Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сарӑрах (тĕпĕ: сарӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Телеграммӑсемпе сводкӑсене темиҫе хут вуласа тухрӗ те хӑйӗн сарӑрах хӑмӑр ал лаппине тӗксӗмлетсе кӑтартакан чалт шурӑ манжетне майласа тӳрлетрӗ, аллипе тӑтӑшах манжет ҫухине тӗрткелесе илчӗ.

Перечитав телеграммы и сводки, он заботливо поправил безукоризненно белый манжет, сочно оттенявший оливковую узкую кисть руки, коснулся воротника.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, сарӑрах ҫутӑ мӑйӑхне тутипе ӗмкелесе, пыр тӗпӗпе иксӳлетсе илчӗ.

Петро крякнул, вобрал в рот желтоватый ус.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Меркуловӑн тӗксӗм сарӑрах ҫутӑпа хӗмленсе йӑлкӑшакан хӑмӑр куҫӗсем хаваслӑн мӑчлатма тытӑнчӗҫ; вӑл ҫавӑнтах ура ҫине сиксе тӑчӗ те атӑ сӑмсине купӑс ҫеммипе килӗшӳллӗн тӑпӑртаттарса илчӗ, унтан урипе хыттӑн тапса, ҫӑмӑллӑн та меллӗн, кӗлеткине пружина пек ухӑнтарса, кукленсе ташлама пуҫларӗ.

У Меркулова в коричневых, крапленных желтой искрой глазах замигали веселые светлячки; он вскочил на ноги, улавливая такт, носком сапога посыпал мельчайшее просо дроби и, вдруг топнув, легко, пружинисто, кругло пошел на присядку.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ирхи хӗвел хутор ҫийӗпе сарӑрах хӗрлӗ абрикос евӗр ҫӑмхаланса хӑпарать.

Над хутором оранжевым абрикосом вызревало солнце.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тутӑхса тӗссӗрленнӗ сарӑрах хӗрлӗ веялкӑна Пантелей Прокофьевич ӗхлете-ӗхлете Дарйӑпа пӗрле арпалӑха ҫӗклесе кӗртрӗ, ӑна кӗтессе вырнаҫтарса лартрӗ те, купаран тӑкӑннӑ арпана креплепе пуҫтарса, выльӑх картинчен тухма тӑчӗ.

Пантелей Прокофьевич, покряхтывая, внес с Дарьей в мякинник вылинявшую рыже-красную веялку, установил ее в углу, сдвинул граблями ссыпавшуюся из вороха мякину и собрался выходить.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Час-часах вӑл карӑнса кайнӑ пысӑк кӑкрисене, дыня пек сарӑрах шурӑ тӗслӗскерсене, хулпуҫҫийӗсене хускаткаласа, кӗпи айӗнчен кӑларчӗ те, урисене ҫерелле усса, кравать ҫине хӑяккӑн майлашӑнса выртса, йӗкӗрешсене сӑпкаран илчӗ, иккӗшне те пӗр вӑхӑтрах ӗмӗртрӗ.

И часто, примостившись боком к кровати, свесив ногу, брала из люльки двойнят и, движением плеч высвобождая из просторной рубахи туго налитые, большие бело-желтые, как дыни, груди, кормила сразу двоих.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн тахҫантанпа хырӑнман пирки хуралса шӑртланнӑ, шалалла путса кӗнӗ пичӗпе усӑк сӑмсине сарӑрах кӑвак тӗс ҫапнӑ, пасарнӑ куҫ харшийӗсем айӗнчи куҫӗсем антрацит ванчӑкӗ пек тӗксӗммӗн ҫуталса пӑхаҫҫӗ.

Впавшие щеки его, усеянные черным жнивьем давно не бритой бороды, и вислый нос отливали желтой синевой, из-под заиневших бровей тускло, как осколки антрацита, светили глаза.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урайӗнче, сарӑрах хӗрлӗ аш татӑкӗ ҫумӗнчи ҫу сийӗсем хушшинче, темиҫе хутламлӑ самӑр хуртсем ҫыпҫӑнса выртаҫҫӗ.

На полу, возле сукровично-красного куска мяса, в кружочках жировых пятен лежали, вяло распластавшись, выварившиеся, белые пухло-коленчатые черви.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗртен пӗр часовойсем кӑна ҫапӑҫу пыракан вырӑнсенче сарӑрах хӗрлӗ ҫутӑ ярӑмӗсем хӑрушшӑн ялкӑшса чӳхеннине аякран куркаласа тӑраҫҫӗ.

Одни часовые наблюдали за оранжевыми жуткими всплесками света там, где шли бои.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тарпа йӗпенсе нӳрелнӗ сарӑрах тӗксӗм ҫӳҫӗ куҫӗ ҫине усӑнса аннӑ.

Над глазами низко свисали прямые, мокрые от пота темнорусые волосы.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Таҫта лере, ҫумӑр пӗрех май пӗрӗхсе тӑнипе тӗссӗрленнӗ тӳпере, нимӗҫсем кӑкарса хунӑ аэростат, сарӑрах кӑвак тӗслӗскер, пӗр хускалми ҫакӑнса тӑрать.

Вдали, на вылинявшем от дождей хмарном небе, желто-серым недвижным пятном висел немецкий привязной аэростат.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗчӗкҫӗ краҫҫын лампинчен ӳкекен сарӑрах ҫутӑ пайӑрки унӑн пичӗ ҫинче ҫу пек йӑлтӑртатса илчӗ.

Желтый стяг света, падавшего от маленькой керосиновой лампы, маслено блеснул в лицо вошедшему.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йывӑҫсем илемлӗ симӗс тумне кӑмӑлсӑр пӑрахса, сӑркка, кӑшт сарӑрах сӑнлӑ кулленхи тумне тумланнӑ…

— Деревья неохотно снимали свои зеленые наряды, заменяя их буднично-серыми с нежной оранжевой окраской…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем хыҫӗнче сарӑрах тӗслӗ лутра чӑрӑшсем куҫа шартараҫҫӗ, австриецсен обозӗсем каҫса кайнипе таптанса юлнӑ сайра тӗмӗсем кӑтрашкаллӑ курӑнаҫҫӗ.

За ними томила глаза нерадостная прожелтень низкорослой сосны, курчавилось редкое мелколесье, кустарник, помятый скакавшими через него австрийскими обозами.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Акӑ вӑл, — Чубатый хулпуҫҫийӗ урлӑ янӑ сарӑрах тӗслӗ пӑшал ҫаккине тытса кӑтартрӗ.

— Вот она, — Чубатый показал из-за спины простроченный желтый ремень.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл кӗске кунчаллӑ сарӑрах атӑ тӑхӑннӑ пулнӑ, чӗркуҫҫийӗсене туртса хутлатса хунӑ, Эпӗ ун патӗнчен, ҫывӑракан ҫын ҫумӗпе ӑна вӑратас марччӗ тесе иртнӗ пек, сывлама чарӑнса утса иртрӗм.

В коротких желтоватых сапогах, остро согнутые в коленях, я шел мимо него, затаив дыхание, как мимо спящего, словно боялся разбудить.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тусан ӑшне таканпа касӑлса юлнӑ йӗр ҫине сарӑрах тӗслӗ кӑпӑк, тар кӑпӑкӗ татӑлса ӳксе юлчӗ.

На след, оставленный в пыли подковой его коня, упала желтоватая пена.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тусанлӑ урайне сарӑрах кӗрен тӑваткал туса ҫутатать.

Розовый, с желтизной, лежал на полу пыльный квадрат.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лиза, ахлатса, Митькӑн тути ҫумне чӑмӑртанчӗ те, Митька вара сарӑрах тӗслӗ кимӗрен икӗ утӑмра чарӑнса тӑчӗ.

Ахнув, она прижалась к растрескавшимся Митькиным губам, и Митька стал в двух шагах от серой стенки баркаса.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӳкерчӗк ҫине пӑхатӑн та, ҫеҫенхирпе пынӑн туйӑнать, вара куратӑн; куҫ вӗҫне ҫитерейми анлӑ таврара пур ҫӗрте те хура-кӑвак ҫӑм — кӗтӳ хыҫалтан ҫил хӑвалакан пӗлӗт пек шуса пырать, хӑй йӗри-тавра тутӑ та ӗҫсӗр аптӑранӑ йытӑсем сӑрса илнӗ чабан сӑрт ҫине улӑхса тӑнӑ та таҫта инҫене шухӑшлӑн пӑхать; е эсӗ куҫса ҫӳрекен электростанцине куратӑн, ун патӗнчен электрошнурсем тӑрӑх хачӑсем пӗр вунна яхӑн тӑсӑлса выртаҫҫӗ; инҫех те мар сурӑхсене пӗр рете вырттарса тухнӑ — ӑста, хачӑсем тачка сийлӗ ҫемҫе те йывӑр ҫӑма каса-каса илеҫҫӗ, вара сурӑхсен ҫурӑмӗ ҫинчен ҫӗре ӑшӗ сарӑрах та шурӑ тӗслӗ кӗрӗк сӗвӗнсе ӳкет…

Смотришь на фотографию, и кажется тебе, будто проходишь по степи и видишь, как разлилось по необозримому простору бурое море шерсти, — отара идет попасом, как туча, гонимая ветром, а чабан, в окружении скучающих собак, взошел на курган и задумчиво смотрит вдаль; или ты уже видишь походную электростанцию, и от нее на электрических шнурах тянутся десятки ножниц, — невдалеке рядком лежат овцы, ножницы в умелых руках подрезают толстый слой тяжелой шерсти, и со спины овцы спадает на землю желтовато-белая снизу шуба…

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней