Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

антӑхса (тĕпĕ: антӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Яр! — сывлаймасӑр антӑхса тилмӗрчӗ Аксинья, ҫак айванла чеелӗхӗпе хӑйне ҫулӑхнинчен хӑпма шутласа.

Пусти! — просила она, задыхаясь, думая этой наивной хитростью избавиться от приставанья.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ҫӗрпӳртри клеме ҫапнӑ хура кӗҫҫе ҫинче ниҫта тухса ҫӳремесӗр йӑваланса выртрӗ, ассӑн хашлата-хашлата сывларӗ, килте ӳстернӗ табака антӑхса каясла ҫине-ҫине туртрӗ.

Безвылазно лежал в землянке на черной тавреной полсти, вздыхал и жадно курил табак-самосад.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ сана пӗрмаях: ан ӗнен арҫынсене! — теттӗм, сӑмахсене тӑсса калаҫнӑ тантӑшӗ, антӑхса кайсах.

— Я тебе всегда говорила — не верь мужчинам! — захлебываясь, продолжала подруга.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малалла тӑснӑ аллисемпе вӑл пӳсрен ҫӗленӗ шурӑ йӗм силлесе пынӑ: таҫта патефон юрлаттарнӑ, «У самовара я и моя Маша, а на дворе…» тесе антӑхса кайсах юрлакан сасӑ пӗтӗм площаде саланнӑ.

По дешевке отдам, задарма!» — и потрясал на вытянутых руках бязевыми кальсонами; где-то завели патефон, и на всю площадь неслось с надрывом и шипением: «У самовара я и моя Маша, а на дворе…»

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Григорий карнӑ ҫӑварӗпе антӑхса кайсах сывлӑш ҫӑтрӗ, кӗре питҫӑмартийӗсенчи хура хӗрлӗ тӗс сирӗлсе пычӗ, тӗксӗмленнӗ куҫӗ сӳрӗккӗн йӑлтӑртатса ҫунчӗ.

Григорий раскрытым ртом жадно хлебал воздух, от смуглых щек его отходил черный румянец, и потускневшие глаза обретали слабый блеск.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малалла! — антӑхса кайсах кӑшкӑрнӑ Луков.

Вперед! — надрывает голос Луков.

«Куратӑп!» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ӑна ура ҫине туртса тӑратрӗҫ, анчах вӑл тепӗр хут ҫӗре тӗшӗрӗлсе ӳкрӗ: вӗри тутисемпе казаксен аттисене, — хӑйне питӗнчен тапакан атӑсене чуп туса, казаксен урисем хушшинче хырӑмпа шурӗ, антӑхса кайса, хӑрушшӑн хӑркӑлтатрӗ:

Его подняли на ноги, но он упал опять; ползал в ногах казаков, прижимаясь спекшимися губами к их сапогам, к сапогам, которые били его по лицу, хрипел задушенно и страшно:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук алӑк ҫывӑхне ларнӑ та алӑк хушӑкӗ витӗр вӑркӑшса кӗрекен сулхӑн ҫил юхӑмне антӑхса ҫитнӗ пек выҫкӑнланса ҫӑтать.

Бунчук устроился у самых дверей, жадно ловил губами ветерок, сквозивший в дверную щель.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, кирпӗч пек хӗрелсе кайнӑскер, епре туталлӑскер, сывлӑш ҫавӑраймасӑр антӑхса, хӑй вырӑнне кайса ларчӗ.

Он сел, задыхаясь, кирпично-бурый, мокрогубый.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна ҫӑварӗпе хӑвӑрт хашкаса сывларӗ; ӳпки вара, ҫӑвартан та сурантан та сывлӑш кӗрсе тӑнипе, пӳлӗнчӗклен антӑхса чыхӑнчӗ.

Губы Анны хватали воздух, а легкие задыхались: воздух шел через рот и рану.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Богаевский, карса хунӑ ҫӑварӗпе сывлӑша антӑхса ҫӑтса, пӳлӗнчӗклӗн сывлать.

Богаевский, хлебая раскрытым ртом воздух, хрипло дышал.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗри спирт ӑшӗнчех путса вилнӗ, антӑхса кайнӑ та…

Один утоп в спирту, захлебнулся.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пулмасть тек сан упӑшка, ма тесен ӗҫ, нуша, ачасем сана, типӗтсе, нӗрсӗрлетсе янӑ; пулмасть сан манкаллӑ, ҫӗтӗк-ҫатӑк ачусен ашшӗ; хӑвах эсӗ, вӑй ҫитменнипе сывлӑш ҫавӑраймасӑр хӑшкӑлса, суха тӑвӑн, сӳрелӗн, косилка ҫинчи валемсене иле-иле пӑрахӑн, лав ҫине тийӗн, виҫӗ вӗҫлӗ йывӑҫ сенӗкпе тулӑ улӑмӗн йывӑр ҫӗклемӗсене йӑтӑн; туйса илӗн вара эсӗ пилӗк айӗпе темӗн касса кайнине, туйса илӗн те — ҫӗтӗк ҫитӗпе витӗнсе хутланса выртӑн, юн кайнипе антӑхса асапланӑн.

Не будет у тебя мужа, потому что высушили и издурнили тебя работа, нужда, дети; не будет у твоих полуголых, сопливых детей отца; сама будешь пахать, боронить, задыхаясь от непосильного напряжения, скидывать с косилки, метать на воз, поднимать на тройчатках тяжелые вороха пшеницы и чувствовать, как рвется что-то внизу живота, а потом будешь корчиться, накрывшись лохунами, и исходить кровью.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗре шӑм-шаклӑ ланд-штурмист ҫур ҫухрӑма яхӑн ӑна ҫурӑмӗ ҫинче ҫӗклесе кайрӗ; Мишка тӑна кӗрсе ҫитрӗ те, ӑша юн капланса тулнипе антӑхса кайнӑскер, меллӗреххӗн сывлӑш ҫавӑрма пикенчӗ, унтан, мӗн пур вӑйне пухса, ытлашши мекеҫленмесӗрех нимӗҫ ҫурӑмӗ ҫинчен вӗҫерӗнсе тарчӗ.

С полверсты его тащил на себе плотный ландштурмист; Мишка очнулся, почувствовал, что захлебывается кровью, передохнул и, собравшись с силами, без особого труда сорвался со спины немца.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Салтакӗ хӗрарӑма ыталать, хай ҫумнелле туртса илме тӗрмешет, ҫавӑнтах темӗн пӑшӑлтата-пӑшӑлтата калать; хӗрарӑмӗ, аллисемпе ун кӑкӑрне тӗкӗлесе тытнӑ та пуҫне ҫӳлелле каҫӑртнӑ, антӑхса кайнӑ евӗр: «Ӗненместӗп! Ӗненместӗп», — текелесе, вӑйсӑрланнӑ ҫамрӑк сасӑпа кулать.

Солдат обнимал женщину, притягивая ее к себе, что-то шептал, а она, упираясь ему в грудь руками, откидывала голову, бормотала захлебывающимся голосом: «Не верю! Не верю», — и приглушенно, молодо смеялась.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лагутин тепӗр хут Листницкий патне вирхӗнсе пычӗ; унӑн чӗркуҫҫийӗсене хӗскӗчлесе тытса чӗрнисемпе йӗнер хӗррине чӗрмелерӗ, сывлӑшӗ пӳлӗннипе антӑхса кайрӗ.

Лагутин подбежал к Листницкому; плотно прижимаясь к его колену, царапая ногтями крыло седла, задохнулся.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫарсем хӑрушӑ вилӗм пӑвса лартнӑ пек асаплӑн туртӑнса сывлаҫҫӗ, вӑрҫӑ хатӗрӗсемпе апат-ҫимӗҫ ҫитменнипе антӑхса хӑшкӑлаҫҫӗ, пин-пин алӑлӑн асамлӑ «мир» сӑмах патне кармашӑнса туртанӑҫҫӗ; ҫарсем республикӑн вӑхӑтлӑх правителӗ Керенский ҫине тӗрлӗ куҫпа пӑхаҫҫӗ, вӑл урса кайса хӑваланипеле июнь уйӑхӗнчи наступление кӗрсе урисене хуҫаҫҫӗ; ҫарсенче тулса ҫитнӗ тарӑху шарлакӗ, ҫӗр айӗнчен хӑватлӑн тапса тухакан ҫӑл куҫӗ евӗр, урӑм-сурӑм тӑвӑллӑн хумханса вӗресе тӑрать…

Армии дышали смертной лихорадкой, не хватало боевых припасов, продовольствия; армии многоруко тянулись к призрачному слову «мир»; армии по-разному встречали временного правителя республики Керенского и, понукаемые его истерическими криками, спотыкались в июньском наступлении; в армиях вызревший гнев плавился и вскипал, как вода в роднике, выметываемая глубинными ключами…

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑвансем! — пин-пин карланкӑна кӑшкӑрса ҫӗнтерме пикенсе пыр тӗпӗпе антӑхса ҫухӑрса ярать Манжулов.

Братцы! — надрывался Манжулов, стараясь перекричать тысячу глоток.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑнтӑрласенче пӳрт карнизӗсем тӑрӑх, улӑм шерепеллӗ ҫи виттисем ҫинчен, тикӗт пек хӑп-хӑмӑр шыв юхса капланать, ҫатан картасем ҫинче чакӑлти чакаксем антӑхса чакӑлтатаҫҫӗ тата хутор халӑхӗ Мирон Григорьевич патӗнче хӗл каҫаракан ӑратлӑ вӑкӑр, ҫуркунне ир асапланса килнӗшӗн пӑлханса ӳкнӗскер, тискер сасӑпа ӳлесе мӗкӗрет.

Днями по карнизам куреней с соломенных сосульчатых крыш стекала дегтярная вода, надрывно чечекали на плетнях сороки, и, обуреваемый преждевременным томлением весны, ревел зимовавший на базу у Мирона Григорьевича общественный бугай.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий Аксинйӑна пӑрахса кайнӑ хыҫҫӑн Татарски хуторӗнче кил-йышпа пӗрле ирттернӗ эрнесене аса илчӗ: ҫӗрлесенче — Наталья, унччен упӑшкипе сивӗ пулнине тавӑрма пикеннӗ пек, антӑхса кайса, пӗтӗм чуна кимӗлтерсе ачашлани; кӑнтӑрласенче — килӗнчисем ыр ятлӑ пулас тенӗ пек тараватлӑн пӑхни тата хутор ҫыннисем, малтанхи георги кавалерне сумлӑн чысласа кӗтсе илни аса килчӗ.

Григорий вспомнил те недели, которые провел на хуторе Татарском, в семье, после разрыва с Аксиньей; по ночам — жадные, опустошающие ласки Натальи, словно старавшейся вознаградить за свою прежнюю девическую холодность; днями — внимательное, почти заискивающее отношение семьи, почет, с каким встречали хуторные первого георгиевского кавалера.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней