Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Шура сăмах пирĕн базăра пур.
Шура (тĕпĕ: шур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Стена ҫумӗнчи ретре хӗрарӑмсем кӑна: вӗсен хушшинче пуҫне шура шаль тутӑр ҫыхнӑ Варвара Сергеевна Аршинцева; илемлӗ пӗчӗк пуҫӗнчи ҫӳҫне темле хутлатса хунӑ Настенька Вирцева; хутортан килнӗ Глаша Несмашная, вӑл ваткӑллӑ пиншак тӑхӑннӑ, пуҫне ҫыхнӑ тутри унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине шуса анать.

В крайнем от стенки ряду одни женщины: среди них с белой шалью на плечах Варвара Сергеевна Аршинцева, Настенька Вирцева с замысловатой прической на красивой маленькой голове, Глаша Несмашная, приехавшая с хутора в теплой стеганке и в платке, сползающем ей на плечи.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсене хирӗҫ, кӑнтӑр ҫыннисене хӑйсен вуллисен шура тӗсӗпе ачашласа, е пӗччен хурӑнсем чупса иртеҫҫӗ, е тӗксӗм-сарӑ хырсен ращисем, е йывӑҫ ҫуртсем, е тӗмӗсем чупса иртеҫҫӗ.

Навстречу им неслись одинокие березы, вид белых стволов которых так был мил южанам, темно-серые рощи сосен, деревянные дома, кусты.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Акӑ тата мӗн шутласа кӑларнӑ вӗсем: хрустальрен тунӑ кермен йӗри-тавра ҫинҫе те ҫав тери ҫӳллӗ юпасем лартса тухнӑ, вӗсем ҫине вара, кермен тӗлне тата кермен тавра пӗр ҫур ҫухрӑма тӑсӑлмалла, пысӑк шура шӑналӑк карса хунӑ.

Но вот что они еще придумали: на дальнее расстояние кругом хрустального дворца идут ряды тонких, чрезвычайно высоких столбов, и на них, высоко над дворцом, над всем дворцом и на полверсты вокруг него, растянут белый полог.

9 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тапранса тухас умӗн ҫӗлӗкӗрсем ҫине шура хӑю татӑкӗсем ҫӗлесе яма сӗнетӗп; тӗттӗмре хамӑррӑннисене лешсемпе пӑтраштармалла ан пултӑр.

Перед выступлением советую нашить на шапки белые ленты, чтобы в темноте своих не путать с чужими.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Паян вӑл юриех шкула ҫӳреме ҫӗлетнӗ клеткӑллӑ юбкӑпа шура блузка тӑхӑннӑччӗ.

Даже надела школьную клетчатую юбку и белую блузку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Надя», «Вера», «Люба», «Шура», «Мотя»!

«Надя», «Вера», «Люба», «Шура», «Мотя»…

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петенькӑна тин кӑна шыва кӗртнӗччӗ-ха, ҫывӑратчӗ вӑл, няня, чепчикпа, чаплӑ шура саппунне ҫакнӑ, арча ҫинче пански ҫыхса ларать.

Петеньку только что выкупали — он спал; няня в чепчике и великолепном белом переднике сидела на сундуке и вязала.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Умра — пӗлӗтсем, эпӗ ҫак пӗр вӗҫӗмсӗр тӑсӑлакан, кичемлентерсе тӑракан шура сӑнран хӑтӑлас шутпа, ҫӳлелле вӗҫсе хӑпаратӑп, пӗлӗтсем хушшине кӗрсе каятӑп…

Впереди были облака, и я набрал высоту и вошёл в них: лучше идти вслепую, чем над этим бесконечным, унылым, белым, искажающим перспективу фоном…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шура Кочнев ҫӗнӗрен килнӗ математик пек туса кӑтартать: вӑл доска патнелле ыткӑннӑ пек тӑвать, ерипен кӑна та мӑнкӑмӑллӑн ларанҫи пулать.

Шура Кочнев изображал нового математика: подняв руки, он бросался к воображаемой доске и медленно, с достоинством садился.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шура Кочнев лайӑх каларӗ ун ҫинчен: «Унӑн пуҫӗ кокос мӑйӑрӗ пекех: ҫиелтен хытӑ, шалтан шӗвӗ», терӗ.

 — Хорошо про него Шура Кочнев сказал: «У него голова, как кокосовый орех: снаружи твердо, а внутри жидко».

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шура Кочнев (Ун ҫинчен пирӗн шкулта: «Каҫсерен вуник сехет ҫапсан, Коган вӑранать ыйӑхран» — тесе юрлатчӗҫ.) ксендз тумне тӑхӑнчӗ.

Так, Шура Кочнев, о котором пели: В двенадцать часов по ночам Из спальни выходит Кочан, — оделся ксендзом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл — шура гварди ҫынни.

Он — белогвардеец.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шура, пӗлмест вӑл ӑна.

— Шура, он его не знает.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӗренесшӗн, — терӗ комисси членӗ Шура.

— Хочет, — сказал член комиссии Шура.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ку мӗн тата? — ыйтрӗ комисси членӗсенчен пӗри, лапсӑркка ҫӳҫлӗ, хырӑнман ача, пурте ӑна Шура тесе чӗнеҫҫӗ.

— А это что? — спросил один из членов комиссии, лохматый, небритый юноша, которого все называли просто Шура.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрӗн аппӑшӗсем — Настьӑпа Шура — Куславккара пурӑннӑ, сӗт-ҫу заводӗнче ӗҫленӗ.

Помоги переводом

Йӗппи ӑҫта — ҫиппи ҫавӑнта // Зинаида СОЛОВЬЕВА. «Хыпар», 2016.09.30, 154-155№

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней