Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӗни (тĕпĕ: йӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑваша йӗни килӗшмест.

Чувашу не пристало плакать.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑлӑха тӑрса юлакан кил-йыш шӑппӑн хурланса йӗни ҫеҫ салхуллӑн илтӗнет.

И только глухо, тоскливо отдавалось рыдание сиротевшей семьи.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тахҫан Петр ҫуралнӑ пӳлӗмрех, шӑплӑха сайра хутра хуйхатса, ача ӗсӗклесе йӗни илтӗнет.

В той самой комнате, где некогда родился Петр, стояла тишина, среди которой раздавался только всхлипывающий плач ребенка.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Вара ӑна каллех ачалӑх аса килчӗ, юханшыв лӑпкӑн шӑмпӑртатни, Эвелинӑпа малтанхи хут паллашни, «суккӑр» тенӗ сӑмах хыҫҫӑн вӑл хӳхлесе йӗни

И опять ему вспомнилось детство, тихий плеск реки, первое знакомство с Эвелиной и ее горькие слезы при слове «слепой»…

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Тархасласа йӗни чарӑнкаланӑ хушӑра пушар лӑпкӑн ҫатӑртатни илтӗнет.

В промежутках между этими возгласами слышался ровный треск пламени.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вилнӗ ҫын чӗрӗ юлнисене ан ҫиллентӗр тесен, вӑл ку тӗнчери ырлӑхсем ҫинчен лере хӗрхенсе ан калаҫтӑр тесен, йӗни те ҫителӗксӗр пулать.

Чтобы отвести гнев мертвеца от живых соплеменников, чтобы он не жалел на том свете о благах, покинутых на этом, одного плача было недостаточно.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӗнче ҫаврӑннӑ вӑхӑтра Миккуль улӑхра пуҫне пӗксе ларни, Лисук йӑваланса йӗни, Анахвис ӑна йӑпатма хӑтланни курӑна-курӑна илеҫҫӗ.

В вихре кружения мелькает согбенная фигура Николая; бьющаяся в рыданиях Лиза; утешающая ее Анфиса.

Тӑххӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ку — ӳсӗр хӗрарӑм йӗни мар, телейсӗр, ҫав тери телейсӗр шӑпаллӑ ҫын йӗни.

И это не столько плач пьяной женщины, сколько плач несчастного, бесконечно несчастного человека.

Тӑваттӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ҫав вӑхӑтра Вострецова Катька сӑмсине катни ҫинчен, вӑл пӗтӗм сасӑпах ӳлесе йӗни ҫинчен Наткӑна пӗлтерчӗҫ.

В это время Натке сообщили, что Катюша Вострецова разбила себе нос и ревёт во весь голос.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Кӗтмен ҫӗртен вӑрмантан хӗрарӑм йӗни илтӗнсе кайрӗ.

Из глубины леса неожиданно донесся женский плач.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Урапа кустӑрмисем нӑчӑртатни, лашасем кӗҫенни, ҫынсем кӑшкӑрашни, темӗн чухлӗ выльӑх чӗрнисем тӗпӗртетни, сурӑхсем макӑрни, ача-пӑча йӗни — ҫаксем пурте ҫеҫенхирӗн лӑпкӑ ытамне ӑшчике хускатакан шӑв-шавпа тултарса лартнӑ.

Скрип колес, конское ржание, людские окрики, топот множества копыт, блеяние овец, детский плач — все это наполняло спокойные просторы степи неумолчным и тревожным шумом.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Урамра ҫутӑрах та ҫутӑрах пулса пынӑ, нимӗн йӗркисӗр кӑшкӑрни, йӗни, хӳхлени илтӗннӗ.

На улице становилось всо светлее, слышались уже беспорядочные крики, плач и причитания.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хура халӑх ахлатни те, тӑлӑхсем йӗни те илтӗнмест.

Не слышно стона мужицкого, не видно плача сиротского.

«Инҫе куракан» труба // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Алӑк витӗр Мархва йынӑшни тата хӗрача хурлӑхлӑн йӗни илтӗнет; унтан ҫенӗк алӑкӗ уҫӑлчӗ те Корнейӑн амӑшӗ хӗрачапа таса пӳлӗмрен тухса ҫенӗк витӗр пысӑк пӳрте кӗрсе кайни илтӗнчӗ.

Из-за дверей слышно было, как стонала Марфа и жалостно плакала девочка; потом отворилась дверь в сени, и он слышал, как мать с девочкой вышла из горницы и прошла через сени в большую избу.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

— Куҫҫуль, йӗни — фу!

— Плакать слезы фу!

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӳппӗн-тӗппӗн чупкалама пуҫларӗҫ, йӗни, ҫухӑрашни илтӗнчӗ.

Началась суматоха, многие завизжали, заплакали.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫапла ушкӑнпа йӗни Стефчова ҫиллентерсех ячӗ; хӗрарӑмсем ҫав пӑлхавҫӑсемшӗн хуйхӑрса йӗнине вӑл витӗрех ӑнланчӗ.

Все эти слезы и рыдания привели Стефчова в ярость; он понял, что женщины оплакивают убитых повстанцев.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Амӑшӗсенчен уртӑннӑ ачасем, урисемпе аран тӗнкӗлтетсе, ӗсӗклесе йӗреҫҫӗ те шыв илнине пула ура ҫинчен ӳкеҫҫӗ… йӗни те йынӑшса кӑшкӑрни хытӑрах та хытӑрах илтӗнсе тӑрать.

Дети, которых матери тащили за собой, жалобно кричали, едва волоча ноги, и падали под напором воды… стоны, рыдания звучали все громче и громче…

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каллех амӑш йӗни илтӗнсе кайрӗ.

Снова раздался вопль матери.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чӑтса тӑраймарӑм-ҫке, шӑллӑм, сан «нумай асап курнӑ Геновевуна» хӗрхенсе пӗтӗм халӑх макӑрать те, йӑлӑхтарсах ҫитерчӗ мана вӗсем йӗни.

— Не вытерпел, братец, надоело слушать, как все плакали и кудахтали над твоей «многострадальной Геновевой».

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней