терӗм эпӗ ӑна хирӗҫ, пит-куҫӑма хаярлатса.

Не требую ни твоего мнения, ни твоих догадок, — отвечал я нахмурясь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл атте чирленӗ тесе кӑна каларӗ, анчах та каҫхине, чиркӗве кайсан, эпӗ хамӑн атте вилнине тавҫӑрса илтӗм.

Она сказала только, что отец заболел, но вечером, в церкви, я понял, что он умер.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хам калаҫма пӗлменнине тавҫӑрса илнӗ саманта аса илтӗм.

Я вспомнил первую минуту, когда я понял, что не умею, не могу говорить:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑннипе калатӑп, ҫак сӑмах мӗне пӗлтернине эпӗ паян кун та тавҫӑрса илейместӗп, анчах йӑмӑкпа иксӗмӗр те эпир хамӑр хӑнана ырӑ мар япала кӗтсе тӑнине часах чухласа илнине лайӑхах астӑватӑп эпӗ.

Честно сознаюсь – до сих пор не знаю точного смысла этого выражения, но помню, что мы с сестрой сразу поняли, что нашему гостю грозит какая—то опасность,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Чинне-мӗнне тиркемесӗр хӑвна ыталама ирӗк пар… ӗлӗкхи юлташу-тусу»… — А, тинех тавҫӑрса илчӗ…

«Позволишь без чинов обнять себя и… старым товарищем и другом» — а! наконец догадался…

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ун чухне вӑрӑ-хурахсен чӗлхине нимӗнех те ӑнланса юлаймарӑм; анчах сӑмах 1772-мӗш ҫулхи пӑлхав хыҫҫӑн нумай пулмасть лӑплантарнӑ Яик ҫарӗн ӗҫӗсем ҫинчен пынӑ иккенне кайрантарах тин тавҫӑрса илтӗм.

Я ничего не мог тогда понять из этого воровского разговора; но после уж догадался, что дело шло о делах Яицкого войска, в то время только что усмиренного после бунта 1772 года.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл час тавҫӑрса илме пултарни тата сисӗмлӗхӗ ҫавтери ҫивӗччи мана ӑнран ячӗ.

Сметливость его и тонкость чутья меня изумили.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Каҫхи сывлӑмпа ту ҫилӗ манӑн ҫуннӑ пуҫӑма уҫӑлтарсан тин, ӑс-тӑнӑм яланхи пек йӗркене кӗрсе ҫитсен тин пӗтнӗ телей хыҫҫӑн хӑвалани усӑсӑр та ӑссӑр иккенне тавҫӑрса илтӗм эпӗ.

Когда ночная роса и горный ветер освежили мою горячую голову и мысли пришли в обычный порядок, то я понял, что гнаться за погибшим счастьем бесполезно и безрассудно.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Анчах эпӗ ҫав хамӑн вырӑна тавҫӑрса илеймерӗм, эпӗ ниме тӑман пархатарсӑр йӑласем астарни хыҫҫӑн кайрӑм: вӗсен ӑшӗнчен эпӗ тимӗр пек хытӑ та сивӗ пулса тухрӑм, анчах пархатарлӑ туртӑнусен вутне, пурнӑҫӑн чи лайӑх чечекне ӗмӗрлӗхех ҫухатрӑм.

Но я не угадал этого назначения, я увлекся приманками страстей пустых и неблагодарных; из горнила их я вышел тверд и холоден, как железо, но утратил навеки пыл благородных стремлений — лучший свет жизни.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хамӑр тавҫӑрса илнине пирӗн кӑтартмалла-и вӗсене?

Должны ли мы показать им, что догадались?

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Эсир те улшӑннӑ, — тет лешӗ, ун ҫине хӑвӑрттӑн пӑхкаласа, вӑрттӑн тӑрӑхланине лешӗ тавҫӑрса та илеймест.

— Вы также переменились, — отвечала она, бросив на него быстрый взгляд, в котором он не умел разобрать тайной насмешки.

Июнӗн 5-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Балра эсир хӑвӑрах тавҫӑрса илӗр.

На бале вы сами догадаетесь.

Июнӗн 4-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Пурин те хӑйӗн йӗрки пур-ҫке; нумайӑшне сӑмахпа каламаҫҫӗ, тавҫӑрса кӑна илеҫҫӗ…

На все есть манера; многое не говорится, а отгадывается…

Июнӗн 3-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Анчах сирӗн шухӑшӑра тавҫӑрса илтӗм эпӗ, чипер пике, сыхланӑр!

Но я вас отгадал, милая княжна, берегитесь!

Майӑн 23-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хӑш чухне вӗсем пирӗн чи вӑрттӑн шухӑша та самантрах тавҫӑрса илеҫҫӗ, хӑш чухне чи уҫҫӑн систернине те ӑнланаймаҫҫӗ.

То они в минуту постигают и угадывают самую потаенную нашу мысль, то не понимают самых ясных намеков…

Майӑн 23-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Ҫук, хӑвӑрах тавҫӑрса илӗр, эсир вӗт тӗнчере мӗн пуррине йӑлтах тавҫӑраканскер!

— Нет, отгадайте, — о вы, отгадывающий все на свете!

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней