Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

калаҫман (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шурӑ эмигрант ун пек калаҫман пулӗччӗ.

Белый эмигрант не стал бы так обращаться.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Начинкин калаҫман.

Нет, говорил не он.

Таракуль редучӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 103–115 с.

Анчах вӗсем, чӑн-чӑн боецсем пулса, хӑйсен хушшинче вилӗм ҫинчен калаҫман, хӑш енчен, тата хӑҫан пулӑшу килсе тухасса ытларах шаннӑ вӗсем.

Но — как истые бойцы — о смерти они между собой не говорили и всё больше гадали о том, когда и откуда ждать им выручки.

Таракуль редучӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 103–115 с.

Кунта нимӗнле секрет та калаҫман эпир, анчах ҫакна ӑнлан: ҫӗнтерӳллӗ ҫапӑҫусем пынӑ вӑхӑтра кӑна хӑюлӑхне кӑтартакан чӑн-чӑн боец мар-ха вӑл, кам вӑхӑтлӑха ӗҫ ӑнман пирки каялла чакнӑ вӑхӑтсенче те тата инкек тӳснӗ вӑхӑтра та хӑйне хӑюллӑ тытать, кам пирӗн ӗҫ ӑнӑҫман чухне, тӑшман ҫитӗнӳсем тунӑ чухне аптраса ӳкмест, кам чи йывӑр самантра та сехӗрленсе ӳксе шанчӑка ҫухатмасть, ҫав чӑн-чӑн боец…

Секретов здесь никаких не говорилось, и пойми: настоящий боец не тот, кто проявляет мужество при победных боях, но тот, кто находит в себе силу и в период временных неудач, отступления не ударяется в панику и не впадает в отчаяние.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Настя яланах нумай калаҫман.

Настя всегда была молчаливая.

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Уйӑрӑласси — чи ыратакан вырӑн пулни, ун ҫинчен пур кил-йышӗ те шухӑшлани паллӑ пулнӑ, анчах вӗсем ҫынсем умӗнче хӑйсен ӗҫӗ ҫинчен калаҫман.

Очевидно, это было больное место, и вопрос этот занимал всех домашних, но они из приличия при чужих не разбирали своего частного дела.

IV // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Уйӑрӑласси ҫинчен ахаль калаҫман, ҫав кил уйӑрӑласси паллӑ пулнӑ.

И разговор, очевидно, был не отвлеченный, а дело шло о разделе в этом доме, — разделе.

IV // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Сире «ҫӗнтерсе парӑнтарман» пулсан, хӑвӑр ҫинчен эсир ҫапла калатӑр, ман-на юлашки хут тӗл пулнӑ хыҫҫӑн, эпӗ сирӗнпе урӑх нихҫан та калаҫман пулӑттӑм.

Если бы вы не «оказались побежденным», как вы выражаетесь, то я никогда не заговорил бы с вами снова после нашего последнего разговора.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ахаль халӑхпа вӑл нихҫан та ун пек калаҫман.

Такого у него никогда не бывало при разговоре с крестьянами.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Хӑех паллӑ ӗнтӗ, эпӗ ун ҫинчен нихҫан та, никампа та калаҫман, — терӗ Джемма.

Само собою разумеется, что я никогда ни с кем об этом не говорила.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫав хытӑ кӑмӑллӑ, никампа та уҫҫӑн калаҫман ҫын, сахал пӗлекен, тен тата юратсах кайман хӗрарӑма шанса, хӑй ҫинчен каласа парасшӑн пулни ытла та тӗлӗнмелле пек туйӑннӑ.

Чувствовалось что-то горькое, наболевшее в этой решимости черствого, скрытного человека излить свою душу перед женщиной, которую он так мало знал и, видимо, недолюбливал.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫав сӑмахсене Артур хытӑ сасӑпа, ҫилленсе каларӗ, вӑл ӗлӗк ҫынпа нихҫан та ун пек калаҫман.

Артур произнес это суровым, злым, совсем не своим голосом.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ывӑлӑм! — терӗ вӑл юлашкинчен, — Турӑ санӑн чунупа калаҫман тесе калама хӑяймастӑп эпӗ.

— Сын мой! — промолвил он наконец, — сохрани меня боже сказать, что Господь не беседовал с твоей душой.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ун ҫинчен эсӗ манпа калаҫман та, Артур!

— И ты ни слова никогда не сказал мне, Артур.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Тӗрӗс мар панӑ наказанине вӑл йывӑр чир пек тӳссе ирттернӗ, никампа та калаҫман, ҫиллес ҫӳренӗ.

Несправедливое наказание он переживал, как тяжелую болезнь, стал угрюм и неразговорчив.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Вӑл Сализи ялне те кайса курма ӗлкӗрнӗ, унтан таврӑнсан вара хӑйне лӑпкӑн тытман, ҫынсемпе те калаҫман.

Он успел побывать в Сализи и вернулся оттуда неразговорчивый, неспокойный.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Ҫак ҫын, хӑйне халь ятранах чӗнекен, паянтан пуҫласа яланлӑхах хӑйӗн тусӗ пулса тӑнӑ, уйрӑммӑнах пурнӑҫра чи кирлӗ япалара — ӗҫре, унран та, хӑйӗнчен те пӗр пытармасӑр калаҫать пулсан, ҫак ҫын вара чӗреренех хӗрӳленсе калаҫман пулӗччӗ, шухӑшлать Ибрагим.

Ибрагим думал, что этот человек, который уже называет его просто по имени, отныне навсегда ставший другом в жизни, в самом главном, что есть в ней, — в труде, не мог бы говорить так горячо и искренне, если бы у него за душой было что-то нечестное и тайное от всех и особенно от него, Ибрагима.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ун ҫинчен мӗн чул калаҫман пуль, анчах хӑйне куҫпа пӗртте курман.

Уж сколько мы о нем говорили, а в глаза еще ни разу не видели.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Залран тухнисем Крэнкбиль ӗҫӗ ҫинчен калаҫман, питех интереслентермен вӑл вӗсене, ҫавӑнпа вӗсем ун ҫинчен текех шухӑшламан.

Уходившие нисколько не размышляли о деле Кренкебиля, которое их вовсе не заинтересовало и о котором они больше не думали.

IV // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Ман шутпа, эпир пӗр-пӗринпе нихҫан та курса калаҫман.

Я думаю, что мы никогда не видели друг друга.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней