Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑлтатнине (тĕпĕ: пӑшӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юр ҫунӑ самантра юпа ҫумӗнче тӑнӑ чух, уҫланкӑра Тамара пӑшӑлтатнине аса илет Левен:

Помоги переводом

Асран кайми тӑманлӑ каҫ // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Хӗвел ҫинче ӑшӑннӑ, ҫынсем пӑшӑлтатнине итленӗ, ҫынсене ырӑ сулхӑн панӑ, чечек ҫыххисем пулса, хитре хӗрсен аллисенче ачашланнӑ, тепӗр чухне ура айне те кӗрсе таптаннӑ…

Помоги переводом

V // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Апуҫ ачасем пӑшӑлтатнине сисрӗ пулас.

Помоги переводом

7 // Валентина Элпи. Эльби В. А. Тӑрӑр вӑйӑ картине: калавпа повеҫ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1964. — 60 с. — 16–60 с.

— Эпир ылханни ахаль пулас ҫук, Гитлер пуҫне пултӑрах, — Хвекла тата тем каласшӑнччӗ, Эрхиппе Хумкка пӑшӑлтатнине курсан, чарӑнчӗ.

Помоги переводом

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Шывхуҫи ывӑлне авлантарнӑ ятпа хӑй патне пил ыйтма килнине пӗлсен ӑрӑмҫӑсем пӑшӑлтатнине те мансах каять, ултавҫӑ савнийӗпе нихҫан та ним пулман пек калаҫма, шӳтлеме пикенет.

Помоги переводом

4 // Геннадий Эсекел. Эсекел-Никифоров, Геннадий Леонтьевич. Вӗҫекен пан улмисем: халапсем, юмахсем, калавсем: [вӑтам ҫулхи шкул ачисем валли]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2019. — 60 с. — 14–35 с.

Ҫын пӑшӑлтатнине сиссен автан шикленчӗ, пуҫне чалӑштарса кравать еннелле тинкерсе пӑхрӗ.

Помоги переводом

6 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

Кӗлсулттан кинемей Савантер вӑйпут патне пырса тем пӑшӑлтатнине, вара лешӗн куҫӗ савӑнӑҫлӑ ял-л! ҫиҫсе илнине асӑрхарӗ те тарӑхнипе чӗтренсе илчӗ, унтан васкамасӑр ҫапла каларӗ:

Помоги переводом

Килтеш ялӗ пӗтни // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

— Эпӗ Мускав хӗрӗ мар, — терӗ Богуцкая, Аркадий хыҫӗнчи хӗрсем пӑшӑлтатнине илтнӗ пекех.

Помоги переводом

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Миҫе ҫул вӑл кун пек тӗркешсе ҫӳременни, хӗрсем хӑй ҫине пӑхса пӑшӑлтатнине итлеменни!

Ведь сколько времени он не слыхал этого молодого шума-гама, не ловил на себе девичьих взглядов.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эпӗ тӗттӗм историллӗ тата шанчӑксӑр капитанпа ишетӗп, пулма тивӗҫлех ӗҫ-пуҫа кӗтетӗн; манӑн ҫак тӗллевӗм уҫӑмсӑр туйӑм сассине ҫаврӑнма пуҫларӗ, ҫак туйӑм ку лару-тӑрура стена леш енче мӗн ҫинчен пӑшӑлтатнине кӗвӗҫӳллӗн тӗшмӗртес килнӗ евӗр тӗлӗнмеллерех.

Я плыл на корабле с темной историей и подозрительным капитаном, ожидая должных случиться событий, ради цели неясной и начинающей оборачиваться голосом чувства, так же странного при этих обстоятельствах, как ревнивое желание разобрать, о чем шепчутся за стеной.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Кулнине, кӑшкӑрашнине, пӑшӑлтатнине илтетӗп, куҫӑмсене хупсанах ҫак сехетсен тӑршшӗнче умӑмра мӗлтлетсе иртнӗ сӑн-питсен мӗлтлетӗвне путрӑм.

Я слышал смех, восклицания, шепот и, закрыв глаза, погрузился в мелькание лиц, прошедших передо мной за эти часы…

XX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Бориска! — тесе тытӑнкӑллӑ сасӑпа пӑшӑлтатнине илтех кайрӑм.

— Бориска! — услышал я прерывающийся шепот.

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Чунӑмҫӑм, манӑн хаклӑран та хаклӑ ҫыннӑм! — илтрӗ Хӗлимун вӑл хӗруллӗн пӑшӑлтатнине.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эпӗ вӑл хурлӑхлӑн пӑшӑлтатнине илтрӗм:

Я слышал ее тревожный шепот:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ Митя тете Анисим Ивановича пӑшӑлтатнине илтрӗм:

Я слышал, как дядя Митяй тихо говорил Анисиму Ивановичу:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Тӗнчене юратупа выҫлӑх тытса тӑраҫҫӗ, — тесе пӑшӑлтатнине илтрӗм те эпӗ, ку сӑмахсемпе «Выҫлӑх-патша» ятлӑ революциллӗ кӗнекен ячӗ пичетленнине аса илтӗм.

— Любовь и голод правят миром, — слышал я горячий шопот и вспомнил, что эти слова напечатаны под заголовком революционной брошюры «Царь-голод».

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Гвоздев Ленька хытӑ пӑлханса пӑшӑлтатнине итлесе тӑчӗ-тӑчӗ те сасартӑк ахӑлтатса ячӗ.

Гвоздев выслушал взволнованный шепот Леньки и вдруг разразился веселым смехом.

XXII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пиччӗшӗ Ленькӑпа темӗн ҫинчен вӑрттӑн пӑшӑлтатнине сиссе, Ҫырла хуҫи вӗсенчен пӗр утӑм та юлмарӗ.

Заметив, что брат таинственно шепчется с Ленькой, Ягодай решил ни на шаг от них не отставать.

XI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Алӑк урлӑ ярса пуснӑ чухне вӑл хӗрарӑмсем асӑрхаттарса пӑшӑлтатнине илтрӗ:

Переступая порог, она слышала предостерегающие крики женщин:

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ ӗнтӗ Сидоров пӑшӑлтатнине итлемесӗр темскер ҫыратӑп, пуранма кичем тата хурлӑхлӑ пулни ҫинчен сыратӑп, вӑл хаш! илсе мана ҫапла калать:

Я пишу что-то, уже не слушая шопот Сидорова, пишу о том, как скучно и обидно жить, а он, вздыхая, говорит мне:

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней