Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑла сăмах пирĕн базăра пур.
йӑла (тĕпĕ: йӑла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тата вӗсен ҫак йӑла пур: вӗсем хӑйсен хушшине чи ҫарисене, батракра пурӑннисене е хуҫалӑхӗ енчен юхӑннисене, илеҫҫӗ.

Непорядок у них вот в чем: к себе принимают самую что ни на есть голытьбу, которые в батраках иль с хозяйством завалюшные.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Кӑмӑла улӑштарас йӑла?..

— Нравственного воздействия?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫав йӑла халӗ те тӑсӑлать.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Яхруҫ ашшӗ, Карачӑм, мӑн аслашшӗсенчен те ирттерчӗ, кампанисемпе ӗҫес йӑла пӗтсен те вӑл мухмӑр чух кирек хӑш ҫурта кӗрсе: «Ах Тур вилеп, пӗрер черкке парса чӗртӗр-ха», — тесе тарӑхтарнӑ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫав йӑла халь пачах та ҫук.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анкартинче ҫынсем хушшинче ҫӳресе вӑл ашкӑнса кайнӑ, хурчкана курсан, унӑн ӑсан пек пӗтӗм вӑйпа юр ҫине персе ӳкес йӑла ҫук.

Избаловалась она между людьми на гумнах, нет у нее, как у тетерева, чтобы, завидев ястреба, со всего маху броситься в снег.

Юр айӗнчи вӗҫен кайӑксем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 61–63 с.

Ну, эпӗ сирӗн умӑрта калама та хатӗр, ҫамрӑк чухне вӑл йӑла пулнӑ манӑн — тӗрӗс; анчах уншӑн тивӗҫлипех тӳснӗ эпӗ!

Ну да, я готов вот перед ними признаться, имел я эту страсть в молодости — точно; да и поплатился же я за нее!

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Икӗ ҫамрӑк хушшинче тахҫантанпа пӗр-пӗринчен суя-ирӗкпе вӑрттӑн тӑрӑхлас йӑла пуҫланнӑ, ку йӑла, вара яланах пӗр-пӗрин ҫине кӑмӑлсӑр пулнине, е пӗр-пӗрне шанманнине пӗлтерет.

Между обоими молодыми людьми с некоторых пор установилось какое-то лжеразвязное подтрунивание, что всегда служит признаком тайного неудовольствия или невысказанных подозрений.

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

(Унӑн, Мускаври тата провинцири ытти нумай дамӑсем пекех, арҫынпа паллашнӑ кунах ӑна хушаматпа чӗнес йӑла пур.)

(За ней водилась привычка, свойственная многим провинциальным и московским дамам, — с первого дня знакомства звать мужчин по фамилии.)

XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

«Манӑн хӗрлине мала шутлас йӑла пур», тет вӑл хулӑм сасӑпа ҫав тери тивӗҫлӗ пит-куҫлӑн, ҫав самантра хӑй ҫине пӗтӗм ҫутҫанталӑк пӑхса тӑнӑ пек…

— «Я имею привычку предпочитать красное!» — отвечает он басом и с таким важным лицом, как будто вся вселенная глядит на него в это мгновенье…

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Чи малтан — эпир нимӗскер те вӗрентместпӗр, вӑл пирӗн йӑла мар…

— Во-первых, мы ничего не проповедуем; это не в наших привычках…

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ачаранах юлнӑ манӑн ҫав йӑла; аннепе пурӑннӑ чухнехи вӑхӑтранах…

Это у меня привычка с детства: еще с того времени, когда я жила с матушкой…

XI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

— Пӗрремӗшӗнчен, мана Зинаида Александровна тесе чӗнӗр, иккӗмӗшӗнчен, мӗнле йӑла вӑл ачасен (вӑл йӑнӑшне тӳрлетрӗ) — ҫамрӑк ҫынсен — хӑйсен туйӑмне пытарасси?

— Во-первых, называйте меня Зинаидой Александровной, а во-вторых, — что это за привычка у детей (она поправилась) — у молодых людей — не говорить прямо то, что они чувствуют?

IV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Манӑн пӗр йӑла пурччӗ — кашни каҫ хамӑр сад тӑрӑх пӑшалпа ҫӳресе, ула кураксене сыхлаттӑм.

У меня была привычка бродить каждый вечер с ружьем по нашему саду и караулить ворон.

II // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Ухмахла йӑла!

Обычай глупый, бессмысленный!

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Ҫак тӗлӗнмелле йӑла пӗлтерӗшне пачах ӑнланмастӑп.

Я не понимаю вовсе значения этого странного обычая.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

— Хӗрсем намӑса юлсан, вара… эпир намӑса тухни те темӗн мар-ха, тӳррипе каласан, ку ӗҫе тӑваймарӑмӑр пулсан, пӗр ҫул е ытларах та пулӗ, уй-хирте кивӗ йӑла ҫӗнтерет-ҫке.

 — Опозорятся если девчата, тогда… а главное-то не в нашем позоре, провалимся — так на год, а то и больше, старинка на полях хозяйничать будет.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Час-часах кама та пулин ҫаратас йӑла пуҫланчӗ.

Участились случаи грабежей.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лева тахҫантанпах ӗнтӗ хӑй икӗ тӗрлӗ йӑла тӑрӑх пурӑнма вӗрентет: кирек хӑҫан та аптраса ӳкмелле ан пултӑр, тата, калаҫнӑ чух, питӗ кӗскен калаҫмалла.

Лёва давно тренировался, вырабатывая в себе два качества: способность оставаться невозмутимым при любых обстоятельствах и привычку выражаться кратко.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Паллах, ҫак ҫитӗнӳсене ҫӗнӗ шкул ҫурчӗпе кӑна ҫыхӑнтарни тӗрӗс мар, вӗренекенсемпе вӗрентекенсен творчество шыравӗ ламран-лама куҫакан йӑла.

Помоги переводом

Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней