Поиск
Шырав ĕçĕ:
Мӑрьесенчен сарӑрах тӗтӗм тухать: пӳртсене улӑмпа тата тислӗкпе хутаҫҫӗ.Из труб столбом валил желтоватый дым: избы топили соломой и навозом.
Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Ҫаксем ҫине пӗтӗмпех хунарӑн чӗмсӗр те сарӑрах ҫути ӳкет…И на все это бесстрастно и ровно падал желтоватый свет фонаря…
V // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.
Хунарӑн сарӑрах тикӗс ҫути стенасем ҫине, таптаса лакӑмлатнӑ урай ҫине, кӗтесре выртакан матрац ҫине ӳкет…Ровный желтоватый свет фонаря падал на стены, на вытоптанный пол, на матрац, лежавший в углу…
V // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.
Хурарах та сарӑрах, вӑрттӑн туйӑмлӑ ҫынсем халӑхран пӑрӑнарах кӗлӗмҫӗ-хӑравҫӑсем тек ҫӳреҫҫӗ, мӗлке пек, харсӑрсен ҫӗршывӗпе.
Хӑравҫӑ // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 153–156 с.
Саша ҫакна асӑрхарӗ: сӗтел ҫинче, мрамортан тунӑ ҫав тери пысӑк чернильницӑпа юнашар, чӑн-чӑн этем пуҫӗн шӑмми выртать; тӗсӗпе хӑй шап-шурӑ, куҫ шӑтӑкӗсем ҫаврака та тарӑн, сарӑрах вӑрӑм шӑлсем икӗ рет курӑнса тӑраҫҫӗ.
Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Вӗсен ҫӑра турачӗсем витӗр хӗвелӗн сарӑрах пайӑркисем шӑтарса тухаҫҫӗ.
51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Прохор Трофимович пӗр енчи чӳрече патӗнче верстак умӗнче ларать, хӑй сарӑрах сӑран саппун ҫакнӑ.Прохор Сидорович сидел в своем коричневом кожаном фартуке у бокового окна за верстаком.
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Военкоматӑн тул енчен штукатурка тунӑ сарӑрах тӗслӗ икӗ хутлӑ ҫурчӗ умӗнчи панель ҫинче призывниксем лараҫҫӗ, кутамккисене хӑйсем стена ҫумне хывса хунӑ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Вӑл, ҫилпе кушӑрханӑскер, Пыжик ятлӑ сарӑрах хӑла лаша ҫинче сиккипе савӑнӑҫлӑн вӗҫтерсе пынӑ.Веселый, обветренный, скакал он галопом на своем приземистом буланом Пыжике.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Сарӑрах хуртсем йывӑҫсем ҫийӗн ӗҫлӗн явӑнса ҫӳреҫҫӗ.
Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ҫара та сарӑрах ӑвӑссем, хӑйсен иртнӗ ҫулхи хӑрӑк ҫулҫисемпе кӑштӑртатса, чӗтресе, ӗнтӗркесе лараҫҫӗ.Голые желтоватые осинки зябко вздрагивают уцелевшей прошлогодней листвой.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Хӗлип хӑйсем хушшинче халиччен ним те пулман пекех Сашӑна кӑмӑллӑн сывлӑх сунчӗ, шурӑ та сарӑрах шӑлӗсене йӗрсе кӑтартрӗ.Филька как ни в чем не бывало здоровался с Сашей, добродушно скалил крупные желтоватые зубы.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Эпӗ хаклӑ Лейнона тата унӑн юлашки вилӗмне, Яскелайнен виллине аса илетӗп те хумханма пуҫлатӑп, урасене сарӑрах, патаксемпе хытӑ тӗртетӗп, йӗркеллӗрех сывлама тӑрӑшса малалла хытрах чупатӑп.
Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.
Тӗсӗ унӑн вӗҫӗмсӗр улшӑнса тӑчӗ: е кӑвакрах тӗслӗ, е сип-симӗс, е сӑрӑ, е тата сарӑрах тӗслӗ те пулкаласа илчӗ.Окраска его постоянно менялась: то она была синеватая, то ярко-зеленая, то серая и даже желтоватая.
Питӗ сайра тӗл пулакан чӗрчун // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 117–120 с.
Сарӑрах шурӑ тӗтӗм ҫӳлелле йӑсӑрланать, ҫил ӑна тинӗс еннелле хӑвалать.Желтовато-белый дым клубами поднимался кверху; ветер относил его к морю.
Вӑрманти пушар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 58–60 с.
Вӑл пуҫне кӑштах пӗкрӗ те хӑйӗн сарӑрах тӗслӗ пысӑк ҫӑварне уҫса пӑрахрӗ.
Ӑмӑрткайӑксен сывлӑшри ҫӑпӑҫӑвӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 41–44 с.
Ларкӑчи ҫинче сарӑрах пиншаклӑ каччӑ ларса пырать, пилӗкне сарлака хӗрлӗ пиҫиххи ҫыхнӑ, хӑй те пиҫиххийӗ пекех хӗрелсе кайнӑ.
XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ҫывӑхра, пӗр тӗм ҫинче, темле чӑпар хӳреллӗ сарӑрах кайӑк ларатчӗ.Неподалеку сидела любопытная желтоватая птица с пестрым хвостом и живо посматривала на молодых.
IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Сивӗпе шӑнса ларнӑ кантӑк витӗр кӗрсе сарӑрах тӗслӗ хӗвел ҫути урайне ӳкнӗ.И благополучное, холодное солнце сквозь замерзшее окно избы ложилось на пол ярко-желтым квадратиком.
Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.
Вӑл ункӑсене шал енчен шурӑ сарӑрах тӗслӗ тӗксӗм ҫутӑ ҫутатса тӑнӑ пек туйӑнать.
Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.