Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

калаҫсан (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапах та, кирек мӗн ҫинчен — музыка, ҫӗнӗ кӗнекесем, ӗнер курнӑ спектакль ҫинчен — калаҫсан та, юлашкинчен калаҫу пурпӗрех авиаци ҫине куҫнӑ.

И все же, о чем бы они ни беседовали — о музыке, о новых книгах, о спектакле, который видели накануне, — разговор в конце концов сводился к авиации.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Ыран ун ҫинчен тӗплӗрех калаҫсан аван пулӗччӗ.

О нем хорошо бы завтра поговорить подробнее.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Лӳчӗркеннӗ шведски куртка, хӗрлӗрех сарӑ брюки, чӗркуҫҫи таран кунчаллӑ тусанлӑ атӑ тӑхӑннӑскер, вӑл машинист манерлӗ пулнӑ; унӑн шӑммисем палӑрса тӑракан, яп-яка хырса тасатнӑ пичӗ тата касса тикӗслетнӗ уссийӗсем ӑна ҫар ҫынни тӗслӗ тунӑ; вӑл мӗн калаҫсан та, тем калаҫсан та унӑн сахал хускалакан сӑн-пичӗ улшӑнманпа пӗрех пулнӑ.

В измятой шведской куртке, в рыжеватых брюках и высоких, по колено, пыльных сапогах он был похож на машиниста; его костистые, гладко обритые щёки и подстриженные усы напоминали военного; мало подвижное лицо его почти не изменялось, что бы и как бы он ни говорил.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ывӑлӗ сахал калаҫни, калаҫсан та кӗскен, малтанах шухӑшласа хунӑ пек сӑмахсемпе кӑна калаҫни, ашшӗне кӑштах кӳрентернӗ, — ун пек сӑмахсем калаҫӑва малалла тӑсас кӑмӑла татнӑ.

Было несколько обидно, что сын неразговорчив, а если говорит, то кратко, как бы заранее обдуманными словами, они не возбуждают желания продолжать беседу.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Анчах, вӑл мӗн ҫинчен калаҫсан та, унӑн сӑмахӗсенче вӑл темӗн пирки пӑшӑрханни, шухӑша кайни сисӗнет.

Но во всём, что он говорил, был заметен какой-то озабоченный, вдумчивый холодок.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Сан умӑнта ирсӗр япала калаҫсан та, эс ун ҫинчен ман.

Скажут при тебе пакость, а ты — забудь.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Упӑшки сахал калаҫнӑ, калаҫсан та — килти ӗҫсем ҫинчен ҫеҫ калаҫнӑ, сайра хутра кӑна Наталья ӑнланман пурнӑҫ — хресченсен, помещиксен пурнӑҫӗ ҫинчен аса илнӗ.

Говорил муж мало, только о домашнем и лишь изредка, всё реже, вспоминал о крестьянской, о помещичьей жизни, непонятной Наталье.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ҫителӗклех калаҫсан, Ефимов хӑйне кӗтсе ларакан ҫынсене ӑсатса ячӗ те йӑл кулса Залкинд ҫине пӑхса илчӗ:

Наговорившись досыта, Ефимов отпустил ожидавших его работников и с усталой улыбкой посмотрел на Залкинда.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пӑртак калаҫсан, тутарсем саланнӑ.

Поговорили и ушли.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Калаҫсан, ҫул кӗскелни сисӗнмест.

За разговором не замечаешь дороги.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ун пек калаҫсан, хирӗҫ пулать вӑл.

— А так и против, коль так говоришь.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс ашшӗпе кирек мӗн чухлӗ калаҫсан та ӑна ӳкӗте кӗртме ҫуккине ӑнланса илчӗ ӗнтӗ вӗрентекен.

Учитель понял, что дальнейший разговор с отцом Ильяса бесполезен.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— И-и, ун пек шутлама юрать-и, — ҫӗкленерех каларӗ Улька амӑшӗ, — кассан — турпас, тетпӗр, калаҫсан — сӑмах, халь ак, итлес мар-итлес мар тенӗ ҫӗртен сирӗн сӑмахӑр ман хӑлхана кӗчӗ те — айӑп тумӑр-ши мана эсир ҫавӑншӑн? — чӗрем уҫӑлсах кайрӗ.

— И-и, нешто можно такое подумать, эдак можно бог знает до чего договориться, не зря говорят: лес рубят — щепки летят, разговор ведут — слова вылетают да в уши залетают, вот услыхала я сейчас ваши слова, и — только не сердись на меня — душа так и запела.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Курса калаҫсан вырнаҫнӑ та пулӗччӗ.

Славно было бы поговорить с ним…

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Е унран малтан кайса калаҫсан

А что, если опередить его?..

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ним калаҫмасӑр ташлама юрать, ҫапах та, ҫынна хӑйне хисепленине пӗлтерсе калаҫсан аванрах.

Можно танцевать молча, но все же вежливее выразить свое уважение к партнеру и немного поговорить.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Эсир хӑвӑр кӑмӑллӑ калаҫсан, сирӗнпе те кӑмӑллӑ калаҫӗҫ.

Чем более любезны вы будете, тем более приветливый прием вас ждет.

Учрежденире // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Малтан «эсӗ» тесе калаҫсан, кайран «эсир» теме тытӑнсан, хӑвна юри ютшӑннӑ пек кӑтартатӑн, ҫынна кӳрентерме те пултаратӑн.

В случае сомнения самое правильное — решить сразу же этот вопрос, потому что отказ от «ты» обычно рассматривается как сознательное отдаление и даже как личное оскорбление.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Санпа ҫывӑхрах тӑрса калаҫсан, иксӗмӗр, иксӗмӗр кирек хӑҫан та пӗр чӗлхе тупаканччӗ-ха.

К тому же мы с тобой до сих пор во всем находили общий язык, не так ли?..

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кирек мӗн пирки калаҫсан та, вӗсем хӑйсен хушшинчи чӑн шухӑшсене уҫса параймарӗҫ-ха.

Говорили без умолку, но ни тот, ни другой не высказал своих истинных, потаенных мыслей.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней