Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

арпаштарса (тĕпĕ: арпаштар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах кирек мӗн чухлӗ каларӗ пулсан та, темшӗн вара, пеме вӑхӑт ҫитсен пурпӗрех арпаштарса ярассӑн туйӑнса тӑчӗ.

Но сколько бы ни говорила, почему-то казалось, что, когда придет время стрелять, все равно будет путать.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак ӗҫ кӗтмен ҫӗртенех Бояркинӑн хаваслӑ кӑмӑлне пӗтерсе хучӗ, кӑмӑллӑ шухӑшсене арпаштарса ячӗ.

Этот случай внезапно испортил у Бояркина радостное настроение и спутал приятные мысли.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ку — тӑшман тимлӗхне арпаштарса, разведчиксене тухма пулӑшма пултарнӑ.

Это должно было отвлечь внимание немцев, и разведчики могли незаметно выйти на поверхность.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Асту, арпаштарса ан яр.

Гляди не спутай чего-нибудь.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Унта каллех арпаштарса пӗтерӗн эсӗ, — терӗ диван ҫинче сехет уҫҫипе выляса выртаканӗ, анчах ҫула тухса каяканӗ ун сӑмахне илтмерӗ.

— В которой ты опять напутаешь, — сказал лежавший на диване и игравший ключиком часов; но отъезжающий не слыхал его.

I // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӗвел йӑлтах пытаннӑ, таврара тӗттӗм пулса тӑчӗ; ҫӗрпе пӗлӗт пӗрле хутшӑнса тӑвӑллӑ юр ытамне урнӑ пек арпаштарса ячӗ.

Солнце совсем скрылось, все вокруг потемнело; небо и земля слились и превратились в беснующийся снежный хаос.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем йӑлт арпаштарса пӗтерчӗҫ, ҫитмен вырӑн хӑвармарӗҫ, амвон ҫине те улӑхрӗҫ, аналоя куҫарса пӑхрӗҫ, алтарьти престол айӗнче шырарӗҫ, чиркӳ ӑпӑр-тапӑрне хуракан шкапсене, кивӗ турӑшсем тултарнӑ арчасене, чӳрече хушлӑхӗсене пӑхса ҫаврӑнчӗҫ, Огнянова ниҫта та тупаймарӗҫ.

Перевернули все, осмотрели все уголки, где можно было бы укрыться, поднялись на амвон, передвинули аналой; заглянули и под престол в алтаре, и в шкафы, где хранилась церковная утварь, и в сундуки, набитые старыми иконами, и в оконные ниши, но нигде ничего не нашли.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Граф пӗр-пӗр сӑмаха сиктерсе хӑварсан, е кӑшт кӑна арпаштарса каласан, вӑл ҫавӑнтах: — Апла мар! — тесе кӑшкӑра-кӑшкӑра ячӗ.

Когда же граф пропускал или изменял хоть слово, она кричала: — Не так!

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хӑех арпаштарса янине тин сисе пуҫларӗ.

Он чувствовал, что запутывается.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗтӗмпех арпаштарса ячӗ карчӑк.

Совсем запутала баба!

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Турӑ пултӑр санпала, пӗтӗмпех арпаштарса ятӑн.

Бог с тобой, совсем запутала!

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Ҫук, арпаштарса ятӑн мана, ват супнӑскер!

Нет, запутала ты меня, убогая!

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Эсӗ, ват супнӑскер, арпаштарса ятӑн мана.

Ты, кочерыжка, меня запутала!

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Ача пӗр минут пек темӗнле иккӗленсе тӑчӗ, пӗр-икӗ хут куҫӗсене мӑчлаттарса хупрӗ, лакей ҫин пӑхрӗ те, унтан хӗненисӗр пуҫне урӑх нимӗн те кӗтсе илес ҫуккине курса, ҫӳҫне арпаштарса, картлашка патнелле утрӗ.

Мальчик постоял с минуту в каком-то недоумении, мигнул раза два, взглянул на лакея и, видя, что от него больше ждать нечего, кроме повторения того же самого, встряхнул волосами и пошел на лестницу, как встрепанный.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫитӗннӗ Илья Ильич пыл та сӗт юхса выртакан ҫырмасем ҫуккине, ырӑ тӑвакан асамҫӑ карчӑксем ҫуккине кайран пӗлет пулсан та, няни каласа кӑтартнинчен шӳтлесе йӑл кулать пулин те, вӑл кулни чӗререн тухмасть, ун хыҫҫӑнах вӑл ассӑн сывласа илет, вӑл юмаха пурнӑҫпа арпаштарса ярать те: юмах мӗншӗн пурнӑҫ мар, пурнӑҫ мӗншӗн юмах мар, тесе час-часах хуйхӑрать.

Взрослый Илья Ильич хотя после и узнает, что нет медовых и молочных рек, нет добрых волшебниц, хотя и шутит он с улыбкой над сказаниями няни, но улыбка эта не искренняя, она сопровождается тайным вздохом: сказка у него смешалась с жизнью, и он бессознательно грустит подчас, зачем сказка не жизнь, а жизнь не сказка.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тепӗр чухне, мур пӗлет, темле итогсем тӑвать, пӗтӗм справкӑсене арпаштарса пӗтерет.

Иногда черт знает какие тебе итоги выведет, перепутает все справки.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Учебникра доказательствӑна чӑнах та арпаштарса пичетленӗ иккен.

В учебнике действительно все было изложено путано и местами даже неверно.

Ҫиччӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вара тен, кам пӗлет — Ромашов ман умра тӳрре тухасшӑн мӗн суйса та мӗн чӑннине арпаштарса калани ҫинчен шухӑшлама та вӑхӑт ҫитнӗ пулӗччӗ-и. Эпӗ Арбат плошадӗнче чарӑнса тӑрсаттӑм.

и тогда — кто знает? — у меня, может быть, нашлось бы время даже и для того, чтобы подумать над той смесью правды и лжи, которой пытался оправдаться передо мною Ромашов. Я даже постоял на Арбатской площади:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнта пӗр ватӑ ҫын ларать те пурне те урӑхла май арпаштарса ҫырать — мӗн шуррине хура, тет, хурине шурӑ, тет.

сидит старый человек и пишет всё наоборот, то есть всё белое называет чёрным, а всё чёрное — белым.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ӗҫлемелли карттӑ йывӑрччӗ, мӗншӗн тесен ӗлӗкхи карттӑсенче нумайӑшне арпаштарса пӗтернӗччӗ, халӗ ӗнтӗ пӗтӗмпех ҫӗнӗрен тумалла пулчӗ.

Карта была трудная, потому что в прежних картах многое было напутано, и теперь всё приходилось делать сначала.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней