Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вилӗ сăмах пирĕн базăра пур.
вилӗ (тĕпĕ: вилӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ун ҫине пӑхрӑм та ҫаплипех ним хускалайми хытса кайрӑм: куратӑп, Яков ларать, пичӗ вара хӑйӗн вилӗ, симӗс…

Я как поглядела на него, так и пошевельнуться не могу: вижу, сидит Яков, а лицо у него мертвое, зеленое…

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вилӗ шхунӑччӗ-ши?

Мёртвую ли?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Уҫӑ пӗлӗт айӗнче юр хӳсе кайса вилӗ шхунӑна инҫетри экран ҫинче курса тӑнӑ пек туйрам эпӗ.

Как будто на далёком экране под открытым небом я увидел мёртвую, засыпанную снегом шхуну.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Вилӗ пуҫӗ» текен пысӑк лӗпӗш мачча кӗтессинче усаллӑн нӑрлатать.

Громадная бабочка «мертвая голова» со зловещим зуденьем трепетала в углу потолка.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унччен кунта Медицински институт пулнӑ-мӗн — стена ҫинче вилӗ кӗлеткисем ҫакӑнса тӑратчӗҫ-ха, пичӗсем хӑрушӑччӗ; вӗсене, нервисене кӑтартмалла пултӑр тесе, тирне ҫурри таран сӳнӗччӗ.

Прежде здесь находился медицинский институт — ещё висели на стенах муляжи с мёртвыми, страшными лицами, наполовину содранными, чтобы показать, как расположены нервы.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Теплушкӑран кунсерен темиҫе вилӗ кӑларатчӗҫ: Ҫак хӑйне хӑй персе вӗлерес текен ҫухалнӑ летчика пӗр ирхине вилсе выртнине курсан никам та тӗлӗнмен пулӗччӗ.

Каждый день из теплушек выносили по нескольку трупов, никто бы не удивился, если бы этого лётчика, который пропал и хотел застрелиться, нашли наутро с простреленной головой!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вилӗ ҫумне ҫыхнӑ кӗреҫе ҫутатсах тӑрать, ҫав илӗртмӗш ҫутӑ ҫине пӑхатӑп та пӑхатӑп эпӗ.

Всё поблёскивает привязанная к трупу лопата; я всё смотрю да смотрю на этот гипнотический блеск.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вилӗ ҫумне ҫыхнӑ кӗреҫе хӗвел ҫутипе йӑлтӑртатса пырать.

Блестит на солнце привязанная к трупу лопата,

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ чарӑнтӑм, сехрем хӑпнипе — ни вилӗ, ни чӗрӗ.

Я остановилась ни жива ни мертва от страха.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пиртен маларах виҫӗ ҫынтан та ытла юлмарӗ, эпӗ ни вилӗ, ни чӗрӗ тенӗ пек шӑватӑп.

До нас оставалось не более трех человек, и я прямо умирала от волнения.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав усал ҫӑлтӑрсем Мускав ҫине тирӗнсе тӑраҫҫӗ, хӑйсен вилӗ ҫутипе каҫӑн хура пӗркенчӗкне сирсе ыватса, хулана ҫутатаҫҫӗ.

Злые звезды повисли над Москвой, обнажая город сверху мертвым своим светом, срывая защитный покров темноты.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара вӗсем вилӗ тӗнчене лекнӗ.

И они попали в мертвый мир.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпе портьера хыҫӗнче ни вилӗ, ни чӗрӗ тӑратӑп.

Я стояла за портьерой ни жива ни мертва.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл вилӗ ҫуртсен чӳречисем ҫине шикленсе пӑхса пырать.

Он подозрительно всматривается в мертвые окна домов.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ — хӑраса ӳкнипе тата ытла та пӗлес килнипе — ни вилӗ, ни чӗрӗ.

Я была ни жива ни мертва от страха и любопытства.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Иван Кузмич, чӗрӗ е вилӗ пуласси турӑран килет: пилле Машӑна.

— Иван Кузмич, в животе и смерти бог волен: благослови Машу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Кунта хӗрарӑм ӗҫӗ мар; илсе кай Машӑна; куратӑн: хӗр ни вилӗ, ни чӗрӗ, — терӗ комендант.

Здесь не бабье дело; уведи Машу; видишь: девка ни жива ни мертва, — сказал комендант.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пӳлӗм пӗтӗмпех вилӗ ӳтсемпе тулса ларчӗ пек.

Комната наполнилась мертвыми телами.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Акӑ, черкессенех илер-ха, эппин, — терӗ вӑл малалла, — туйра-и, вилӗ пытарнӑ чухне-и, вӗсем эрех ӗҫсе супаҫҫӗ те пуҫлаҫҫӗ вара хӗҫӗсемпе каскалашма.

— Да вот хоть черкесы, — продолжал он, — как напьются бузы на свадьбе или на похоронах, так и пошла рубка.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Тӑван ҫӗр — амортизаторсем валли ытла та хаклӑ материал, — кӑмӑлсӑр ответ пачӗ те Мересьев, темшӗн хӗлле хӑй упаленсе иртнӗ, ҫунса кайнӑ вилӗ яла аса илчӗ.

Родная земля — слишком дорогой материал для амортизаторов, — неприветливо отозвался Мересьев, вспомнив почему-то пепелище мертвой деревни, по которой он проползал зимой.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней