Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

калаҫсан (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав вӑхӑт хушшинче вӗсем ҫырмана анчӗҫ, вара, утӑ купи патне ҫитсен: — Рагулин патне мӗн хӑямат тума каяс пирӗн? Ҫак шӑршӑ кӗрекен канал ҫумне ларса калаҫсан аванрах пулӗ… Ҫулнӑ курӑкӑн шӑршине юрататӑп эпӗ, — терӗ Евсей.

Тем временем они спустились в ложбину, и когда подъехали к копне сена, Евсей сказал: — И за каким дьяволом ехать нам к Рагулину! Лучше мы посидим и побеседуем возле этой пахучей копенки… Люблю запах скошенной травы.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпир пӗр-пӗринпе калаҫма та пӑрахнӑччӗ, калаҫсан та ун пек, эпӗ пӗрре те иккӗленместӗп, выльӑхсем ҫеҫ хӑйсем хушшинче калаҫаҫҫӗ:

Вдвоем мы были почти обречены на молчание или на такие разговоры, которые, я уверен, животные могут вести между собой:

XVII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Кирек мӗн тусан та, мӗн калаҫсан та, вӑл ҫавна юри ҫапла тӑвать пек туйӑнатчӗ мана.

Мне казалось иногда, что все, что она в этих случаях делала и говорила, — она делала и говорила нарочно.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Нимӗҫле калаҫсан — уҫатӑр: кирек мӗн каласан та, Ерофей Кузьмич, эсӗ вӗсен старости, вӑл — полицай.

А по-немецки заговорить — откроете: как ни говори, а ты, Ерофей Кузьмич, их староста, а он полицай.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Эпир ҫапла шутларӑмӑр: вырӑсла калаҫсан — уҫмастӑн, полицай та хӑраса чӳречерен сикме пултарать.

— А мы так решили: заговорить по-русски — не откроешь, да и полицай твой перепугается, сиганет в окно.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Калаҫсан хӑвах куратӑн акӑ, вӑл — ӑслӑ ҫын…

— Вот ты поговоришь с ней и увидишь — она умница…

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тепӗр енчен, эпир вырӑссем е урӑх халӑх ҫыннисем умӗнче вырӑсла ҫеҫ калаҫсан, чӑвашла калаҫмасан, ӑҫтан вӗренме пултарччӑр-ха вӗсем пирӗн чӗлхене?

Помоги переводом

Диагноз лартӑнчӗ, чӗрӗлмелле... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/4954.html

Ытлашши калаҫсан, санӑнне те майна пӑрса татма пулать.

Будешь болтать лишнее, и тебе не сносить головы.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗҫӗ вара, Полозов старик шутланӑ тӑрӑх, туй патнелле ҫывхарнӑ, — качча каймалли хӗр тени авланмалли каччӑ текеннипе ҫавӑн пек калаҫсан ӗҫ туй енне каять ҫав!

А между тем, по убеждению старика Полозова, дело шло к свадьбе, — при таком обращении предполагаемой невесты с предполагаемым женихом шло к свадьбе!

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Вырӑспа акӑлчан» сӑмахсене юриех кавычкӑна илтӗм, Мӗншӗн тесен, чӑваш, вӑл епле лайӑх вырӑсла е акӑлчанла калаҫсан та, пурпӗрех нихӑҫан та вырӑса е акӑлчана ҫаврӑнаймасть: унӑн чӑвашла сӑн-сӑпачӗ вӑл вырӑс е акӑлчан маррине инҫетренех кӑтартать.

Я специально беру кавычки слова «русский» и «английский», потому что чуваши, как бы они ни говорили хорошо по-русски или по-английски, все равно никогда не смогут стать истинными русскими или англичанами: ибо все другое будет указывать, что они и не русские или и не англичане.

Малашлӑха пӑхса... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/content/4947-%D0%9C% ... B0....html

Санпа татах икӗ минут калаҫсан, манра чӗрӗ вырӑн та юлас ҫук.

Мне с тобой ишо две минуты поговорить, и на мне живого места не останется.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫынсем ҫинчен калаҫма хӑрушӑ, калаҫсан — чун ыратса каять.

О людях — страшно и больно говорить.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Ҫӗр тӗпне халех анса кайсан та, ку хыпара этем ывӑл-хӗрӗн тӑшманӗ шухӑшласа кӑларнӑ, кил хуҫи арӑмӗ те турӑш умӗнче тупӑшма пултарать: вӑл Ильинскисен хӗрӗ ҫинчен илтмен те, калаҫсан та урӑх хӗр ҫинчен калаҫнӑ…

Это выдумал, должно быть, враг рода человеческого, хоть сейчас сквозь землю провалиться, и что хозяйка тоже готова снять образ со стены, что она про Ильинскую барышню и не слыхивала, а разумела какую-нибудь другую невесту…».

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Шавлас пирки калаҫсан, чи юлашки вырӑна манӑн штурмана хумалла, вӑл пӗр сӑмах та хушмасть, куҫхаршисене ҫеҫ тарӑн шухӑшлӑн хускаткалать те чӗлӗмне ҫӑварӗнчен кӑларса тӗтӗм ункисем вӗрсе тӑвать.

Наконец на последнее место — если считать по шуму — нужно поставить моего штурмана, который вообще не говорил ни слова, а только задумчиво сдвигал брови и, вынув трубку изо рта, выпускал шары дыма.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах интеллигентлӑ илемлӗ хӗрсене, киркасемпе тӗттӗм хӗрлӗ тӑмлӑ чул пек хытӑ тӑпрана ватнӑ чух искусство тени асне те килместчӗ пулас, ун ҫинчен сӑмах-юмах кӗрсен те — театрти чи юлашки премьера ҫинчен калаҫсан та, Р. художникӑн «Сильва» сценине сӑнласа ӳкерме кирлех те пулманни ҫинчен калаҫсан та, ҫав пуҫран кайми асаплӑ вӑрҫӑ ҫинех сӑмах пырса тухатчӗ, ун ҫинчен манма та ҫукчӗ ҫав.

Но, очевидно, не до искусства было этим красивым, интеллигентным девушкам, дробившим кирками твёрдую, как камень, тёмно-красную глину, и даже когда заходил разговор о чём-нибудь в этом роде — о последней театральной премьере или о том, что художнику Р. не следовало браться за оформление «Сильвы», — за всем этим мучительно неотвратимо стояла война, о которой забыть было невозможно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пирӗн ҫине — ҫӳлтен аялалла — хӑйӗн тем пысӑкӑш ҫӳлӗшӗнчен пӑхса калаҫсан та, пире, ӑна пуҫ каҫӑртса итлекенсене, ун аслӑлӑхӗ нихҫан та чӑрмантарман: вӑл хӑйне ачасемпе ҫав тери тарават тата интереслӗн тытать.

И хотя приходилось ему глядеть на нас всех сверху вниз, с высоты своего огромного роста, а мы должны были задирать головы, держался он так вежливо и заинтересованно, что мы никогда не чувствовали его превосходства.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Паллах, ӑнланнӑ, — терӗм эп хама ҫеҫ, кун пек кулӑшла тӗлӗрнӗ вӑхӑтра шухӑшласан та, калаҫсан та юрать, вӑл калаҫманнипе пӗрех-ҫке. — Вӑрҫӑ тени вара пулмастех!»

«Ясно, понимал, — сейчас же сказала я в той смешной дремоте, когда можно думать и говорить, и это то же самое, что не говорить, не думать. — А войны не будет!»

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Калаҫасса майӗперех калаҫсан лайӑхрах та тухнӑ пулӗччӗ.

Пожалуй, он мог бы говорить не так громко.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Урӑх манӑн Мускавра никампах та калаҫмалли ҫук, пӗр-пӗр гражданла сывлӑш флочӗн управленийӗн секретарӗпе калаҫсан кӑна.

Больше мне некому было звонить в Москве, разве только какому-нибудь секретарю из Управления Гражданского воздушного флота.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Княҫ хӗрӗ йӑпанма юратаканнисенчен пӗри пулас, сан ҫумӑнта ӑна пӗр-икӗ минут хушши кичем пулсан, эсӗ ӗмӗрлӗхех пӗтрӗн вара: эс калаҫмасан, мӗншӗн калаҫманнине пӗлесшӗн пулӗ вӑл, калаҫсан, ун кӑмӑлне нихҫан та тупаймӑн, ӑна санӑн кашни минутрах мӗнпе те пулин илӗртмелле пулать; саншӑн пулсан вӑл ҫын сӑмахне пурин умӗнче те 10 хутчен пӑрахӑҫа кӑларса, ҫавӑнтах: пире ҫапла пӳрнӗ ӗнтӗ, тет; вара хӑйне ырӑ ятлӑ тӑвасшӑн, санах асаплантарма пуҫлать, кайран тата сана йӑлтах курас килмест, тет.

Княжна, кажется, из тех женщин, которые хотят, чтоб их забавляли; если две минуты сряду ей будет возле тебя скучно, ты погиб невозвратно: твое молчание должно возбуждать ее любопытство, твой разговор — никогда не удовлетворять его вполне; ты должен ее тревожить ежеминутно; она десять раз публично для тебя пренебрежет мнением и назовет это жертвой и, чтоб вознаградить себя за это, станет тебя мучить — а потом просто скажет, что она тебя терпеть не может.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней