Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑла сăмах пирĕн базăра пур.
йӑла (тĕпĕ: йӑла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Несӗлсем ӗмӗртен-ӗмӗр тытса пынӑ паха йӑла умӗнче пуҫ тайса кӑна мар, ӑна малалла та аталантарма тӗв тытса.

В целях сохранения национальной вышивки как уникального культурного наследия народа Чувашии.

Республикӑра пуҫласа Чӑваш тӗррин кунне халалласа чаплӑ уяв ирттернӗ // Влаҫ органӗсен порталӗ. http://gov.cap.ru/chuv/news.aspx?guid=e4 ... b4575c9e35

Апраксинӑн яланах майӗпен, сывлӑшсӑр ҫын пек, калаҫас йӑла пулнӑ.

Апраксин имел привычку говорить медленно, как бы с одышкой.

Генеральнӑй совет // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Эрех ӗҫме мар, табак туртас йӑла та ҫукчӗ унӑн…

Не то чтобы водки, а даже табаку обычая употребления не имел…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Авалхи йӑла тӑрӑх, йӑмӑх хӗрлӗ роза чечекӗсене ҫывӑх ҫынсене ҫех (ҫураҫнӑ хӗре, арӑма, тантӑша, амӑшне, ашшӗне, йӑмӑкне) парнелеҫҫӗ, хӗрлӗ тӗс яланах юрату палли шутланнӑ.

По преданию, ярко-красные розы дарят только близким людям (невесте, жене, подруге, матери, отцу, сестре), т, к. красный цвет считается символом любви.

Кама мӗн парнелемелле? // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чылай халӑхсен вилнӗ ҫынна асӑнса пумилкке ирттерес йӑла пур.

У многих народов издавна принято устраивать в доме умершего поминки.

Вилӗм, пытару тата асӑну // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Юлашки ҫула чӗрӗ чечексемпе ӑсатни — ӗлӗкрен юлнӑ йӑла.

Провожать в последний путь с цветами — очень старый обычай.

Вилӗм, пытару тата асӑну // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пирӗн ҫӗршывра парнесене ҫын куҫ умне кӑларса лартас йӑла ҫук.

У нас теперь не принято выставлять подарки.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Xӗр ҫураҫассине кивӗ йӑла тесе шутламалла мар.

Помолвку не нужно воспринимать как устаревшую формальность.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пӗр-пӗр предприятинче пӗтӗм работниксене саламлаҫҫӗ пулсан, ку йӑла, чӑнах та, аван.

Обычай, разумеется, хороший, пока помнят обо всех сотрудниках.

Ҫуралнӑ кун // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫывӑх ҫынсене чӗнсе ҫуралнӑ куна уявласси — авалтан пыракан йӑла.

Праздновать день рождения в кругу близких — старый обычай.

Ҫуралнӑ кун // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пирӗн хӑнана килнӗ ҫын тепӗр хӑна сывлӑхӗшӗн тост калас йӑла ҫук.

Гостю не положено предлагать тост в честь другого гостя.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ку тахҫантанпах пыракан йӑла.

Этот обычай ведет свое начало с тех времен,

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Уяв кӗрекинче ӗлӗкренпех тӗрлӗрен ӳсӗртекен шӗвексем ӗҫес йӑла пулнӑ.

Уже с давних времен непременным атрибутом праздничного стола были алкогольные напитки.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ытти ҫӗршывсенче ҫырткаламаллипе пӗрле тутлӑ хӗрлӗ эрех парас йӑла пур.

В многих других странах к закуске подают сладкое вино.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫак пирӗн вӑхӑтра лайӑх мар шутланакан йӑла ӗлӗк сӑпайлӑ шутланнӑ.

То, что в наши дни считается зазорным, когда-то было проявлением вежливости.

8. Сӗтел хушшинче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑнана харпӑр хӑйпе пӗрле эрех илсе каяс йӑла пирки иккӗленмелле.

Весьма сомнительна разумность и целесообразность распространенного у нас обычая приносить с собой напитки.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Анчах кивӗ йӑла ҫинчен аса илтерни пирӗн вӑхӑтри ҫынсемшӗн ытлашши пулмӗ.

Но напоминание о старых обычаях совсем не излишне для наших современников.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫынпа инкек-синкек пулсан, пӗрле хуйхӑрнине кӑтартма ҫын патне юри кайса ҫӳрес йӑла пирӗн ҫук.

У нас не приняты визиты соболезнования.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫар ҫыннисен пӗр-пӗрин патне пырса ҫӳрес йӑла ҫирӗпленнӗ.

Визит по обязанности особенно принят у военнослужащих.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Инҫетри вырӑнсене кайсан, пӗлмен, палламан ҫынсене те сывлӑх сунмалла, мӗншӗн тесен ялсенче кашни тӗл пулнӑ ҫынна сывлӑх сунас йӑла пур.

В отдаленных местах следует здороваться и с теми, кого вы не знаете, вежливо отвечать на приветствия деревенских жителей и детей, так как в деревнях принято здороваться со всеми встречными.

Уҫӑ сывлӑшра канни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней