Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑлтатнине (тĕпĕ: пӑшӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑнах йӑлт… йӑлт пӗтрӗ-ши?..» тет унӑн чунӗ, анчах каласа пӗтереймест… ҫав чун пӑшӑлтатнине никам ан пӗлтӗрччӗ, ан илттӗрччӗ тесе, Ольга шиклӗн йӗри-тавра пӑхкалать…

Ужели тут все… все…» — говорила душа ее и чего-то не договаривала… и Ольга с тревогой озиралась вокруг, не узнал бы, не подслушал бы кто этого шепота души…

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Туй илемне, вӑрӑм пӗркенчӗке, померанец туратне, халӑх пӑшӑлтатнине аса илсе, Обломов кулса та илчӗ…

Он было улыбнулся, вспомнив прежний свой поэтический идеал свадьбы, длинное покрывало, померанцевую ветку, шепот толпы…

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӗншӗн вӑл ӗнер унпа чухне чӗмсӗр те хусканусӑр пулчӗ, инкек мар, Ольга сывлани унӑн питҫӑмартине пӗҫертнӗ, куҫҫулӗ унӑн аллисем ҫине тумланӑ, Обломов ӑна йӑтса пынӑ пекех килне илсе ҫитернӗ, унӑн чӗри вӑрттӑн пӑшӑлтатнине итленӗ-и?..

Отчего он был нем и неподвижен с нею вчера, нужды нет, что дыхание ее обдавало жаром его щеку, что ее горячие слезы капали ему на руку, что он почти нес ее в объятиях домой, слышал нескромный шепот ее сердца?..

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ӗмӗтсен тыткӑнне лекмерӗ, ӑнсӑртран ҫулҫӑ чӗтренине, каҫхи курӑнусене, ҫӗрле такам унӑн хӑлхи патне пӗшкӗнсе уҫӑмсӑррӑн, ӑнланмалла мар, темӗн каланӑ пек, вӑрттӑн пӑшӑлтатнине парӑнмарӗ.

Она не вдалась в мечтательность, не покорилась внезапному трепету листьев, ночным видениям, таинственному шепоту, когда как будто кто-то ночью наклонится над ее ухом и скажет что-то неясное и непонятное.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Олеся шухӑша кайрӗ, эпӗ ун тутисем мӗнле хусканкаланинчен вӑл ман сӑмахсене хӑй ӑшӗнче пӑшӑлтатнине уйарса илтӗм.

Олеся задумалась, и я увидел по движению ее губ, что она повторяет мои слова.

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вӑл пӗтӗмӗшпех ҫырусем ӑшне путса, хӑшне хӑҫан ҫырнине асӑрхамасӑрах вуласа пырса, Комиссар сестрана куҫ хӗссе илнине те, вӑл Алексей енне кулкаласа кӑтартса, сестрана хӑлхинчен хуллен кӑна: «Манӑн эмел сирӗн пур люминалсемпе вероналсенчен те нумай лайӑхрах» — тесе пӑшӑлтатнине те сисмерӗ.

Он так увлекся письмами, что не обратил внимания на разницу в датах и не заметил, как Комиссар подмигнул сестре, с улыбкой показывая в сторону Алексея, и тихо шепнул ей: «Мое-то лекарство куда лучше, чем все эти ваши люминалы и вероналы».

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

— Ҫырӑр, тархасшӑн, ҫырӑр, эпӗ кӗтетӗп! — тесе, хӗр пӑшӑлтатнине Алексей илтсе юлчӗ.

— Пишите, ради бога пишите, я буду ждать! — услышал Алексей шепот девушки.

19 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

19. Давид ӗнтӗ тарҫисем пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатнине курнӑ та ача вилнине ӑнкарса илнӗ, Давид хӑйӗн тарҫисенчен ыйтнӑ: ача вилчӗ-им? тенӗ.

19. И увидел Давид, что слуги его перешептываются между собою, и понял Давид, что дитя умерло, и спросил Давид слуг своих: умерло дитя?

2 Пат 12 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней